บทที่265อธิบายกับเธอ(4)

บทที่265 อธิบายกับเธอ (4)

“ทำไมล่ะคะ? “ตุลยาถาม ตอนนี้ด้านนอกกำลังซุบซิบกัน ที่พันเดชทำแบบนี้ มันไม่ไว้หน้าเธอสักนิด

“ก็ไม่ทำไม! ” พันเดชพูด และไม่อยากคุยเรื่องนี้กับเธอ

พันเดชนั่งอยู่ที่นั่น มองเงาหลังของเธอ จ้องมองเข้มขรึม

มากกว่าเดิม……..

เมื่อก่อนตุลยามาที่นี่ ไม่ใช่คนน่ารักเท่าไหร่ ผ่านมาแค่วัน เดียว นิสัยหยิ่งยโส ยิ่งเพิ่มความไม่ดึงดูด แต่ก็ไม่ได้ทำให้คน ที่เข้าหาเธอขาดแคลนเพราะสถานะของเธอทำให้มีหลายคน เข้ามาประจบ

ถึงยังไง ในสายตาของคนภายนอกตอนนี้ เธอก็ยังเป็นถัง ทองของบริษัทCA เป็นแฟนสาวของพันเดช ดังนั้นคนที่เข้ามา เลียแข้งเลียขาเธอจึงไม่น้อย

แต่ว่า ก็ไม่ได้รวมจิดาภา ในนั้น

จนถึงวันนี้ ตอนบ่ายราวกับไม่มีเธออยู่ ทำงานของตัวเอง แต่ตุลยากลับไม่เหมือนกัน สายตามองตรงมาที่จิดาภา ราวกับ กลัวว่าเขาจะก่อเรื่องอะไรออกมาอย่างนั้น

จิดาภาชน ทุกครั้งที่ตกบ่าย ก็มักจะไปที่ห้องชาเพื่อชิงกาแฟ

ความเคยชินนี้ของเธอ นอกจากตุลยาแล้ว ทุกคนที่ให้ ความสนใจจิดาภา ล้วนรู้หมด

ขณะที่กำลังชงกาแฟนั้น ก็มีเสียง “คุณนี่ตรงเวลาดีจริงนะ!

ดังขึ้นมาจากข้างหลัง

ได้ยินเสียงนี้ จิดาภาหันหลัง เมื่อมองเห็นพันเดช ตกใจ หลังจานั้นก็ทักทายอย่างน่าเอ็นดู “ประธานพ้นเดช

มองจิดาภาชงกาแฟ ดูท่าทางเหมือนกับว่าอร่อยมาก พัน เดชมองแล้ว พูด “ชงให้ฉันแก้วนึง

จิดาภา “

มองท่าทางไม่ยินยอมของจิดาภา พันเดชขมวดคิ้ว พูด “สีหน้าเธอมันบ่งบอกฉัน ว่าเธอไม่อยากทำ

“ประธานพันเดช ฉันไม่ใช่เลขาคุณนี่คะ! “จิดาภา

ออกปากพูด

“แต่ฉันเป็นผู้ช่วยชีวิตเธอ! ” พันเดชแก้ไขให้ถูกต้อง

จิดาภา “.………….

ผู้ช่วยชีวิต…..

จิดาภาเดาว่า พันเดชต้องใช้คำนี้มาบีบเคล้นเธอไปตลอดแน่!
ด้วยเหตุนี้ จิตาภาจึงชงกาแฟให้พันเดซอย่างจำใจ

“ผู้ช่วยชีวิต เชิญค่ะ! “จิดาภายิ้มแล้วพูด

พันเดชก็ให้ความร่วมมืออย่างมาก รับแก้วมา แล้วดื่ม คิด ไม่ถึงว่าจะรสชาติดี พยักหน้า “ยิ้ม รสชาติดี! ”

จิดาภายิ้ม ในเมื่ออย่างนี้แล้ว ประธานพันเดชก็เชิญ เพลิดเพลินต่อนะคะ ฉันต้องไปทำงานต่อแล้วค่ะ! “ไม่รอให้ พันเดชได้พูดก่อนก็จะเดินออกไป

“รอก่อน! “เดินได้สองก้าว

พันเดชก็ร้องตามจากข้าง

หลัง

“ยังมีธุระอะไรอีกหรือเปล่าคะประธานพันเดช! ? “จิดา ภาถามอย่างเกรงอกเกรงใจ

“เธอกําลังหลบหนีฉัน!? ”

“เปล่านะคะ! ”

“งั้นทำไมฉันเพิ่งจะมาเธอก็จะไปแล้วล่ะ!? ”

“ฉันแค่ไม่อยากให้คุณเข้าใจผิด แล้วก็ไม่อยากให้คนพูด กันมั่วๆค่ะ! “จิดาภาพูดนิ่งๆ ตามมาด้วยระยะห่างบางๆ ระหว่างคำพูด

ประโยคนี้ พันเดชก็นึกถึงต้นสายปลายเหตุได้ทันที “เธอกำลังพูดถึงตุลยาเหรอ? ” พันเดชมองเธอแล้วถาม

จิดาภายิ้ม “ใครจะคิดแบบนั้นคะ!
สิ่งที่พันเดชรับไม่ได้ก็คือความเกรงใจและระยะห่างของจิ ดาภา วกับยังไงเขาก็เดินเข้าไม่ใกล้ผู้หญิงคนนี้

คิดๆแล้ว มองจิดาภา ก้าวเดินเข้ามาหาเธอหนึ่งก้าว “ความจริงแล้ว…….เธอมาที่บริษัท ฉันไม่รู้เลยด้วยซ้ำ!

ได้ยินเท่านี้ จิดาภาแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มแล้วพูด “ประธานพันเดช คุณไม่ต้องมาอธิบายให้ฉันฟังหรอกค่ะ คุณ อยู่เบื้องบน ฉันอยู่หน่วยงานข้างล่าง ไม่มีเบื้องบนมารายงาน กับหน่วยงานข้างล่างหรอกค่ะ!

ค่าพูดของเธอทำให้พันเดชขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ น้ำ เสียงกลบเกลื่อนร่องรอยความโกรธ “จิดาภา…….

“ประธานพันเดช ไม่ต้องเสียงดังขนาดนี้ก็ได้ค่ะ ฉัน

ได้ยิน! “จิดาภาพูด