บทที่272หลานสะใภ้ตระกูลฐิตานันท์(3)

บทที่272 หลานสะใภ้ตระกูลฐิตานันท์ (3)

ไม่เพียงแต่คุณย่าไม่เห็นด้วยเท่านั้น เธอเข้าข้างจิดา

ภา”ไม่สวยเหรอ? เดชคิดว่าไม่สวยงั้นเหรอ? ”

อย่างน้อยก็เมื่อ 2 ปีที่แล้ว……..ไม่สวย! ”

“ใครบอกล่ะ จิสวยที่สุดสำหรับฉันเลย!

“ย่าครับ ย่าอย่าพูดจากสิ่งแย่ๆเป็นสิ่งดีๆสิครับ! “พัน เดชพูดแล้วมองไปที่คุณย่า

ได้ยินเช่นนั้นแล้ว คุณย่าก็หัวเราะออกมา แล้วมองไปที่พัน เดช เจ้าเด็กโง่!!

พันเดชยิ้มขึ้น แล้วกินข้าวต่อ

“กลับมาจากต่างประเทศ แต่ก็ยังเข้าไปทำงานที่บริษัท ของพันเดชได้ นี่เรียกว่าพรหมลิขิตชัดๆ! “คุณหญิงภารดีพูด ขึ้น

พูดอย่างนั้นแล้ว คุณย่าก็พยักหน้า “ฉันก็คิดว่า ช่วง เวลา2ปีนั้นพวกเธอยังมาทำงานที่เดียวกันได้ นี่มันเป็นพรหม ลิขิตจริงๆ!
ที่พวกเขาพูด มันหมายความว่าไง ทำไมจิดาภาถึงไม่

เข้าใจกันนะ

พวกเขากำลังบอกใบ้ว่าเธอกับเขายังไงกันบ้าง

พันเดชก็กินข้าวไป ยอมรับ โดยไม่พูดอะไร

จิดาภากลับหัวเราะออกมา จากนั้นพูดว่า “จิคิดว่ามีพรหม

ลิขิตกับคุณย่ามากกว่า!

“เจ้าเด็กชั่งพูด ปากหวานจริงๆ !

จิดาภาหัวเราะออกมา จากนั้นก็กินข้าวต่อ

“ถ้าพันเดชแกล้งเธอที่บริษัทละก็ เธอมาบอกว่าเลยนะ! ”

คุณย่าพูดขึ้น

ได้ยินเช่นนั้น จิดาภาก็ตาเป็นประกายขึ้นมาทันที “คุณย่า

จริงเหรอคะ? ”

“จริงสิ!

พันเดชได้ยินเช่นนั้น ก็คิดว่าจิดาภามีแผนร้ายแน่ๆ จึงรีบ พูดไปทันที “จิดาภา อย่าคิดว่ามีคนช่วยแล้วจะพูดอะไรก็ได้

“คำพูดของคุณย่า คุณจะไม่ฟังเหรอ? “จิดาภาถามกลับ

พันเดช”……”

“เธอบอกย่ามา เขารังแกเธอใช่ไหม! ? “คุณย่าถาม
จิดาภายิ้มออกมา “เปล่าค่ะคุณย่า จริงๆแล้วไม่กี่วันก่อน เขาช่วยไว้ครั้งนึง

“เหรอ!?

คุณย่าถาม

ช่วยไว้?

ทําไมล่ะ?

เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

“จริงๆ แล้วไม่มีอะไรค่ะ ยังไงสุดท้ายเขาก็ช่วยจิไว้! “จิดา

ภาพูด

ได้ยินเช่นนั้น คนในตระกูลฐิตานันท์ก็งงงวยกัน สุดท้าย คุณย่าก็หัวเราะออกมา “มันเป็นสิ่งที่คนในตระกูลฐิตานันท์ควร จะทำ เขาควรจะทำ

“พันเดช เธอไม่ทำให้ย่าผิดหวังจริงๆ! ”

พันเดชคิดว่าจิดาภาจะพูดอะไรออกไป ไม่คิดว่าจะเป็น

อย่างนี้

หันไปมองจิดาภา อย่างงุนงงเล็กน้อย

จิดาภาก็ยิ้มออกมา ทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะ ถึงแม้พันเดชจะไม่ ได้เป็นแบบนั้น แต่ใครจะชอบให้คนอื่นมาพูดไม่ดีกับลูกและ หลานของตัวเองล่ะ?

จิตาภายิ่งพูดไม่ได้

บนโต๊ะ มีแต่เสียงหัวเราะ ถึงแม้คุณย่ากับคุณหญิงภารดี จะพูดกับจิดาภา แต่ก็ดูออกว่า พวกเขาพอใจพันเดซออย่างมาก

ข้าวมื้อนี้ จิดาภากินอย่างสบายใจ
“จิ เธอมานี่ซิ ย่ามีของจะให้เธอ! ” ตอนนี้ คุณย่ามองไป ที่จิดาภาและโบกมือเรียก จิดาภายิ้มออกมา แล้วก็เข้าไปนั่ง เธอเข้ากับคุณย่าดีได้ดี นับเป็นเรื่องที่ดีมาก จิดาภาก็ดีใจ

มาก

หลังจากที่จิดาภาเข้าไปนั่ง คุณย่าก็หยิบกล่องเล็กๆออก มาจากด้านหลัง จากนั้นเปิดออกอย่างช้าๆ

ด้านในเป็นกำไลข้อมืออัน

แวววาว เงางาม สวยมากๆ

เวลานี้ วรชิตที่ยืนอยู่ด้านนั้นไม่พูดอะไร คุณหญิงภารดี มองไปที่วรชิต ก็ไม่พูดอะไรออกมาเช่นกัน

ที่สำคัญคือพันเดช เห็นสิ่งที่คุณหญิงภารดีหยิบออกมานั้น

ไม่เพียงแต่ไม่ได้ขัดอะไร แต่กลับยิ้มมุมปากออกมา

จะว่าไป คุณย่าคงชอบจิดาภามากจริงๆ!

“จิ สิ่งนี้ย่าให้เธอนะ! “พูดไป คุณหญิงภารดีก็ยื่นมือไป จับมือของจิดาภา แล้วใส่มันกับให้เธอ