บทที่227พบข้อมูล(3)

บทที่ 227 พบข้อมูล (3)

“ตอนนี้ทำยังไงดีครับ?” มายคำถาม

มายค์รู้ดีว่าสงชัยรู้สึกยังไงกับจิดาภา เขาทำงานที่นี่มา นานแล้ว และเขาก็เห็นมัน

“หาเบอร์โทรของกษิดิสให้ได้!สงชัยพูด

นี่ไม่ใช่เรื่องยาก ทุกคนต่างก็เป็นนักธุรกิจ มันคงไม่ยากที่

จะตามหา

มายด์พยักหน้า “ครับ รับทราบ!” จากนั้นเขาก็รีบไปตาม

หาเบอร์โทรของกษิดิส

หลังจากนั้นไม่กี่นาที พวกเขาทั้งสองก็นั่งอยู่ในรถ

สงชัยโทรไปหาใครบางคน “ฮัลโหล คุณกันครับ ผมคือ สงสย!”

“คุณสงชัย? มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” ได้รับสายจากสงชัย คุณกันก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย

“ที่ผมโทรมาเพราะมีเรื่องรบกวนครับ ผมมีเรื่องให้ช่วย นิดหน่อยครับ!
“คุณสงชัยเกรงใจไปครับ มีเรื่องอะไรพูดมาได้เลยครับ!” “ผมอยากให้คุณช่วยหาตำแหน่งของคนคนหนึ่งครับ สง ชัยพูด

ครั้งที่แล้วที่เจอกัน มีการพูดคุยอยู่บ้าง และทั้งสองคน ก็ได้แลกเบอร์กัน ไม่คิดเลยว่ามันจะได้ใช้จริงๆ

“เรื่องนี้ง่ายมาก คุณเอาเบอร์มาให้ผม เดี๋ยวผมให้คน

เช็คให้นะครับ!”

“ครับ งั้นขอรบกวนหน่อยนะครับ วันหลังไปทานข้าวด้วย กันนะครับ!”

“ไม่ต้องเกรงใจ มันเรื่องเล็กครับ!คุณกันพูด

แม้ว่าคุณกันจะอายุเยอะกว่าสงชัย แต่ใครๆก็รู้ว่าใน อนาคตสงชัยต้องเป็นดาวเด่นแห่งเมือง และเป็นเพียงคนคน เดียวที่สามารถต่อกรกับพันเดชได้ ยังไงเขาก็ต้องให้ความ ช่วยเหลือ

“ผมส่งเบอร์ไปให้แล้วนะครับ ผมหวังว่าคุณจะหาที่อยู่ได้ ในไม่ช้านี้!”

“เดี๋ยวนี้เลยครับ!” คุณกันพูด

“ครับ!สงชัยตอบกลับ และไม่รบกวนเวลาต่อก่อนที่จะ วางสายไป

มายค์นั่งอยู่อีกฝั่ง มองไปที่สงชัย เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นห่วงและกังวลใจมาก

“ท่านประธานครับ อย่ากังวลไปเลย ผมเชื่อว่าคุณจิดาภา

ต้องไม่เป็นอะไร!มายคำพูดปลอบ สายตาของสงชัยมองตรงไปยังข้างหน้า แค่นึกถึงคุณ

กษิดิส และนึกถึงพันเดช

“พันเดซ ถ้าจิดาภาเป็นอะไรไป ฉันจะไม่ปล่อยนายไว้

แน่!!!” สงชัยพูดทีละค่า

ถ้าไม่ใช่เพราะพันเดช จิดาภาคงไม่ทำให้คนคนนั้นไม่

พอใจ

ตอนนี้ เรื่องนี้มันเกี่ยวกับพันเดชแน่นอน

มายคมองอยู่ข้างๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ไม่นาน โทรศัพท์ของสงชัยก็ดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อเห็นเบอร์ที่ โทรมา สงชัยก็รับสายทันที

“ฮัลโหล คุณกัน!

“คุณสงชัย เช็คได้แล้วครับ ผมส่งตำแหน่งไปให้คุณทาง โทรศัพท์แล้วนะครับ หวังว่าจะช่วยคุณได้!”

“แน่นอนอยู่แล้ว ขอบคุณมากคุณกัน วันหลังเราค่อยนัด กันนะครับ ตอนนี้ผมมีธุระต้องไปทำครับ ขอวางสายก่อนนะ ครับ!สงสัยพูดอย่างกังวล

ครับ ผมก็ไม่รบกวนคุณแล้วเหมือนกัน วันหลังค่อยนัดกันครับ!”

สงชัยมองไปที่โทรศัพท์ และมองไปยังตำแหน่งที่ส่งมา มันอยู่ตรงที่เขตแม่พ้าย เขาไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเดียว รีบ ขับรถไปทันที

มายด์คาดไม่ถึงว่าเขาจะขับรถเร็วขนาดนี้ ทำให้เขา ตกใจมาก เขารีบเอื้อมมือออกไปและจับไปที่เท้าแขนทันที

สงชัยขับรถเร็วมาก ถึงแม้ว่ามายด์อยากจะพูดห้ามแค่ ไหน แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่เป็นกังวลของสงชัย คำพูดที่จะพูดก็ หายไป

ดังนั้นรถจึงวิ่งบนท้องถนนอย่างรวดเร็ว มายค์สวมเข็มขัด นิรภัยของเขาอย่างเงียบ ๆ มือก็จับไปที่ราวไว้อย่างแน่น เขา บอกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าต้องไม่เป็นไร เขาต้องเชื่อใจทักษะ การขับรถของสงชัย

เขาขับด้วยวิธีนี้ตลอดทาง จนถึงเขตแม่พ่าย