ตอนที่ 68ฟังการสนทนา (1)

ตอนที่ 68 ฟังการสนทนา (1)

“พวกเธอกำลังคุยอะไรอยู่ ? “ทันใดนั้น เสียงที่เย็นชา ของพันเดชได้ดังขึ้นจากข้างหลัง

พอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยและเย็นชาแล้ว จิดาภาอึ้งอยู่ตรง

เมื่อมองไปทางสายตาที่ป้าแม่มมอง ก็เห็นพันเดชกำลัง เดินมาทางนี้

แต่ละก้าวที่พันเดชเดิน เหมือนกำลังเหยียบอยู่บนหน้าอก

ของจิดาภา

เธอไม่รู้ว่าเขายืนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ก็ไม่รู้ว่าเขา ได้ยินสนทนาของพวกเขาหรือไม่ ณ ตอนนั้น ใจของจิดาภา เต้นเร็วมาก กำมือเต็มไปด้วยเหงื่อ ถ้าพันเดรู้เรื่องนี้แล้ว เธอ ต้องซวยแน่ ๆ เลย

ในขณะที่เธอกำลังคิด พันเดชได้เดินมาถึงหน้าพวกเขา

สายตาของพันเด มองไปที่พวกเขา

“พวกเธอกำลังคุย

แล้ว

อะไรอยู่? “
แม้ว่าที่จริงใจของรู้สึกตื่นเต้นและกังวลจะตายอยู่ แล้ว แต่บนหน้าของเธอที่แสดงออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยิ้มและพูดว่า ไม่มีอะไรค่ะ รู้สึกง่วงแล้วลงมาซื้อของนิด หน่อย เจอน้าคนนี้ถามหาห้องน้ำพอดี! “จิดาภาพูดแบบมั่ว ๆ เพราะไม่รู้ว่าพันได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดหรือไม่!

เมื่อได้ยินจิตาภาพูด พันเดชขมวดคิ้ว มองไปที่เธอถาม กลับ”จริงหรือ? ”

จิดาภาพยักหน้าอย่างมั่นใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ในขณะนี้ ความง่วงหายหมดแล้ว มีแต่ความกังวลแล้วต้องเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทันใดนั้น พันเดชมองไปที่ป้าแม่ม ป้าแม่ม เธอไม่รู้ ห้องน้ำอยู่ตรงไหนหรือ? “เขาถามแบบไม่ตั้งใจ ป้าแม่มไม่ใช่ ครั้งแรกมาที่นี่ เป็นไปไม่ได้ที่ไม่รู้ห้องน้ำอยู่ตรงไหน

ป้าแม่มยืนอยู่ ใจของเธอเต้นเร็วมาก ที่แท้จริงจะไม่ให้ พันเดซ เธอก็ยังกังวลอยู่ แต่ได้สัญญากับแล้ว เธอก็ พูดไม่ได้ ฉะนั้นได้แต่ยิ้มแห้ง ค่อยได้แล้ว! ไม่ได้มานานแล้วก็เลยไม่

พอได้ยินอย่างนี้ พันเดชพยักหน้า แล้วสายตามองไปที่

พวกเขา

สีหน้าเช่นนั้น ก็ไม่รู้ว่าเชื่อหรือไม่เชื่อ

แต่ดูท่าทางแล้ว คงไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด ไม่นั้น เขาจะนิ่งได้ขนาด หรือ

“พวกเธอรู้จักกันหรือ!? ” พูดจบ พันเดชจ้องไปที่ มือ ของจิดาภา งากำลังจับมือป้าแม่มอยู่ ยอมรับเลยว่า เขาเป็นคนที่ช่างสังเกต แค่จุดเล็ก ๆ เช่นนี้ยังสังเกตได้

จิดาภาวางมือลง แค่ช่วยจับมือนิดหนึ่ง ฉันไม่รบกวนพวก เธอแล้ว ขอตัวขึ้นไปก่อนนะคะ! พูดจบ จิดาภายิ้ม และ พยักหน้ากับป้าแม่มอย่างสุภาพ แล้วหันหลังเดินขึ้นไป

ป้าแม่มยิ้มและพยักหน้า

หลังจากจิดาภาไปแล้ว ป้าแม่มมองไปที่พัน เดช” คุณชายค่ะ ถ้าไม่มีอะไร ฉันขอกลับก่อนนะ!

พันเดชยืมอยู่ตรงนั้นพยักหน้า คนขับรถรออยู่หน้าประตู แล้ว! “

“ได้ค่ะ! “ป้าแม่มพยักหน้าแล้วไป

พันเดยยืนมองหลังของป้าแม่ม แล้วมองไปที่หลังของจิดา

ภา ทำท่าคิดอะไรอยู่

หลังจากได้เดินเข้าไปในลิฟต์ จิดาภารู้สึกโล่งไปเลย อยู่ทํางานในบริษัท CA จะต้องเจอหน้าพันเดช กังวลว่า เขาจะรู้เรื่อง ทำให้ตื่นตัวอยู่ทุกวัน
ดูจากท่าแล้ว พันเดชไม่น่าจะได้ยินที่พวกเขาพูด ไม่นั้น เรื่องไม่จบง่าย ๆ แบบนี้หรอก เมื่อคิดถึง จิตาภาก็ถอนหายใจลึก ๆ แต่ตอนนี้ก็ดีนะ ไม่ง่วงแม้แต่นิดเลย ความตื่นตัวแค่นี้ ทำให้หายง่วงเลย เมื่อประตูลิฟต์เปิดแล้ว จิดาภาก็เดินออกไปเลย เรื่องซื้อของใช้ไม่ได้แล้ว ก็ไปชงกาแฟสักแก้ว พร้อมสงบ จิตสักหน่อย

หลังได้ดื่มกาแฟไปแก้วหนึ่งแล้ว จิดาภาก็ได้ฟังอีกหนึ่ง แก้วจะยกออกไป เพิ่มได้เดินไม่กี่ก้าว ก็เจอพ้นเดชเดินมาพอดี