บทที่241การแก้ปัญหาด้วยสติ(1)

บทที่ 241 การแก้ปัญหาด้วยสติ (1)

เขาหาที่นี่เจอได้อย่างไร

จิดาภาอยู่ที่นั่นก็ยิ้มขึ้นมาเมื่อมองเห็นสงชัย ” มาได้ยัง

ไง”

เมื่อมองเห็นว่าจิดาภาไม่เป็นอะไรมาก เขาก็วางใจ เขา มองไม่เห็นด้วยซ้ำว่าพันเดชอยู่ตรงนั้น

ไม่ว่าใครก็ตามที่เป็นคนช่วยชีวิตจิดาภา แต่ที่สำคัญที่สุด

คือเธอไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ยังยืนอยู่ตรงนั้น โดยที่ไม่ได้รับ

บาดเจ็บ

สงชัยเดินเข้าไปหาจิดาภา “เป็นอย่างไรบ้าง ไม่ได้รับ บาดเจ็บตรงไหน ใช่ไหม” สงสัยถามอย่างเป็นห่วง

จิดาภาส่ายหัว “ฉันไม่ได้เป็นอะไร แต่คุณมาที่นี่ได้ อย่างไร จิดาภาถามขึ้น เธอจำได้ว่าเธอไม่ได้บอกใครที่ไหน

พันเดชเองรู้สึกไม่ค่อยถูกชะตากับสงชัยเท่าไหร่นัก เขา ไม่มีทางบอกแน่

ตอนนี้เองที่มายด์ที่เป็นผู้ช่วยที่ยืนอยู่ด้านหลังก็อดไม่ได้

“ท่านประธานตามหาคุณจิดาภามาหลายวันแล้วครับ เมื่อวานพวกเราก็รีบไปที่เขตแม่พ้ายก็พบว่าคุณจิดาภาถูกช่วยไป แล้ว

“พอแล้ว มายด์ เลิกพูดได้แล้ว” ตอนนี้เองที่สงชัยขัดเขา เมื่อเขาได้ยินที่สงชัยพูดก็เลยหุบปากเงียบ

แต่ว่าเมื่อจิดาภาได้ยินเรื่องเข้าก็เข้าใจในทันที

ที่แท้หลายวันมานี้ไม่เพียงแท้พันเดชเท่านั้นที่ตามหาเธอ ยังมีสงชัยอีกคน

“สงชัย ขอบคุณมากนะ” คำพูดมีตั้งมากมายร้อยพันแต่ เธอก็พูดได้เพียงเท่านี้

หลังจากที่ได้ยินเธอพูด เขาก็ยิ้มแล้วเธอก็ยิ้มตอบเขา อย่างอบอุ่น “แค่คุณไม่เป็นอะไร ผมยังไงก็ได้

จิดาภาพยักหน้า “ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ บาดเจ็บนิดหน่อย ทำให้คุณเป็นห่วง” เธอพูด

สงชัยยิ้ม สายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกลึกซึ้งที่มีต่อจิดา

มองเห็นพวกเขาสบสายตากัน คิ้วของพันเดชก็อดที่จะ ขมวดไม่ได้และพูดขึ้นมาว่า “คุณสงชัยทราบได้อย่างไรกันครับ นี่ถ้าผมไม่รู้ก็คงคิดว่าคุณสะกดรอยตามมาซะอีก

พันเดชเริ่มโจมตีอีกฝ่าย

เมื่อได้ยินที่พันเดชพูด สายตาของสงชัยก็มองไปที่พันเดชแล้วรอยยิ้มเย็นก็ปรากฏขึ้นมาบนริมฝีปาก “ถ้าฉันสะกดรอย ตามมาจริง เมื่อคืนวานก็คงโผล่มาที่นี่แล้ว

พูดจบสองคนก็ปะทะสายตากันทันที

จิดาภาที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็รู้สึกเหมือนเมฆฝนกำลังตั้งเค้า อย่างไรอย่างนั้น

เมื่อทั้งสองคนปรากฏตัวขึ้นมาก็มักจะรู้สึกอย่างนั้นเสมอ ตอนที่เธอไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร ตอนนั้นเองพยาบาล

เดินเข้ามา

“คุณจิดาภา อยู่ที่นี่ใช่ไหมคะ

“ฉันอยู่นี่ค่ะ” ตอนนั้นเองที่พยาบาลพูดขึ้นมาก็ทำลาย ความเงียบทั้งหมด

“ผลการตรวจของคุณออกมาแล้วค่ะ”

“ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันไปเลย” พูดไปเธอก็รีบเดินไปโดยทันที

เมื่อเธอเดินออกไป ทั้งพันเดชและสงชัยที่รีบเปลี่ยนท่าทีที่ แสดงต่อกันโดยทันที

“สงชัย เก็บท่าที่ห่วงใยของคุณซะ จิดาภาเป็นผู้หญิงของ ผม” พันเดชพูดพลางมองไปที่สงชัยอย่างชัดถ้อยชัดคำ

หลังจากที่ได้ยินพันเดชพูด สงชัยยิ้มเย็น “ของคุณเหรอ

เธอยอมรับแล้วเหรอ พันเดชคุณเองก็เพิ่งหย่ามา อันนี้คือ ความจริง” ถึงแม้ว่าฉันจะหย่า เธอก็เป็นผู้หญิงของฉันอยู่ดีพันเตชพูดอย่างจริงจัง

“มันก็ไม่แน่หรอกนะ เดี๋ยวเราก็จะได้เห็นกัน

“ได้”

สองคนต่างมองซึ่งกันและกัน บรรยากาศต าศตอนนั้นก็ไม่มี ใครยอมกัน เหมือนพวกเขากำลังทำสงครามกันอย่างไรอย่าง นั้น

ตอนนั้นเองจิดาภาก็เดินกลับเข้ามา มองเห็นทั้งคู่กำลัง ปะทะสายตากันอย่าดุเดือด ก็เลยขมวดคิ้วแล้วถามขึ้นอย่าง สงสัย “นี่พวกคุณอะไรกัน…