ตอน111หลอกแล้วหลอกอีก(4)

ตอน 111 หลอกแล้วหลอกอีก (4)

พอเห็นท่าเป็นกังวลของจิดาภาเช่นนั้น เปรมศักดิ์เอ่ย ปาก “เธอเป็นห่วงธีร์อธิศ ใช่ไหม?”

เลยตาขึ้น สบกับแววตาของเปรมศักดิ์ จิดาภาพยักหน้า

“ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะเดือดร้อนไปถึงธีร์อธิศหรือเปล่า

“เธอไม่ต้องเป็นห่วง ธีร์อธิศทุกวันนี้ไม่อ่อนแอเหมือนเมื่อ สามปีก่อนแล้ว ถ้าพันเดชคิดจัดการธีร์อธิศ ก็ทำไม่ได้ภายใน จะเป็นไปได้

เวลาอันสั้นแน่” เปรมศักดิ์พูด ให้จิดาภาเบาใจมากที่สุดเท่าที่

ได้ฟังคำเปรมศักดิ์พูด จิดาภาพยักหน้าหมึกหงัก

“หลังจากนี้เธอมีแผนอะไรไหม? พันเดชตัวตนของเธอ แล้ว เธอจะทำอย่างไรต่อ? อยากกลับมาช่วยพี่ที่บริษัทไหม?” เปรมศักดิ์เอ่ยปากถาม

จิดาภาส่ายหัว มองเปรมศักดิ์แล้วพูดอย่างตรงไปตรงมา “พี่ใหญ่ บริษัทมีแค่พี่ก็พอแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังมีงานอีก เยอะที่ CA ที่ฉันยังไม่ได้ทำให้แล้วเสร็จ พันเดชไม่มีทางปล่อย ฉันง่ายๆหรอก แม้ฉันจะกลับไปที่ธีร์อธิศจริงๆ ธีร์อธิศก็จะต้อง เดือดร้อนเป็นแน่! “ จิดาภามองไปยังเปรมศักดิ์แล้วพูด
เมื่อสืบสาวราวเรื่องจนได้ความแล้ว ก็เป็นว่าจิดาภาไม่คิด จะกลับไปธีร์อธิศ

เห็นท่าทีเช่นนั้นของจิดาภา เขาหวนคิดไปถึงเมื่อก่อน ครั้งที่จิดาภาเมื่อยังเรียนบริหาร ที่กลับมีอยู่วันหนึ่ง กะทันหัน พูดว่าอยากเรียนออกแบบ เรื่องนี้ ทำให้พวกเขามึนงงกันไป พักใหญ่ แต่ในที่สุดก็ขัดใจเธอไม่ได้ ยอมให้เธอเรียน ออกแบบ

จนถึงตอนนี้ เปรมศักดิ์ก็ยังไม่รู้ว่าทำไม

หรือจะเป็นเพราะ…?

คิดถึงตรงนี้ เขารีบสะบัดความคิดนั้นออกจากหัว เป็นไป ไม่ได้!

เธอไม่มีทางรู้ได้

เวลานี้ เปรมศักดิ์มองไปที่จิดาภา “อย่างนั้นก็ดี พี่ก็จะไม่ ในใจเธออีก แต่เธอจำไว้อย่างนะ ตระกูลสวันนีย์คือบ้านของ พวกเรา ธีร์อธิศ ก็เป็นของพวกเราเหมือนกัน! “เปรมศักดิ์พูด กับจิดาภาอย่างชัดถ้อยชัดคำ

ได้ฟังคำพูดของเขาแล้ว จิดาภาพยักหน้า “อ๋อ ฉันรู้แล้ว พี่ใหญ่!”

“แล้วเธอคิดจะทำอย่างไรต่อไป ยังไม่กลับบ้าน ใช่ไหม? พ่อกับแม่รู้แล้วว่าเธอกลับมาแล้ว!” เปรมศักดิ์พูด

จิดาภาคิดแล้วคิดอีก เอ่ยปาก “กลับไป
“พรุ่งนี้ฉันจะกลับไป!” จิดาภาพูด

“จริงหรอ?” เปรมศักดิ์เลิกคิ้วถาม

จิดาภาพยักหน้า “แน่นอน ฉันกลับบ้านตัวเองต้องมีจริง หรือหลอกด้วยหรอ?

ได้ฟังคำที่จิดาภาพูด เปรมศักดิ์ก็วางใจได้หน่อยหนึ่ง ถ้า อย่างนั้นก็ดี พี่จะรอเธออยู่ที่บ้านนะ!”

“อื้อ!” จิดาภาพยักหน้า

เปรมศักดิ์ดูเวลา “ดึกมากแล้ว งั้นพี่กลับก่อนล่ะ! จิดาภาพยักหน้า “ได้

ครั้นแล้ว เปรมศักดิ์ลุกขึ้น เดินไปยังหน้าประตู จิดาภาส่ง เขาที่หน้าประตู “พี่ใหญ่ ขับรถดีๆล่ะ!”

“ยิ้ม” เปรมศักดิ์พยักหน้า “พรุ่งนี้พี่จะรอเธออยู่ที่บ้าน

จิดาภาพยักหน้า “ฉันรู้แล้ว!

ครั้นแล้ว เปรมศักดิ์ก็หัวเราะออกมา หมุนตัวเดินออกไป

หลังจากเห็นเปรมศักดิ์เดินออกไปแล้ว จิดาภาก็ปิดประตู กลับมาที่ห้องรับแขก เธอเอนกายลง คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้

ตัวเธอเองรู้สึกสับสน ก็คิดไปถึงเรื่อง ที่วันนี้ตนเองวิ่งหนีมาจะทำให้พันเดชโมโห ควรคิดวิธี แก้ไขไว้สักเล็กน้อย

เธอทำให้ธีร์อธิศเดือดร้อนไม่ได้

แรกเริ่มที่เธอแต่งงานกับพันเดช ก็เพื่ออยากปกป้องอธิ ศ เรื่องหย่าก็คือได้รับปากกับพันเดชไว้ ขณะนี้ เธอยิ่งทำความ เดือดร้อนไม่ได้!

ซุกตัวอยู่บนโซฟา คิดมาคิดไป สมองเต็มไปด้วยภาพพัน เดชที่กำลังขบเขี้ยวเคียวฟันใส่ตนเอง คิดถึงเรื่องอื่นไม่ออก

เลย

จิดาภาพรวดพราดลุกขึ้นนั่งบนโซฟา ส่ายหัว

ช่างมันเถอะ ไม่คิดแล้ว ในอนาคตอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เธอไปอาบน้ำนอนก่อนดีกว่าแล้วค่อยว่ากัน

เรื่องของพรุ่งนี้ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน!

คิดได้อย่างนี้ จิดาภาก็ยืดตัวขึ้นเดินไปที่ห้องอาบน้ำ