บทที่307 โรงพยาบาลที่หรูหรา(2)

บทที่307 โรงพยาบาลที่หรูหรา (2)

จิดาภายิ้มออกมา”รู้แล้ว! ”

เพียงแต่ เรื่องนี้ ไม่พูด เธอก็น่าจะรู้ว่าใครเป็นคนทำ ในบริษัทCA ใครเกลียดเธอที่สุด และ ยังสามารถบอกนัก ข่าวได้ ยิ่งไปกว่านั้น ใครให้พวกเขาทำแบบนี้!

ในใจเธอนั้น มันชัดเจนมาก

เพียงแต่ ถ้าเธอพิสูจน์ได้แล้ว คงไม่ให้ทำแบบ

นี้!

ไม่รู้ว่าคุยกับพันเดชนานแค่ไหน ตอนนี้ ประตูถูกเปิดออก

แล้ว

“…….เสียงที่อ่อนโยนและนุ่มนวลปรากฏขึ้น คุณย่าป เข้ามาอย่างกับลม

เมื่อเห็นคุณย่า จิดาภาที่นั่งอยู่บนเตียง ยิ้มแล้วพูดออก

มา คุณย่า!

“ไอ้หยา จผู้น่าสงสาร เป็นไงบ้าง? ยังมีปัญหาตรงไหน กรึเปล่า? พันเดชหาหมอที่ดีที่สุดในเมืองมาให้ฉัน จะให้มี ปัญหาแม้แต่น้อยไม่ได้! “คุณย่าพูด

เธอตัวเล็กๆแค่นี้ แต่ดูเข้มแข็งมาก
“คุณย่าคะ ไม่เป็นไรค่ะ แค่กระดูกร้าว นอนรอดูอาการที่ โรงพยาบาลสักวันก็ไม่เป็นไรแล้วค่ะ! “จิดาภาพูดเมื่อเห็น คุณย่าเป็นกังวลขนาดนี้

มันยากมากที่จะมีใครบนโลกใบนี้ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณ ทางสายเลือด แต่กลับเป็นห่วง และรักคุณ

แต่ดูเหมือนคุณย่ายังจะดูเป็นกังวล น่ารังเกียจจริงๆ คนที่ ช่วยให้นักข่าวพวกนั้นเข้ามาในที่จอดรถ? พันเดช เธอนี่ชักจะ ไม่ได้เรื่องแล้ว ยังไงก็ต้องเอาเรื่องนักข่าวพวกนั้นให้ถึงที่ สุด! “คุณย่าพูด

“ครับ คุณย่า ผมรู้ ผมจะตรวจสอบให้แน่ชัด! “พันเดช

พูด

จิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้น ดูเอาเถอะ เขาไม่ยอมเราว่าเขาไม่ ได้เรื่อง แต่มีคนโทษเขาแล้วล่ะ

ตอนนี้ จิดาภาพูดขึ้น“คุณย่าคะ ไม่ต้องหรอกค่ะ เป็นศัตรู กับนักข่าว มันไม่มีอะไรดีเลยค่ะ พวกเขาจะยิ่งเขียนข่าวให้แก่ กว่าเดิม เรื่องนี้ เงียบไว้จะดีกว่าค่ะ!”

“รู้แค่ว่า นักข่าวพวกนั้น เข้ามาในที่จอดรถได้ยังไง หา เจอได้ยังไง! “จิดาภาพูด

บางเรื่องสามารถเงียบได้ แต่บางเรื่อง จิดาภาจะไม่ปล่อย

เป็นเช่นนั้น คำพูดของจิดาภานั้นถูกใจคุณย่าอีกแล้ว “ดูสิจิของเรานั้นใจกว้างขนาดไหน โดยรวมแล้ว มีบุคลิกที่น่า นับถืออย่างตระกูลฐิตานันท์ ! ” คุณย่าพูดขึ้น เมื่อพูดเสร็จ ก็ พูดกับพันเดชทันที”ได้ยินที่จิพูดแล้วใช่ไหม?

“ผมรู้แล้วครับคุณย่า! “พันเดชพูด สายตาก็มองไปยัง ดาราที่นั่งอยู่บนเตียง เขาสงสัยว่า ทำอย่างไรให้คุณย่าฟังเธอ ได้แบบนี้?

จิดาภาที่นั่งอยู่บนเตียง ก็ยิ้มๆออกมา

ตอนนี้ คุณย่าก็พูดขึ้นจิ โทรศัพท์เธอติดต่อไม่ได้ อีกสัก พักพ่อกับแม่เธอก็จะมา

พูดเช่นนั้น จิดาภาจึงรู้ได้ว่า เมื่อกี้ที่วิเคราะห์เหตุการณ์นั้น ลืมที่จะโทรหาที่บ้านไปเลย ลืมไปเลยว่าพวกเขาก็เห็นข่าว

ขณะพูด ตอนนี้ ประตูก็ถูกเปิดออก

การันต์กับจันทนี้เดินเข้ามา แน่หล่ะ ยังมีเปรมศักดิ์ที่อยู่ ด้านหลัง เขาราวกับเป็นผู้คุ้มครองของบ้าน ตามมาด้วยกัน

“จิ……”จันทนเดินเข้ามาด้วยความเป็นห่วง

“คุณพ่อ คุณแม่! ” ตอนที่เห็นพวกเขา จิดาภาก็แสดง สายตาขอโทษออกมา

“ขอโทษนะคะคุณพ่อคุณแม่ ทำให้พวกท่านเป็นห่วงอีก

แล้ว! “จิดาภาพูดขึ้น

“เด็กโง่ พูดอะไรกัน มา ให้แม่ดูหน่อย เป็นไงบ้าง ? ทำไมถึงร้ายแรงแบบนี้ ไหนจะต้องนอนโรงพยาบาลอีก! “จันทนถามขึ้น

“ไม่มีอะไรค่ะ แค่กระดูกร้าวเอง นอนรอดูอาการที่โรง

พยาบาล2วันค่ะ! “จิดาภาพด