ตอนที่ 65แฟนของฉัน

ตอนที่ 65 แฟนของฉัน

สวยมากไม่ใช่หรือ?

“ไม่สมกับราคา! “พันเดชพูด แม้ว่าแค่ราคา สิบห้า เหรียญ ไม่แพง แต่ดูออกเลยว่า ของชิ้นนี้ไม่ใช่ราคานี้

“คุ้มไม่คุ้มขึ้นอยู่กับจะมองอย่างไร ถ้าเธอชอบ นั้นก็คุ้ม ค่า ถ้าเธอไม่ชอบ นั้นก็ไม่คุ้มค่า! “จิตาภาพูด “ราคาสิบห้า เหรียญสำหรับฉันไม่เท่าไหร่ แต่สำหรับคนอื่น คือได้รับความ ช่วยเหลือ ไม่ใช่หรือค่ะ? “จิดาภาถามกลับ

เมื่อได้ยินตรงนี้ พันเดชก็เลยยิ้ม

จิดาภาเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีเสมอ

พันเดชไม่ได้ถามต่อไป ทั้งคู่ก็เดินต่อไปข้างหน้า

ในเวลานี้ มีเด็กหลายคนกำลังเล่นอยู่ที่นั่น ดูพวกเขายิ้ม อย่างมีความสุข จิดาภารู้สึกดีใจและยิ้มตาม ขณะนี้ จิดาภาสังเกตเห็นชายชราคนหนึ่ง เขานั่งอยู่ที่นั่น มือเหมือนจับสิ่งของอยู่และมองดูอย่าง ละเอียด
“มองอะไรหรือ? “พันเตชถาม

จิดาภาทท่าให้ฟันเดชมองไปทางที่เขาบอก เมื่อพ้นเดช ได้เห็นคนนั้นแล้วขมวดคิ้วและเดินตรงไปหา

“ลุงม่อน! “พันเดชเรียกชื่อ

จิดาภารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยว่าพันเดชรู้จักด้วย

หรือ?

ทันใดนั้น คนนั้นเงยหน้าขึ้นมา เมื่อเห็นพันเดชแล้วยิ้ม *เดชหรือ? เดช กลับมาแล้วหรือ?

“อืม ฉันกลับมาแล้ว ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง ? “

“ฉันสบายดี! “คนที่พันเดชเรียกว่าลุงม่อนดูท่าทางจะตื่น เต้นและดีใจ สายตามองมาที่พันเดชตลอดเลย

พันเดชแค่ยิ้มเบา ๆ และปล่อยให้คนนั้นมองเธอ จากนั้น จิดาภามองพันเดชใช้ภาษาปากถามว่า “รู้จักกัน หรือ! ? ”

เมื่อลุงม่อนสังเกตเห็นจิดาภา แล้วคนนี้เป็นใคร?

พันเดชกอดไหลจิดาภาไว้ในอ้อมแขนของเขาโดยที่ไม่ได้ ขออนุญาตไว้ก่อน เมื่อเขามองไปที่จิดาภา พันเดชคิดและยก คิ้วขึ้นเล็กน้อยพูดว่า “อ่อ คนนี้แฟนของผมเอง!
จิดาภาทำท่าอึ้งอยู่ตรงนั้น สายตามองไปที่พันเดช รู้ว่า เขาตั้งใจที่จะพูดแบบนี้ แต่ไม่เข้าใจทำไมเขาต้องพูดอย่างนี้

“สวย สวยมากเลย ไม่คิดว่าเดชหาแฟนได้สวยขนาดนี้ เก่งมากเลย! “ลุงก่อนมองไปที่จิตาภาพร้อมพยักหน้าด้วย ความขื่นขม

จิดาภาอยากจะอธิบาย แต่พันเดชจู่ ๆ ก็จับเธอมาอยู่ใกล้ ๆ พร้อมพูดข้างหูเธอว่า “ให้ความหวังลุงก่อนหน่อย เขาไม่ ค่อยปรกติ…….

แม้ว่าจิตาภาไม่รู้ว่าพันเดชพูดแบบนี้ทำไม แต่รู้สึกได้ว่า คำพูดของเขาคงจะหมายถึงอะไรมากกว่านี้ ทันใดนั้นทำให้จิ ดาภาไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี สุดท้ายได้แค่ยิ้มและพยักหน้า “อืม

สุดท้าย พวกเขาอยู่กับลุงม่อนถึงตอนเย็นเลย

จิดาภาสังเกตได้ว่า ความสัมพันธ์พวกเขาแปลก ๆ

พันเดชเรียกเขาว่าลุงม่อน แต่ลุงม่อนดีกับพันเดช เหมือน กับลูกของตัวเองเลย…….

แม้ว่าจิดาภาษีข้อสงสัยอยู่ในใจมาตลอดแต่ก็อยู่กับพัน เดชจนถึงตอนเย็น เธอสงสัยว่า พันเดชมาที่นี่อ้างว่ามาเรื่อง งาน ที่จริงมาเพื่อเรื่องส่วนตัว
แต่ยังดี จิตาภาเที่ยวแบบมีความสุข ลุงก่อนเป็นคน รับแขก ดูแลพวกเขาอย่างดี เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จิดาภาถึงจะ สบายใจมากขึ้น

พวกเขาอยู่จนถึงฟ้ามืดถึงจะกลับบ้าน

ฟ้ามืดแล้ว พวกเขาถึงกลับ ลุงม่อนส่งพวกเขาขึ้นรถ ดู ออกว่าลุงม่อนไม่อยากให้พวกเขาไป

จิดาภากับพันเต นั่งอยู่ในรถ มองไปที่กระจกรถเห็นลุง ม่อนยื่นมองพวกเขาจากไป จิดาภารู้สึกเศร้าเล็กน้อย…….