บทที่270หลานสะใภ้ตระกูลฐิตานันท์
บทที่270 หลานสะใภ้ตระกูลฐิตานันท์
ตอนนี้ พันเดชเอารถไปจอด จิดาภาก็เดินไปแล้ว
“จิดาภา ฉันอยากเธอให้ตายจริงๆ! ” เมื่อเห็นบิดา ภา ประโยคแรกที่เขาพูดคือสิ่งนี้
ดูออก ว่าพันเดชโกรธมาก!
จิดาภากลับค่อยๆยิ้มออกมา “คุณพันเดช อย่าใช้ความ รุนแรงสิคะ ฉันก็รอคุณแล้วนะ? ”
พันเดชใช้สายตาที่ดุร้ายจ้องไปที่เธอ “เธอควรจะดีใจนะ
ที่วันนี้มาที่นี่ เปลี่ยนสถานที่บ้าง เธอตายแน่!
ดังนั้น เขามองไปที่จิดาภา แล้วมองไปยังของที่อยู่ในมือ ของเธอ “พวกนี้เธอซื้อมาเหรอ!? ”
จิดาภาพยักหน้า ถึงจะอย่างนั้น พันเดชก็หยิบมันไป จิดาภาพูดว่า อย่างน้อยก็ยังมีความเป็นสุภาพบุรุษอยู่
บ้าง!
“ไปกันเถอะ! “พันเดชพูดขึ้น ดังนั้น จิดาภาเลยพยักหน้า เดินตามพันเดชเข้าไป
แต่ตอนนี้มีความรู้สึกว่า พวกเขาเหมือนจะกลับมาญาติดีกันอีกครั้ง
พยายามที่จะไม่สนใจความรู้สึกนี้ เดินตามพันเดชเข้าไป
“พันเดช ฉันกลับมาเป็นเพื่อนคุณนะ นี่นับว่าเป็นการตอบ
แทนแล้วรึยัง! ? “จิดาภาถามอย่างกะทันหัน เมื่อได้ยิน พันเดชก็ชะงักไปเล็กน้อย หันหน้ากลับมา ต้อง เธอเขม่น กดพัดพูดกับเธอไป พยางค์ว่า “คุณว่าไง!? ”
ขณะที่กำลังพูด ประตูก็ถูกเปิดออก
ริมเป็นคนเปิดประตู
เห็นพันเดชกับจิดาภามาด้วยกัน ใบหน้าของริมก็คลี่ยิ้ม ออกมา “คุณผู้ชาย คุณ………..หญิง! ” พูดได้ครึ่งหนึ่ง ริม นึกสิ่งที่จิดาภากำชับไว้ได้ ดังนั้นจึงเปลี่ยนคำพูด
นี่เป็นครั้งแรก
นี่เป็นครั้งแรกที่พันเดชไม่พอใจกับการเรียกแบบ
นี้!
แค่กวาดตามองไปยังริม โดยที่ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็ เดินเข้าไป
จิดาภาก็ตามเข้าไป เห็นริมหัวเราะออกมาม! ”
“คุณหญิงภารดีกับคุณหญิงรออยู่ด้านในแล้ว รีบเข้าไป
เถอะ! “ริมพูดขึ้น
จิดาภาก็หยักหน้า จากนั้นเดินเข้าไป
“พ่อ แม่ คุณย่า! “พันเดชเดินไปถึงห้องรับแขก แล้วก็ เรียกตามลำดับ
คุณหญิงภารดี ก็นั่งอยู่กับคุณย่า เมื่อเห็นพันเดซ ก็พูดขึ้น ถึงแม้อายุจะมากแล้ว แต่ดูๆไปแล้วก็ยังอ่อนโยน “เดช จิล่ะ? ไหนบอกว่ากลับกันมาพร้อมกันไม่ใช่เหรอ?
“คุณย่าคะ จอยู่นี่ค่ะ! ” คุณย่าพึ่งพูดเสร็จ เสียงของจิดา ภาก็ดังมาจากด้านหลัง เดินออกมาจากทางระเบียง
ชุดสีเหลืองอร่าม บ่งบอกว่านิสัยเฉพาะตัวนั้นอ่อนโยน
มาก
จิดาภาในตอนนี้กับเมื่อปีที่แล้ว แตกต่างอย่างชัดเจน แต่คุณย่าก็มีสายตาที่แหลมคม เธอสามารถดูออกได้ใน ทันที!
เมื่อคุณย่ามองมา ก็ยิ้มแล้วพูดว่า “นี่จิของฉันใช่ไหม?
จิดาภาก็ยิ้ม แล้วพูดว่า “นี่คุณย่าของจิใช่ไหมคะ? “ขณะ ที่พูดนั้น จิดาภาก็เดินไป
ทั้งสองคนกอดกัน
ตอนนี้ คุณย่าก็มองไปยังจิดาภา “เจ้าเด็กคนนี้ ไม่โทร มาบอกฉันสักคำ
จิดาภายิ้มออกมา “ขอโทษนะคะ คุณย่า! ”
“เธอเนี่ย ถ้าไม่ใช่เสียงของเธอ ฉันอาจจะจำเธอไม่ได้ จริงๆ! ” คุณย่ามองไปยังจิดาภาแล้วพูดขึ้น
จิดาภายิ้มออกมา “สายตาของคุณย่าก็ยังดีอยู่ ยังสาวอยู่
เลย ดีกว่าสายตาของคนอื่นตั้งเยอะ! ” นี่พูดถึงใครเสียไม่ได้
ก็คงเป็นพันเดชแล้วล่ะ!
พันเดชที่ยืนอยู่อีกฝั่ง ได้ยินที่จิดาภาพูดจากนั้น ก็มองไปที่ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เธอ
เพราะว่าคุณย่ากับจิดาภานั้นสนิทกันมาก ทำให้เขาฟังหวงนิดหน่อย
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ