บทที่306 โรงพยาบาลที่หรูหรา(1)

บทที่306 โรงพยาบาลที่หรูหรา (1)

มีความรู้สึกเหมือนถูกยกย่องอยู่ที่สูงแล้วตกลงมาอย่างไร อย่างนั้น!

เห็นพันเดชเป็นเช่นนั้น จิดาภาก็กระพริบตาอย่างไร้เดียง สาแค่พูดเรื่องจริงแค่นั้นเอง!

“ดี ดีมาก! “พันเดชกัดฟันพูดออกมา

ไม่รู้ทำไม ทุกครั้งที่ได้ยินพันเดชพูดคำพวกนี้ เธอถึงรู้สึก เย็นยะเยือกขึ้นมา

“ไม่หวงเลยใช่ไหม?

จิดาภายังกล้าพยักหน้างั้นเหรอ?

“เธอไม่หวงก็มีคนอื่นหวง! “พันเดชพูด

จิดาภา.……..คุณพันเดชคะ คุณอย่าโกรธไป ฉันไม่ได้บอก ว่าไม่หวง คุณดีเลิศขนาดนี้ คงมีคนต่อแถวเยอะ!”

“เธอรู้ก็ดี! ! ! “พันเดชพูด ถึงเสียงจะไม่ดัง แต่ก็ได้ยิน

ถึงความโมโหของเขา

จิดาภาไม่ได้พูดอะไรต่อ พันเดชกวาดตามองเธอ จากนั้น

ก็นั่งลงอีกด้านหนึ่ง
หยิบรีโมทขึ้นมา จากนั้นเปิดโทรทัศน์ ผ่อนคลาย บรรยากาศ แต่กลับพบว่า พวกเขาตกเป็นข่าวอีกแล้ว

พันเดชช่วยเธอออกมาจากฝูงชน……..

เห็นเช่นนั้น จิดาภาชะงักไป นี่มันจะเร็วเกินไปแล้ว แค่วันเดียว เธอก็โดนถ่ายทอดสดไปแล้ว2ครั้ง โดนถ่าย ภาพไปอีก1ครั้ง!

มีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ ตอนนี้ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เมื่อเห็นหมายเลข สีหน้า ของพันเดชก็อบอุ่นขึ้นมาก

“สวัสดีครับ คุณย่า……..

“ครับ อยู่ที่โรงพยาบาล คุณย่าไม่ต้องเป็นห่วง ยังตายไม่

จิดาภา”……”เธอจ้องไปยังพันเดช เขาจริงใจมาก!

“ครับ! “พันเดชตอบกลับไปแล้ววางสาย

จิดาภาที่นั่งอยู่บนเตียง ไม่อะไร ไม่ต้องถามเธอก็รู้ว่า คุณย่าต้องเป็นห่วงมากแน่ๆ

“อีกสักพักคุณย่าจะมา! “พันเดชพูดขึ้น

“ทำไมไม่ห้ามล่ะ? “จิดาภาถาม “ฉันไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องให้คุณย่ามาหรอก! ”
พันเดชก็ส่งโทรศัพท์ให้เธอ เธออยากห้าม เธอก็พูดสี!

จิดาภา”……”ยังไม่ได้โทร เธอก็ล้มเลิกเสียแล้ว

นิสัยของคุณย่า คนธรรมดาทั่วไปไม่เข้าใจ

ตอนนี้ จิดาภามองไปยังหน้าจอโทรทัศน์ ราวกับว่ากำลัง คิดอะไรอยู่

พันเดชมองไปที่เธอ อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย “คิดอะไรอยู่? ”

“พันเดช นึกถึงลานจอดรถสี มันต้องผ่านทางพิเศษ ไม่ใช่ พนักงาน ควรจะเข้าไม่ได้? “อยู่ๆจิดาภาก็มองไปยังพันเดช แล้วถามขึ้น

ดวงตาสดใส ที่แฝงไปด้วยความหวาดระแวง และสงสัย พูดถึงเรื่องนี้ พันเดชก็คิดกลับไป แล้วพยักหน้า “ใช่ เธอ กำลังสงสัยว่า มีคงจงใจทำอย่างนั้นเหรอ? ”

“ทำไมคุณไม่ไปที่ลานจอดรถ? ไหนจะ เรื่องที่ฉันจะออก

จากทางที่จอดรถ พวกเขารู้ได้ยังไง!? “จิดาภามองไปยังเขา แล้วถามขึ้น ทั้งหมดนี้มันน่าสงสัย

คําพูดของจิตาภาก็ชัดเจนอยู่แล้ว

อยู่ๆพันเดชก็นึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้ได้ ตอนที่เขาจะไปที่ จอดรถ ตอนนั้น ตุลยากออกมา อยากให้เขาไปส่งเธอที่บ้าน อีกทั้งยังบอกอีกว่าที่ประตูไม่มีนักข่าวแล้ว……..
เมื่อคิดถึงตอนนั้น เขาก็ขมวดคิ้วออกมา

เห็นเขาเป็นเช่นนั้น จิตาภามองเขาแล้วพูดขึ้น “คุณคิด อะไรออกแล้วใช่ไหม? ”

พันเดชกวาดสายตาขึ้น มองไปยังจิตาภา สมาธิหายไป ทันที แต่ก็พูดขึ้น ” เรื่องนี้ ผมจะตรวจสอบให้แน่ชัด! ”

“คุณพันเดช ครั้งก่อนที่ฉันโดนลักพาตัว คุณยังไม่จัดการ

ให้เรียบร้อยเลย! “จิดาภาพูด

“คุณกำลังโทษว่าผมไม่ได้เรื่องงั้นเหรอ! ? “พันเดชถาม อย่างไม่พอใจผู้หญิงคนนี้นัก เขาอารมณ์เสียมาก

“เปล่า! “จิดาภาส่ายหน้า

“เธอคิดว่าเรื่องนี้มันตรวจสอบกันได้ง่ายๆเหรอ? เธอจำ เอาไว้ ตอนนี้กษิดิสยังไม่โดนจับ เธอระวังไว้หน่อยจะดีกว่า! ” พันเดชกล่าวเตือน