ตอน114จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน(3)

ตอน 114 จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน (3)

จริงๆเลย เปรมศักดิ์รีบเดินจากข้างในออกมา “จิดาภา เธอกลับมาแล้ว!?”

ตอนที่เห็นจิดาภา แววตาของเขาเป็นประกาย

“พี่ใหญ่” จิดาภายิ้มร่า เดินขึ้นไปสวมกอดแบบหลวมๆ “กลับมาก็ดีแล้ว!” เปรมศักดิ์พูด จากนั้นก็ลูบหลังของจิดา

ภาเบาๆ

จิดาภายิ้มแย้ม “อันนี้นับว่าเป็นกอดที่ได้เจอหน้ากันอย่าง

เป็นทางการ!”

ครั้นเห็นท่าทางตลกขบขันของจิดาเช่นนั้นแล้ว เปรมศักดิ์

ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้

เวลานี้ ทั้งบ้านเดินไปที่ห้องรับแขก

คนประเดิมพูดเป็นคนแรกคือธีรา “ถ้าเมื่อวานแม่กับพ่อ ไม่ได้ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงของพันเดซ แม่ก็คงยังไม่รู้ว่าลูกกลับ มาแล้ว!” ธีราพูด กับเรื่องนี้ ยังมีส่วนไม่ชอบใจอยู่บ้าง

ได้ยินเช่นนี้ จิดาภางุนงงเล็กน้อย
แต่การันต์กลับเอ่ยปากขึ้นมา “ช่างเถอะ คนกลับมาก็ ดีแล้ว!”

ครั้นมองธีรา แล้วมองที่การันต์ จิตาภานั่งลงอย่างยิ้ม แย้ม “แม่คะ หนูทราบว่าแม่โมโห เมื่อสองปีที่แล้วไปโดยไม่ ได้บอกกล่าว แถมหย่ากับพันเดช โดยไม่ได้รับอนุญาต หนู กลับมากลัวเจอพันเดช จึงไม่กล้ากลับมาบ้าน ไม่ใช่ว่าไม่ คิดถึงแม่!” จิดาภายิ้มแล้วพูด ท่าทีที่มีต่อธีรา ยังค่อนข้างมี ความเคารพนบนอบ

“แม่ แม่ไม่ต้องตำหนิจิดาภาแล้ว สิ่งที่เธอทำก็เพื่อตระกูล ของเรา” เปรมศักดิ์ก็ช่วยพูดอยู่ด้านข้าง

เมื่อเห็นพวกเขาไปในทิศทางเดียวกัน ธีราก็ยิ้มออกมา “ดีละ แม่ไม่โกรธแล้ว พวกเธอล้วนถอนใจกันหมด ฉันยังจะ โกรธอีก ก็ไม่ใช่คนแล้ว!

ครั้นเห็นธีรายิ้ม จิดาภาก็ยิ้มได้ขึ้นมาอีก

เวลานี้ การันต์มองไปที่จิดาภา “ลูกจะกลับไปทำงานที่ CA เมื่อไหร่!?”

พูดขึ้นมาถึงตรงนี้ จิดาภาลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็หยิบ เรื่องขึ้นมาพูด “ลูกยังคิดไม่ถึงว่า หัวหน้าที่บริษัท CAก็คือพัน เดช!”

“ถ้าอย่างนั้นเขา ลูกไม่ได้หรือ!?” การันต์ถามด้วย

ความสงสัย
ถ้าไม่ใช่เมื่อวาน ก็ยังคงจำไม่ได้…………

แต่จิดาภาไม่สามารถพูดอย่างนั้นได้ ได้แต่ยิ้ม “ไม่ได้ เลย!”

เวลานี้ ธีราคิดไปถึงเรื่องเมื่อวาน ที่พวกเขาได้พูดคุยกัน พันเดชก็เดินเข้ามา คำพูดคำจาเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายมิน่าเล่า……

“พ่อ แม่ พวกท่านวางใจได้ค่ะ เรื่องนี้ ลูกจัดการได้ พวก ท่านไม่ต้องเป็นห่วง จริงๆแล้วตอนนี้ลูกเป็นหัวหน้าดีไซเนอร์ มี โปรเจคใหญ่สองสามงานในมือ พันเดชเขาก็รู้ เขาทำอะไรลูก ไม่ได้หรอก! ” จิดาภามองไปที่พวกเขา ยิ้มอย่างวางใจ อันที่จริง เมื่อวานพันเดชก็รู้แล้ว

แต่จิดาไม่อยากให้พวกเขารู้สึก ว่าที่พันเดชก็เพราะพวก เขาสองคน

สำหรับบ้านตระกูลสวันนีย์ จิดาภายังให้อภัยอยู่มาก

ยิ้มเล็กน้อย แต่ไม่เป็นธรรมชาติ

ได้ฟังคำของจิดาภา การันต์กับธีราก็พยักหน้า

จิดาภายิ้มหัวเราะตลอด มีแต่เปรมศักดิ์ที่อยู่ด้านข้าง เท่านั้นที่รู้ ว่าพันเดชรู้เรื่องจริงหมดแล้ว…

แต่ทำไมจิดาภาถึงไม่พูดล่ะ……..

คิ้วของเขา ขมวดแน่นขึ้นมา
เวลานี้ พวกเขานั่งคุยกันตรงนั้นนานมาก จนน้าเจนเอา อาหารตั้งโต๊ะ พวกเขาจึงเดินไปที่โต๊ะอาหาร

“ได้กินข้าวแล้ว นานแล้วที่ไม่ได้กินอาหารฝีมือน้าเจน!” จิ ตาภาพูดพลางยิ้ม จากนั้นก็ช่วยพยุงธีราเดินไปที่อีกด้านของ โต๊ะอาหาร

ได้ฟังคำของจิดาภา น้าเจนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ส่วนใหญ่วัน นี้เป็นของที่คุณหนูชอบ คุณท่านกับคุณนายสั่งให้น้าทำเป็น พิเศษ คุณหนู ทานเยอะๆนะคะ!

จิดาภาพยักหน้า “ขอบคุณค่ะน้าเจน!

“ขอบคุณท่านแม่ ขอบคุณพี่ใหญ่” จิดาภายิ้มหวาน