บทที่324ประธานพันเดชผู้เย่อหยิ่ง(1)

บทที่324 ประธานพันเดชผู้เย่อหยิ่ง (1)

สิ่งที่สำคัญที่สุด คือพันเดชรู้เรื่องหรือเปล่า?

คิดเท่านี้ ในใจจิดาภาก็รู้สึกไม่เป็นสุข

มองเห็นสายตาสงสัยของจิดาภา ตุลยาก็หันหน้ามา “จิดา ภา ฉันเองก็มาเตือนเธอเหมือนกัน ฉันไม่หยุดแน่

พันเดช ถ้าเธอยังไม่รู้อะไรควรไม่ควรอยู่แบบนี้ มันจะโทษ แก่ตัวเธอเองนะ! “ตุลยามองเธอแล้วพูดคำ

“นี่คุณกำลังใช้อำนาจกับฉันเหรอ? “จิดาภามองเธอแล้ว ถาม ไม่มีความหวาดกลัว เธอคนนี้แปลก ทำมายังไงก็ทำกลับ แบบนั้น ยิ่งเธอใช้อำนาจ เธอก็ยิ่งไม่กลัว

“ฉันเตือนไว้! ”

“อย่าคิดว่าพึ่งพิงคุณยายตระกูลฐิตานันท์แล้วเธอจะ สมหวังดั่งใจทุกอย่าง พันเดชเป็นของฉัน เธอมันเป็นอดีตไป

แล้ว! “ตุลยาพูด

“คำพูดพวกนี้ ทำไมคุณไม่เอาไปพูดกับพันเดชล่ะ? มา พูดกับฉันทำไม! ? “จิดาภาพูดแล้วยิ้มนิ่ง นึกถึงเมื่อวานที่เธอ ทำท่าทางน่าสงสาร ตลกชะมัด
ตุลยามองจิตาภา “ที่ฉันไม่ไปหาเขาก็เพราะว่า ตอนนี้เขา ยังอยากลองหาอะไรใหม่ๆ รอให้เขาสนุกจนพอ ก็ต้องกลับมา ข้างๆฉัน!

“งั้นเหรอ? ฉันกลัวว่าเขาจะไม่คิดว่าคุณสดใหม่แล้วล่ะสิ เลยหันกลับมาอยู่ข้างๆฉัน! ”

“เธอ”ตุลยาสีหน้าเปลี่ยน

“คุณตุลยาคะ ฉันเหนื่อยมากแล้ว กลับดีๆนะคะไม่ขอ ส่ง! “จิดาภาส่งแขกทันที พูดคุยกับดุลยามากๆ เธอรู้สึกเสีย

เวลา

“จิดาภา เธอ….”

จิดาภามองนาฬิกา “ฉันคาดว่าพันเดชกำลังรีบมาอยู่ ยัง ไงคะ ทานอาหารเช้าก่อนไหมคะค่อยกลับ! ? “จิดาภามอง หน้าถาม

ตุลยานิ่ง กำมือแน่น มองไปที่เธอ พยักหน้า “จิดาภา เธอ จะต้องเสียใจ! “พูดจบ ก็หันหลังเดินออกไป

จิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้น มองตามเงาของเธอที่เดินออกไป แล้วไม่ได้พูดอะไรอีก

เธอไม่ได้อยากทะเลาะกับใคร ไม่อย่างนั้น เธอจะจัดให้ หน้าหงายด้วยประโยคเดียว!

เห็นได้ชัด ตุลยาถนัดเรื่องใช้อำนาจและตักเตือน ทำให้ ดาภาสามารถพูดได้เข้าประเด็น จุดจนไม่รู้จะตอบกลับยังไง!

อย่างที่คาดเดาไว้ ตุลยาไปได้ไม่นาน พันเดชก็มาจริงๆ!

จิดาภาพูดขู่ขวัญตุลยา ไม่คิดว่าเขาจะมาจริง! พันเดช ในวันนี้ สวมชุดสีขาวเม็ดข้าว ผมปอยตรงหน้า ผากให้ความรู้สึกมีระดับ แค่มองก็ดึงดูดให้สนใจ มุมปากยก ยิ้ม มีเสน่ห์ แต่กลับมีความรู้สึกเจ้าเล่ห์

ดูออก วันนี้เขาอารมณ์ดี

“คุณจิดาภา คุณกำลังรอผมมาหาอยู่ใช่ไหม? “เพิ่งจะเข้า ประตูมา พันเดชก็มองจิดาภาแล้วถาม

จิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้น มองไปที่เขา แกล้งยิ้ม “ดูแล้ว วันนี้ ประธานในเดชอารมณ์ดีสินะ!

พันเดชไม่ได้ตอบเธอ แต่ถืออาหารเช้าตรงดิ่งเข้าไป หลัง

จากนั้นก็เห็นช่อดอกไม้สดที่วางอยู่ตรงนั้น

ดอกไม้ คิ้วขมวดขึ้น “มีคนมาเหรอ? ”

“อื้ม! “จิดาภาพยักหน้า

“ใคร? สงชัยเหรอ!? “พันเดชถาม น้ำเสียง ไม่พอใจ

เป็นอย่างมาก

พูดแบบนี้ขึ้น จิดาภานิ่งตะลึง มองที่เขา “คุณมาพอดีเลย โยนดอกไม้ช่อนั้นทิ้งให้ฉันที

พันเดชขมวดคิ้ว มองจิดาภา
“เมื่อกี้แฟนสาวคุณมาพูดยั่วฉัน

“เธอจะบอกว่าดุลยาเหรอ?

อีกแล้ว! “จิตาภาพูด

“ถ้าไม่ใช่อย่างนั้น? คุณยังมีแฟนอยู่อีกกี่คนกัน! ? ” ดาภาถามกลับ

“นอกจากเธอ ก็คงไม่มีใครมาซื้อดอกไม้ไร้ระดับขนาดนี้ มาหรอก! “จิดาภาพูด

มองออก ว่าวันนี้จิดาภาไม่ได้อารมณ์ดี

คําพูดเฉียบราวกับปืน

แต่ พันเดชอารมณ์ดี แค่ไม่ใช่สงชัย อารมณ์เขาก็สวยงาม