บทที่313ไปด้วยกันไม่ได้ (2)

บทที่313 ไปด้วยกันไม่ได้ (2)

“ตอนนี้ ก็แค่กระดูกร้าว ไม่ใช่คนไม่ปกติ! “จิดาภามอง พันเดชแล้วพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ

พันเดชไม่เถียงกับเธอ แต่พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “โดยทั่วไป แล้วมันก็ไม่ได้ต่างกันมาก

จิดาภา”……”

“เธออยากจะพูดอะไรก็พูดมาเถอะ! “พันเดชพูด

“ถ้าฉันจำไม่ผิด ของพวกนี้มันเป็นของที่ส่งให้ฉัน! “จิดา ภามองเขาแล้วพูด

พันเดชที่นั่งอยู่ตรงนั้น กินไปด้วย จากนั้นก็คิดๆ แล้วพยัก หน้า “ใช่ เพราะตอนนี้เธอกินไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากสิ้นเปลือง ฉัน ก็แค่ช่วยจัดการให้เธอ! “พันเดชพูด

จิดาภาที่กำลังจะพูดอะไรออกมา อยู่ๆพันเดชก็คิดอะไรขึ้น มาได้ แล้วพูดว่า “อ้อ ไม่ต้องขอบคุณล่ะ!

จิดาภา”……”

เติมที่ที่กินของเธอก็ไม่พูดอะไร ตอนนี้พูดคำนั้นออกมา ราวกับว่าเธอเป็นหนี้บุญคุณอย่างไรอย่างนั้น
เขาที่ดูหน้าด้านแบบนั้น จิดาภานับถือเลยจริงๆ

ช่างมันเถอะ เธอก็ไม่ได้อยากจะกินอะไรขนาดนั้น แค่เห็น เธอกินโจ๊ก แต่เขากลับกินอย่างดี ก็เลยไม่พอใจเล็กน้อยก็แค่ นั้น

คิดเช่นนั้น จิดาภาก็ไม่ได้เสียเปรียบอะไร

เช่นนั้น ก็กินโจ๊กที่อยู่ตรงหน้าไป

อันที่จริงจิดาภาชอบกินโจ๊กมาก เพื่อดำรงชีวิต เป็นเพราะชอบเวลาว่าง ตอนกลางคืนเธอชอบทําโจ๊กกิน

แต่หลังจากรู้จักกับพันเดช ก็เปลี่ยนไปจนไม่มีเวลาทำโจ๊ก

จากนั้น ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมา

เพราะในห้องผู้ป่วยมีภาพนี้เกิดขึ้น

จิดาภานั่งกินโจ๊กอยู่บนเตียง พันเดชก็นั่งอยู่อีกด้านกิน

อาหารยุโรปอย่างสง่า

ภาพนี้…ดูๆไปแล้ว ก็แปลกดี

โดยเฉพาะพันเดช กินอย่างสบายใจมาก

แต่ หลังจากที่เงียบไป เขาก็มองไปเห็นจิดาภากินอย่างน่า อร่อย ก็อดไม่ได้ที่จะครุ่นคิด

แค่โจ๊ก มันอร่อยขนาดนั้นเลยเหรอ?
ทำไมเธอถึงกันอย่างน่าเอร็ดอร่อยแบบนั้น

อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ความอยากรู้อยากเห็นฆ่าคนได้

เขาเดินไปหาจิดาภาอย่างช้าๆ มองไปยังโจ๊กของเธอ ครุ่นคิด “จิดาภา ถ้ากินไม่ได้ เธอไม่ต้องแกล้งทำเป็นว่ามัน อร่อยแบบนั้นก็ได้! ”

เมื่อได้ยินที่พันเดชพูด จิดาภาจึงเงยหน้ามองเขา “คุณพัน เดช โจ๊กมันไม่อร่อยตรงไหน? อีกทั้ง นี่เป็นของดีที่สุดสำหรับ การฟื้นตัว ฉันชอบกินโจ๊กมาก!

“ถ้าชอบ งั้นเมื่อเธอไม่ได้ต้องสเต็กอยู่หรอกเหรอ! “พัน เดชมองเธอแล้วพูดขึ้น ใช้สายตาดูที่เธอพูดนั้นจริงหรือหลอก

“อาหารยุโรป ฉันไม่ค่อยชอบ แต่คุณเอาอาหารของฉันไป ฉันก็ไม่พอใจนะสิ!

“แต่ คุณอยากกินก็กินเถอะ! “จิดาภาพูด

พันเดช”……”

จิดาภาก็กินต่อ ดูแล้วมันน่ากินมาก

ดังนั้น ก็อย่าหัวเราะเยาะคุณพันเดช

“อร่อยขนาดนั้นเลย? “พันเดชมองจิดาภาแล้วถาม

ได้ยินเช่นนั้น จิดาภากขมวดคิ้ว จากนั้นก็เงยหน้าไปมอง เขา “พันเดช คุณไม่ต้องมาบอกฉัน คุณไม่เคยกินโจ๊ก
“มันแปลกเหรอ? สิ่งเหนียวๆ นั่น…..มันอร่อยตรง

ไหน! “พันเดชพูด จากนั้นก็มองสิ่งที่อยู่ในชาม แล้วแสดง สีหน้ารังเกียจออกมา

จิดาภาก็มองเขาไป “คุณนี่มันซื้อจริงๆ โจ๊กเป็นอาหารที่ บริสุทธิ์ที่สุดในโลกแล้ว เห็นเหนียวๆแบบนี้ แต่กินแบบนี้ถึงจะ อร่อย! “พูดไปจิดาภาก็กินต่อ

“มีใครตั้งกฎ ว่าต้องกินโจ๊กงั้นเหรอ? “พันเดชมองเธอ

แล้วพูดอย่างไม่พอใจ

“ไม่มี ! “จิดาภาพูด จากนั้นก็กินต่อ

พันเดชที่ยืนอยู่อีกด้าน เห็นเธอกินน่าอร่อยขนาดนั้น ก็ยื่น หน้าออกมา “อร่อยมากไหม? “เขาถามออกมาอีกครั้ง