ตอนที่ 183แฝงอันตราย(6)

ตอนที่ 183 แฝงอันตราย (6)

“งั้นหล่อนก็ลาออกไปซะสิ !” ตุลยาพูด

“ลาออก!?”

ได้ยินแบบนี้จิดาภาก็ยิ้มขึ้น “ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้สินะคะ ว่าตอนฉันเพิ่งเข้ามาในบริษัท อยากจะลาออก ก็ลาออกไปไม่ สำเร็จ ตอนนี้ฉันก็มีข้อตกลงกับประธานพันเดชด้วย ยิ่งลาออก ไม่ได้ !”

“ข้อตกลง ?” ได้ยินแบบนี้ตุลยากขมวดคิ้ว

“ข้อตกลงอะไร ?

“นี่ คุณก็ไปถามคุณพันเดชจะดีกว่า !” พูดจบ จิดาภา ลุกขึ้นและมองไปที่เธอ “คุณ…. ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อน นะ ยังมีงานต้องทำ

“จิดาภาหล่อนพูดมาให้ชัดๆ นะ” ตุลยาเอ่ยปากพูดขึ้น

พูดคำนี้ จิดาภาก็หันกลับมามองที่ตุลยา “คุณตุลยา ฉันมี หนึ่งประโยคสำหรับคุณ ถ้าผู้ชายเขารักคุณ จะไม่ทำให้คุณ รู้สึกไม่สบายใจขนาดนี้ ถ้าผู้ชายเขาไม่รักคุณ ไม่ว่าคุณจะทำ อะไรเยอะมากแค่ไหน ไล่ผู้หญิงที่สนิทกับเขามากแค่ไหน ก็ยังจะมีผู้หญิงเยอะแยะมากมายออกมาเหมือนเดิม” พูดจบจิดาภา ก็ยิ้มและเดินออกไป

ตุลยานั่งฟังคำของจิดาภาอยู่ที่นั่น สีหน้าเสียมาก หล่อนหมายความว่าอะไร พันเดชไม่รักเธองั้นหรอ ? เมื่อคิดแบบนี้ สีหน้าของตุลยาก็แย่มากขึ้นอีก

มันเป็นแบบนี้ใช่ไหม ?

นังจิดาภา!!

ถ้าไม่ใช่เพราะหล่อนมาปรากฏตัว เธอกับพันเดชคงจะมี แต่เรื่องดีๆ พอหล่อนมาปรากฏตัวเท่านั้นแหละ ก็ทำให้ทุกสิ่ง ทุกอย่างเปลี่ยนไป!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เธอนั่งอยู่ตรงนั้นหน้าซีดเผือดอย่างมาก มองเห็นคนที่อยู่รอบๆ มองเข้ามา เธอจึงหยิบแว่น กันแดดขึ้นมาบนโต๊ะ แล้วนำมาสวมใส่

ถ้าอย่างนั้น เธอจะไม่เกรงใจแล้วนะ

ต่อมา เธอจึงลุกขึ้นและออกไป เอาโทรศัพท์ของเธอและ กดเบอร์โทรออกไป

“สวัสดีค่ะ นั่นคือคุณกษิดิสใช่ไหมคะ ?”

“นี่ฉันเองนะตุลยา ฉันมีบางอย่างจะคุยกับคุณ ไม่รู้ว่าคุณ พอจะมีเวลาไหม……….
“ค่ะ ฉันจะไปให้ตรงเวลา ” พูดจบ ตุลยาก็วางสาย โทรศัพท์ แล้วไปหน้ารถตรงเข้าไปในรถและขับออกไป

ส่วนจิดาภา

หลังจากเจรจากับตุลยาเรียบร้อยแล้ว ในใจก็รู้สึกสบาย

ขึ้นมาก

จริงๆ แล้วเธอรอคอย หวังจะให้ดุลยาเรียกเธอไปเจอ แบบนี้ แล้วคุยกันตรงๆ ให้จบ

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ อารมณ์ของเธอก็สบายขึ้นมาก

เมื่อกลับไปทํางาน อารมณ์ก็แตกต่างไป

ในตอนบ่าย จิดาภาก็เลิกงานตามปกติ และกลับไปทำ อาหาร กินข้าว ทำทุกอย่างเหมือนเคย

จนตอนสามทุ่ม จิดาภาก็พร้อมที่จะเข้านอน ในตอนนี้

โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

เมื่อดูก็เห็นว่าเป็นเบอร์ของพันเดช โทรมา จิดาภาลังเลอยู่

บ้างไม่ค่อยอยากจะรับ แต่คิดถึงคำเตือนของพันเดช สุดท้าย เธอจึงกดปุ่มรับตอบกลับไป

“ฮัลโหล………

“อยู่ไหนเนี่ย !?”

“ที่บ้านแน่เลย!”
“มารับผมหน่อยสิ!” พันเดชเอ่ยปากขึ้น

“มารับผมไป MISS หน่อย !” พันเดชเอ่ยปากพูดอีกครั้ง

MISS

จิดาภารู้อย่างแน่นอนว่าคือที่นั่น ที่ที่หรูที่สุดในเมือง A บาร์ที่หรูและฟุ่มเฟือยที่สุดในเมือง A “มันดึกแล้ว ฉันจะเข้านอนแล้ว !” จิดาภาพูดอย่างไม่

เต็มใจที่จะไป

“จิดาภา!!” โทรศัพท์อีกด้าน พันเดชเรียกออกมาทีละค่า

“อะไร ?”

“ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่ และถ้าคุณไม่มา งั้นเดี๋ยวผมจะไปหา คุณ!” พูดจบ ไม่รอบให้เธอเปิดปากพูด พันเดชก็วางสายลง จิดาภาเลิกคิ้วมองไปที่โทรศัพท์แล้วตกตะลึงเล็กน้อย

นึกถึงคำพูดของตุลยาเมื่อตอนกลางวัน เธอคิดอยู่สักพัก แล้วจึงตัดสินใจ

ค้นหาเบอร์ของตุลยาแล้วส่งข้อความไปหาเธอ

หลังจากส่งไปเรียบร้อย อารมณ์ของเธอก็ดีขึ้นมาก ทิ้งตัว ลงที่นอนพร้อมสำหรับการนอน………