บทที่302ห้อมล้อมไปด้วยนักข่าว (3)

บทที่302 ห้อมล้อมไปด้วยนักข่าว (3)

น้ำตาก็เอ่อล้น เธอไม่ยอมที่จะให้น้ำตาไหลออกมา

ไม่ว่ายังไง เธอจะไม่ถอดใจเด็ดขาด!

ไม่เด็ดขาด!!!

คิดได้ดังนั้น เธอก็ตามไป………

ในลานจอดรถ

วุ่นวายมาก

แต่ไม่ใช่เพราะว่าจิดาภาล้ม ที่จะทำให้นักข่าวหยุดถาม ดู เหมือนว่า ยิ่งถามกันมากขึ้น

จิดาภานั่งอยู่บนพื้น พยายามที่จะยืนขึ้น แต่นักข่าวกลุ่ม นั้น ไม่ได้ให้โอกาสเธอเลย!

เมื่อพันเดชไปถึงลานจอดรถก็เห็นภาพนั้น มองไม่เห็นจิดา

ภา เห็นแค่กลุ่มนักข่าวที่รุมล้อมมองดูอยู่ตรงนั้น

“หลีกทางให้ฉัน! “ตอนนี้ พันเดชพูดด้วยน้ำเสียงเลือก

เย็นมาจากด้านหลัง

เป็นอย่างที่คิด หลังจากได้ยินเสียง นักข่าวทุกคนก็ชะงัก ไป หันกลับไป เมื่อเห็นพันเดช สายตาอันเย็นชานั้นทำให้ทุกคนตกใจกลัว

น้อยครั้งที่จะเห็นพันเดชเป็นแบบนี้

ตอนนี้ พันเดชก็เดินเข้าไป ตอนนี้ ไม่มีใครกล้าที่จะมีเสียง เล็ดลอดออกมา แค่มองไปยังพันเดช

จากนั้นก็รอฉากต่อไป

พันเดชเดินเข้าไป หลังจากเห็นจิดาภาที่อยู่บนพื้น ขมวด คิ้ว จากนั้นก็นั่งยองๆ โดยไม่พูดอะไรสักคำ แล้วก็อุ้มเธอขึ้นมา

ราวกับเจ้าชายในละคร ที่กำลังช่วยเจ้าหญิงที่บาดเจ็บ

อย่างไรอย่างนั้น

จิดาภาอึ้งไป ตัดสินใจยื่นมือออกไปกอดคอของเขาไว้

ที่ปฏิเสธไม่ได้เลยก็คือ พันเดชปรากฏตัวอย่างกะทันหัน ทำให้เธอใจเต้นแรง แต่ไม่ได้แสดงออกมา แต่สายตาก็มองไป ยังพันเดซตลอด

ผ่านไปสักพัก เธอถึงจะพูดออกมา “คุณ คุณกลับมาได้ ไง!? “มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะอธิบาย

พันเดชก็หันมามองหน้าเธอ ใบหน้าหล่อเหลาที่จริงจัง

อย่างไม่มีใครเทียบได้ ถ้าฉันไม่มา เธอจะทำยังไง? ”

แค่ประโยคเดียว ก็ทำให้ใจอ่อนระทวย หลังจากที่นักข่าวทั้ง4ด้านได้ยิน ก็อดไม่ได้ที่จะฮือฮา หน้าของจิดาภา ก็แดงขึ้นมาย่างห้ามไม่ได้!
พันเดชมองไปที่จิดาภาแล้วยิ้มออกมา สายตานั้น แค่เธอ

คนเดียว

เดิมที นักข่าวจะสัมภาษณ์ ตอนนี้ พันเดชหันกลับไป ดวงตาคมกวาดมองไปยังพวกเขาทีละคน จากนั้นพูดด้วยน้ำ เสียงที่เย็นชา เรื่องวันนี้ ฉันไม่ลืม ใครทำให้เธอต้องล้มลง ฉัน จะตามตัวมา และจะทำให้มันล้มละลาย! ”

คำพูดของเขา ทำให้นักข่าวชะงักไปชั่วขณะ ไม่มีใครถาม คำถามออกมาอีก

พันเดชก็อุ้มเธอไปในรถ หลังจากพาจิดาภามาบนรถแล้ว ก็ขับรถออกไปเลย จากนั้นก็มีรปภ.มา จัดการกับเรื่องพวกนี้

จิดาภานั่งตรงที่นั่งข้างคนขับ ทนกับความเจ็บปวดที่ข้อ

เท้าแล้วมองไปที่เขาคุณกลับมาได้ไง!? ”

ได้ยินที่จิดาภาพูด พันเดชหันหน้ามา มองเธออย่างอุ่น เคือง “ถ้าหากฉันไม่มา คุณได้โดนพวกเขากินจนไม่เหลือกระ ดูกแน่!

ฟังที่เขาพูด เขาได้ช่วยเธอไว้อีกครั้ง จิดาภาไม่ต่อล้อต่อ เถียงกับเขา

ตอนนี้ ข้อเท้าก็แสดงความเจ็บปวดออกมา เธอพยายามที่ จะอดทนอย่างมาก

ดูออกว่ามันดูเหมือนใช่เธอเลย พันเดชจึงพูดขึ้น เป็น อะไรไป? ”
“เมื่อกี้เหมือนกับว่าข้อเท้าจะพลิก เจ็บ…..”จิตาภาพูด

มันเจ็บปวดมาก

เห็นเธอเจ็บปวดอย่างนั้น พันเดชเลยพูดกับเธอว่า สมน้ำ หน้า นี่เป็นบทเรียนที่ไม่รอฉัน

สม……สมน้ำหน้า? ? ?

คำพูดนี้ กับเมื่อตะกี้ ราวกับเป็นคนละคน!

จิดาภารู้ว่า เขาตั้งใจ!

ต่อหน้าอย่าง ลับหลังอีกอย่าง!