บทที่352ตกหลุมรักเขาแล้ว (5)

บทที่ 352 ตกหลุมรักเขาแล้ว (5)

“นั้นมันคุณย่าเป็นคนพูด ไม่ใช่ฉันพูด” จิตาภากล่าว

เธอรู้ว่าคุณย่าพูดแบบนี้ ตุลยาจะต้องตามมาหาเรื่องเธอ อย่างแน่นอน

ความเกลียดชังนี้ ยิ่งพุ่งมาที่เธอ

“แต่ความจริงแล้วพวกคุณต้องแต่งงานอีกครั้งไม่ใช่ หรอ?” ตุลยาถามค่าต่อค่

ในขณะนั้น ตอนที่ตุลยาเห็นสร้อยข้อมือ เธอขมวดคิ้วแล้ว

เดินเข้าไปจับมือของเธอยกขึ้น

“ตุลยา คุณจะทำอะไร?” การเผชิญหน้าการกระทำที่เกิด ขึ้นอย่างฉับพลัน จิดาภารู้สึกรังเกียจมาก แต่ตุลยากลับไม่ยอม ลามือ และมองตรงไปทางจิดาภา มุมปากยิ้มหยัน

“สร้อยข้อมือนี้ได้มาจากไหน” ตุลยาถาม

เห็นท่าทางแบบนี้ของเธอ จิดาภาขมวดคิ้ว “ได้มาจาก ที่ไหน ฉันจำเป็นต้องบอกคุณด้วยหรอ?”

“จิดาภา คุณอ้างว่าคุณกับพันเดชไม่ได้เกี่ยวข้องกัน พูดกับฉันอีกอย่าง ลับหลังกับเขาก็คืนดีกัน

“คุณพูด ให้เกียรติกันหน่อย!”

“ไม่ใช่หรอ? ถ้าหากว่าไม่ใช่ล่ะก็ แล้วทำไมสร้อยข้อมือ ถึงมาอยู่บนข้อมือเธอ และคุณย่าคงจะไม่ประกาศว่าพวกคุณจะ แต่งงานใหม่” ตุลยาพูด

จิดาภาขมวดคิ้ว ตุลยาพูดมาก็มีเหตุผล

มองไปที่สร้อยข้อมือ ขมวดคิ้ว

“หมายความว่าไง?”

ตุลยายิ้มเยาะ ใบหน้าที่มีเสน่ห์บิดเบี้ยว “เธออย่าฉันว่า เธอไม่รู้ สร้อยข้อมือเส้นนี้เป็นหยกตกทอดของพันเดช พวกเขา จะส่งต่อไปให้ลูกสะใภ้รุ่นต่อไปเท่านั้น

พอได้ยินสิ่งนี้ จิดาภาตกใจ

เรื่องนี้ เธอคาดไม่ถึงจริงๆ

ตอนที่คุณย่ามอบให้เธอ ก็ไม่ได้พูดแบบนี้

พอนึกตรงนี้ จิดาภาหันกลับไปมองยังเธอ “คุณรู้ได้

อย่างไร!”

“เพราะว่าฉันเคยเห็นมาก่อน” ตุลยาตอบ

นึกว่าสร้อยเส้นนี้จะเป็นของเธอ แต่นึกไม่ถึงว่าจะอยู่บนมือของจิดาภา
“จิดาภา เธอไม่ต้องแกล้งโง่ อย่าบอกฉันว่าเธอไม่รู้เรื่อง พวกเธอเคยแต่งงานกันมาก่อน จะไม่รู้จริงหรือ? เธอทำเหมือน ฉันเป็นคนโง่ใช่มั้ย?” ตุลยามองไปยังจิดาภาแล้วพูดทีละคำ

เกลียดจนอยากจะแย่งสร้อยข้อมือที่อยู่บนมือเธอมา

ได้ยินคําพูดของตุลยา จิดาภาก็ยังไม่รู้จริงๆ

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้พวกเขาเคยแต่งงานกัน แต่เธอก็ไม่ เคยเห็นสร้อยเส้นนี้มาก่อน

เห็นว่าจิดาภาไม่พูดอะไร ตุลยายิ้มเยาะ “นี้ก็เป็นหลักฐาน ที่ดีที่สุด พวกคุณอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ยังมาโกหกฉันว่าเธอไม่ได้ สนใจเขา เธอหลอกลวงฉันจิดาภา”

ได้ยินคำพูดของตุลยา จิดาภาลืมตาขึ้น เธอรู้ดีว่า ตอนนี้ ต่อให้เธอพูดมากกว่านี้ ในความคิดของตุลยา มันก็คือข้อ แก้ตัว

แต่ ในตอนนี้ ตุลยามองไปยังจิดาภา สายตาเต็มไปด้วย ความเกลียดชัง ใบหน้าสวยงามนั้นก็บิดเบี้ยวขึ้นมา

“ จิดาภา ฉันเกลียดเธอ…”

อีกทางด้านหนึ่ง

หลังจากที่การันต์กับธีราออกมา ทำยังไงก็หาจิดาภาไม่

หลังจากได้ยินข่าวนี้ คุณย่ากับพันเดชก็ตกใจ
“ทำไมถึงไม่เจอ? กลางวันแสกๆ

คุณย่าถาม

พวกเขาคิดเป็นเสียงเดียวกัน

กษิดิสยังไม่ถูกจับได้ จิดาภาก็มีอันตรายอยู่ตลอดเวลา

เพียงแต่ประโยคนี้ ไม่มีใครกล้าพูดออกมา

รู้ว่าจิดาภากับพันเดชเพิ่งจะรอดกับความตาย มันถึงเร็ว ขนาดนี้

พันเดชใบหน้าหมองคล้ำ ได้ยินข่าวว่าไม่พบจิดาภา เขา ถอดสายน้ำเกลือแล้วออกไปด้านนอก อย่างไม่ลังเล