ตอนที่94เข้าใจความเป็นจริง (2)

ตอนที่ 94 เข้าใจความเป็นจริง (2)

ในตอนนี้ ประธานสินที่เพิ่งเดินจากไป แล้วพันเดชก็หยุด และหันมามองทางจิดาภา และเขาก็มีความลังเลอยู่เล็กน้อยว่า วันนี้คิดถูกหรือผิดที่ตัดสินใจซื้อชุดราตรีชุดนี้มาให้จิตาภา ใส่ ?

ดูเหมือนว่า สายตาของคนเหล่านั้นจะไม่หยุดที่ต้องมา ทางเธอเลย ถ้าหากเขาไม่ได้อยู่ตรงนี้ ก็คงเดินเข้ามาชวนคุย ไปแล้วสินะ!

และตอนนี้เอง ก็มีเสียงเบา ๆ บาง ๆ ดังมาจากด้านหลัง

“พันเดช”

พันเดชยังอยู่ตรงหน้าจิดาภา ดังนั้นจึงทำให้มองเห็นคน

ด้านหลังของพันเดช

นอกจากตุลยาแล้ว ยังจะเป็นใครไปได้ละ

หลังจากได้ยินเสียง พันเดชจึงหันตามเสียงที่เรียกไป เมื่อเห็นว่าเป็นดุลยา ก็ขมวดคิ้วทันที

ตุลยารู้ดีว่าพันเดชกำลังโกรธเขาอยู่ ดังนั้นจึงตั้งใจจะมา หาเขาเป็นพิเศษ แต่คาดไม่ถึงเลยว่าพันเดชกับจิดาภาจะอยู่ตรงนี้ด้วยกัน แถมพูดคุยกันถูกปากถูกคอด้วย และ…… ซึ่งในตอนนั้น ตุลยาเกิดความอิจฉาตาร้อนเอามาก ๆ จึงใช้แววตาที่โหดเหี้ยมกวาดมองมาทางจิตาภา เหมือนราวกับว่ากำลังแสดงละคร และเล่นนอกบทอยู่ยัง

เห็นการแต่งตัวของทั้งคู่ก็ดูจะคล้ายๆคู่รักกันด้วย

จิดาภารับรู้ได้ทันทีว่า ตุลยากำลังเข้าใจผิด !

ไงอย่างนั้น ซึ่งทุกครั้งที่ทำให้ตุลยาเห็นก็จะเข้าใจผิดตลอด

จิดาภารู้สึกว่านี้คือโชคชะตาฟ้าลิขิตให้สินะ!

“ประธานพันเดชค่ะ ไม่รบกวนเวลาพวกคุณแล้วดีกว่าคะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ!” พูดเสร็จ จิดาภาก็ตั้งแก้วไวน์แล้วเดิน ออกไปทันที

ซึ่งเธอไม่อยากอยู่ระหว่างพวกเขา และก็ยิ่งไม่อยากทำให้ ตุลยา ใช้สายตาที่โหดร้ายมองเธอด้วย

“เดียวสิ!” ซึ่งตอนนั้นเอง ตุลยาก็พูดออกมาอย่าง

กะทันหัน

จิดาภาได้ยินอย่างนั้น จึงหยุดอยู่ตรงนั้น

ตุลยาไม่พอใจเธอมากขึ้น

จิดาภาจึงหันกลับมามองเธอ แล้วถามว่า “มีอะไรเหรอค่ะ

คุณตุลยา?”
“จิตาภา คุณอยู่ให้ห่างๆ พันเดชหน่อยได้ไหม?” ตุลยา มองจิดาภาแล้วค่อย ๆ พูดออกมาพร้อมกับแสดงน้ำเสียงที่ทำ เหมือนกับว่าจิดาภาเป็นคนเข้าหาพันเดช

หลังจากได้ยินตุลยาพูดแบบนั้นแล้ว จิดาภาก็ขมวดคิ้ว และจ้องมองเธอแล้วยิ้มออกมาเล็กน้อย พร้อมพูดว่า “คุณตุล ยา หมายความว่ายังไงค่ะ?

“ความหมายของฉัน คุณน่าจะรู้ดีว่าคืออะไรนะ!” ตุลยา มองจิดาภาด้วยสายตาที่โหดเหี้ยมแล้วพูดออกไป

“คุณได้เตรียมแผนที่จะเข้าหาพันเดชมาล่วงหน้า แล้ว………..เป็นไงบ้างละ ที่พวกเรากลายเป็นแบบนี้ คุณมี ความสุขมากใช่ไหม?” ตุลยา มองจิดาภาแล้วค่อยๆพูดออก ไป

ตอนนี้ภายในงานปาร์ตี้มีคนเยอะมาก และเสียงดังมาก

ซึ่งไม่มีใครสนใจสถานการณ์ตรงนี้เลย

จิดาภาหัวเราะออกมา แล้วคิดเล็กน้อยก่อนที่จะพูดออก มาว่า “คุณตุลยา คุณเป็นโรคขี้กลัวหรือขี้ระแวงเกินไปไหม?

“คุณ!”

“ฉันเคยบอกไปแล้วว่า ไม่เจอกันคุณก็รู้สึกว่าดี คนอื่นก็ รู้สึกว่าดีเช่นกัน!”

“ฉันทำให้พวกคุณกลายเป็นแบบนี้เหรอ? คุณตุลยา ขอ ความกรุณาพูดให้ชัดเจนกว่านี้หน่อย ฉันไปทำอะไรให้? แล้วเรื่องที่คุณเอาใบแนะนำของฉันไป โดยที่ฉันยังไม่ได้รู้เรื่อง อะไรเลย คุณยังคิดว่าจะยังไงอีกเหรอ!?”จิดาภามองเธอและ ถามออกไป

พอพูดถึงใบแนะนำ สีหน้าของตุลยากเปลี่ยนไป และมี ความลำบากใจอยู่เล็กน้อย

“งั้นคุณก็ถอยให้ห่างจากพันเดช และออกไปจาก บริษัทCA ตุลยามองเธอพร้อมตัดสินใจพูดออกไปอย่างเด็ด เดี่ยว

ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ เขาถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ ถ้าไม่ใช่ เธอ เขาก็ไม่มีทางที่จะเป็นแบบนี้

ได้ยินแบบนี้ จิดาภาก็ยิ้มมุมปากขึ้นมาทันที “ออกไม่ออก จากบริษัทCA เป็นฉันที่จะต้องตัดสินใจเอง ไม่ใช่คุณ และเมื่อ ก่อนฉันเคยมีความคิดแบบนี้ แต่ตอนนี้ ฉันเหมือนจะต้อง เปลี่ยนความคิดนั้นแล้ว ยังมีอีกอย่าง ตอนนี้ไม่ว่าฉันจะออก หรือไม่ออกจากบริษัทCAแต่เป็นทางCAเอง ที่เป็นฝ่ายต้องการ ฉัน “จิดาภามองตุลยาและค่อยๆพูดออกไป และพูดด้วย ความมั่นใจมาก

“ถ้าหากอยากจะให้ฉันลาออกจริง ๆ ฝั่งนั้นเป็นผู้ชาย คุณสามารถทำให้เขาไล่ฉันได้ แล้วฉันจะไปทันที โดยที่จะไม่ พูดพร่ำทำเพลงอะไรเลยด้วย!” จิดาภา มองตุลยาแล้วพูดออก ไป