ตอนที่ 47อย่าดูถูกใคร

ตอนที่ 47 อย่าดูถูกใคร

จิดาภายิ้มหัวเราะ “ประสบการณ์นี้ ไม่ค่อยงดงามเท่า

“เป็นเขาคนนั้นต่างหากที่ไม่มีวาสนาได้ครอบครองเธอ ถ้าเกิดเป็นฉันนะ ฉันจะชื่นชมรักษาเธอไว้ นิสพูดพลางยิ้ม

แต่ว่ายังคงสัมผัสได้ถึง ความหนาวเย็นที่อยู่ด้านหลัง

“ขอบคุณค่ะ!” จิดาภาหัวเราะ

เธอต้องรู้สึกว่า ตัวเองดีที่สุดอยู่เสมอไปนะ! ” นิสเอ่ย

จิดาภาพยักหน้า “อืม ฉันเข้าใจแล้วค่ะ! “งั้นก็ดี วันนี้เราคุยกันเท่านี้ก่อน โอกาสหน้าค่อยพบกัน

ใหม่! ” นิสเอ่ย

นึกไปแล้วเขาเป็นชาวต่างชาติแท้ๆ แต่สามารถพูดภาษา

จีนได้คล่องขนาดนี้

ต่อให้พันเดชยังคงตกใจ แต่ก็ยังคงต้องแสดงออกซึ่ง

ความห่วงใยต่อนิส

” โอเคร ฉันจะรอดฝีมือของพวกเธอ! “นิสเอ่ยขึ้น
“แน่นอน! ” พ้นเดชยิ้มพลางพยักหน้าเอ่ยขึ้น รอยยิ้มนั้น ทำไมจิตาภาดูแล้วถึงรู้สึกว่ามันแปลกๆไปนะ

“ลินดา ไปส่งคุณนิส! ”

เลขาพยักหน้า จากนั้น นำพาคุณนิสและทีมงานออกไป เวลานี้ ในห้องประชุม เหลือเพียงแค่จิดาภา และพันเดช

“ผู้จัดการคะ ถ้าเกิดว่าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อน นะคะ!” จิดาภาเอ่ยขึ้นโดยไม่มองหน้าเขา และจากไป

แต่วินาทีต่อมา เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้สึกเพียงว่ามีแรง บางอย่าง ดึงเธอกลับมา

วินาทีต่อมา เธอถูกจับให้นั่งลงบนโต๊ะในห้องประชุม มือ

ทั้งสองข้างถูกยึดขึ้นข้างบน ทั้งตัวถูกยึดแนบไว้กับเก้าอี้

และหน้าของพันเดชก็ลอยมา

“นาย” … จิดาภามองเขาอย่างคาดไม่ถึง

“เธอเคยหย่าหรอ?” พันเดชจ้องเธอพร้อมเอ่ยถาม

ใจของจิดาภา เต้นไม่เป็นจังหวะ แต่ใบหน้ายังคงทำเป็น ไม่มีอะไร

“ใช่แล้วจะทำไม ผู้จัดการ คงจะไม่ใช่คนที่เคยหย่ามา เหมือนกันหรอกนะ ทำไมหรอคะ? แบบนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าร่วม การแข่งขันหรอ?” จิดาภาจ้องมองเขาพรางเอ่ยถาม
“หุบปาก คนคนนั้นคือใคร?! ” พันเดชจ้องหน้าเอ่ยถาม

เพียงแค่คิด ผู้หญิงคนนี้ กับผู้ชายคนอื่น เขาก็เริ่มรู้สึก ควบคุมตัวเองไม่ได้

มองท่าทีของพันเดช จิดาภาคิ้วขมวด “เรื่องนี้มันเกี่ยวกับ ผู้จัดการมากแค่ไหน?!

“นายเปรมศักดิ์ ใช่ไหม?! “

“ไม่ใช่! “ จิดาภาปฏิเสธ

จะเป็นคุณเปรมศักดิ์ได้ยังไงกัน เหมือนว่า พันเดชจะ

เข้าใจผิดไปแล้วจริงๆ

“คือใคร?! ”

“เรื่องนี้เหมือนมันจะไม่เกี่ยวอะไรกับผู้จัดการเลย! ” จิดา ภา เอ่ยขึ้นอย่างชัดเจนที่ละค่ๆ ในสมองว่างเปล่าไปหมด คิด ไม่ถึงว่า พันเดชจะรู้เรื่องเข้าแล้ว!

เธอไม่ได้เตรียมใจไว้เลยแม้แต่น้อย

เห็นดวงตาของพันเตชที่เอาแต่จ้องมาที่ตน จิดาภาจ้อง หน้าเขา “ผู้จัดการ คุณคงจะไม่หลงรักฉันเข้าแล้วสินะ?! ”

“ชอบเธอหรอ?” ได้ยินคำนี้ พันเดชชะงักไป เอ่ยออกมา พร้อมกับร้อยยิ้มอันเยือกเย็น เธอคิดว่าเป็นไปได้ไหมล่ะ? ฉัน จะไปชอบผู้หญิงที่เคยแต่งงานและหย่าแล้วได้อย่างไรกัน!

ประโยคนี้ ทำให้จิดาภารู้สึกโกรธยิ่งนัก !
เคยหย่าแล้วยังไง? ผู้จัดการ คุณอย่าลืมนะ คุณก็เคย หย่ามาแล้วเหมือนกัน คุณกับฉันมันก็ไม่ต่างอะไรกัน!? จิตา ภาจ้องหน้าเขาและเอ่ยขึ้นทีละคำๆ

ได้ยินคำพูดของจิดาภา พันเดซองไปหันหน้ากลับมา เธอ รู้ได้อย่างไร?”

จิดาภา “.…..”

มองเข้าไปในดวงตาของพันเดช รู้สึกสั่นไหว เธอ พยายามระงับอารมณ์ตัวเองลง

“คนเขารู้กันทั้งบริษัทแล้ว ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียว! จิดา

ภาจ้องเขาเอ่ยขึ้น

ได้ยินคำอธิบายเช่นนี้ พันเดชครุ่นคิด และก็เชื่อที่เธอพูด

คนในบริษัทส่วนใหญ่คงรู้เรื่องหมดแล้วจริงๆ

แค่มองเห็นจิดาภาแล้วทำให้ใจของเขารู้สึกไม่สงบ

“ดังนั้นนะ ผู้จัดการ อย่าเอาใครมาดูถูกใครแบบนี้ โดย เฉพาะคุณเป็นผู้ชาย และเป็นชายที่เคยหย่าร้างมา คุณไม่มี สิทธิ์ที่จะมาดูถูกฉัน! ” พูดจบ จิดาภาไม่อยากจะคุยอะไรกับ ” เขาอีก จึงผลักเขาออกและเดินจากไป