บทที่290ปากคอเราะร้าย(3)

บทที่ 290ปากคอเราะร้าย (3)

“สารเลวคำนี้ ยังน้อยไป จิดาภาเธอยั่วยวนเดช เธอยินดี จะยอมเป็นเมียน้อยใช่ไหม” ตุลยาถามจิตาภาอย่าเกลียดชัง

“ยั่วยวนงั้นเหรอ” จิดาภายิ้มเย็นเมื่อได้ยิน “เอาตาไหนดู ว่าฉันยั่วเขา”

“เมียน้อยเหรอ ไม่ใช่มั้ง โดยเฉพาะภรรยาเก่าอย่างฉัน ค่าเลี้ยงดูฉันก็ไม่ได้รับ คุณจะยังไง” จิดาภาพูดอย่างจริงจัง

“เธอ…มัน”

“ตุลยา คุณคือคุณหนูแห่งตระกูลชัยวัฒน์ ใครพูดจายุยง อะไรก็โมโห ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะเป็นอย่างคุณ ฉันเตือน คุณไว้เลย ถ้าเกิดคราวหน้าคุณยังกล้ามาลงไม้ลงมือกับฉันอีก อย่ามาหาว่าฉันไม่เกรงใจ” พูดจบเธอก็สะบัดข้อมือของเธอ ออก

คิดไม่ถึงเลยว่าคนที่กำลังโกรธจัดเมื่อสักครู่ ถูกจิดาภาสั่ง สอนไปก็กลายเป็นเหมือนผู้ถูกกระทำไปซะงั้น

“จิดาภา อย่าคิดว่าพูดแบบนั้นแล้วก็จะหนีพ้น ถ้าเกิดว่า เธอไม่ขึ้นอะไรกับพันเดชจริงทำไมเธอยังไปกินข้าวกับเขา พูด กับเขาเรื่องที่บ้าน จิดาภาฉันประเมินเธอไปจริงๆ” ตุลยาร้องเสียงดัง

จิดาภาหันกลับมามองเธอ ยิ้มเย็น “คุณตุลยา พูดแบบนี้ ฉันว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว แฟนอย่างคุณต่างหากที่ทำให้ตระกูล ฐิตินันท์ไม่ค่อยพอใจ

“โอ๊ะ แล้วฉันจะเตือนไรให้นะ คุณยายไม่ใช่คนที่จะเข้ากับ ใครได้ง่ายๆ ดูคุณแล้วเกรงว่าชาตินี้คงไม่มีโอกาสได้แต่ง เข้าไปในตระกูลหรอก” พูดจบจิดาภาก็ขี้เกียจจะไปสนใจเธอก็ เลยเดินตรงเข้าไปข้างในเลย

ตุลยาได้แต่ยืนตะลึงอยู่ตรงนั้น ไม่คิดว่าจิดาภาจะปากคอ เราะร้ายได้ขนาดนี้

แต่ก็ต้องยอมรับว่า ที่เธอพูดเป็นเรื่องจริง

ที่เธอกับพันเดชไม่คืบหน้าไปไหน ก็เป็นเพราะคุณยาย

คุณยายเป็นคนที่รับมือได้ยาก เธอเจอท่านครั้งแรก ไม่ว่า เธอจะทำอะไร ก็ไม่ถูกใจไปซะทุกอย่าง

ยิ่งได้ยินที่จิดาภาพูดเมื่อกี้ ในใจเธออธิบายไม่ถูก

ถ้าเกิดว่าเธอกับพันเดชยังคงเป็นแบบนี้ต่อไป คุณยายก็ ยังเข้ามายุ่งล่ะก็ ก็คงไม่มีทางที่จะฝ่าฟันไปได้

ถ้าเกิดว่าเกลียดจิดาภาแล้ว ไม่เพียงแค่เท่านี้ แต่เพราะ เมื่อเธอต้องการจะลงมือทำอะไรสักอย่างแล้วสำหรับจิดาภามัน ก็ง่ายดายไปหมด นี่แหละที่เธอเกลียดจิดาภา

ยืนอยู่ที่นั่นมองเห็นหลังของจิดาภาตุลยาก็กลับรู้สึกพูดไม่ออก

ณ ตระกูลฐิตินันท์

คุณยายตื่นขึ้นมาแต่เช้า ตอนที่เห็นข่าวในหนังสือพิมพ์ที่มี ความสุขมาก

โดยเฉพาะตอนที่อ่านหนังสือพิมพ์แล้วพบว่า โดยมาก ข่าวคราวซุบซิบแบบนี้ในหนังสือพิมพ์มักจะทำให้คนโมโห แต่ คุณยายกลับไม่รู้สึกเช่นนั้น ยินดีด้วยซ้ำ “อืม เขียนได้ไม่เลว เลย แต่ถ่ายรูปไม่เท่าไหร่ ครั้งหน้าควรจะถ่ายให้ดีกว่านี้ หน่อย”

ดูออกเลยว่าคุณยายมีความพอใจมาก

ฝั่งตรีย์เห็นแล้ว ก็ยิ้มแห้งๆแล้วถามว่า “คุณแม่ทำอย่างนี้ ตาเดชไม่โกรธเอาเหรอคะ”

“เธอมองไม่เห็นสายตาของพ่อตัวดีเวลามองจิ ฉันกล้า พนันเลย คิดอะไรกับจิแน่”

ตอนนี้เขาไม่ได้กำลังคบอะไรกับแม่ตุลอะไรนั้นอยู่เหรอคะ”

พูดถึงตุลยา คุณยายก็เบ้ปาก ” ผู้หญิงคนนั้น ไม่เหมาะที่ จะมาเป็นหลานสะใภ้ตระกูลฐิตินันท์หรอก ไม่ช้าก็เร็วยังไงก็ ต้องแพ้ไป