บทที่301ห้อมล้อมไปด้วยนักข่าว (2)

บทที่301 ห้อมล้อมไปด้วยนักข่าว (2)

ตอนนี้ แสงแฟลชส่องมาตรงหน้าเธอ ผู้คนและไมค์นับไม่

ถ้วนรายล้อมเธออยู่

จิดาภายืนอยู่ตรงกลาง เผชิญหน้ากับคำถามของพวกเขา ตอนนี้สิ่งที่ทำได้ก็คือเงียบไว้

“ขอโทษนะคะ ฉันกำลังรีบ หลบหน่อยค่ะ! “จิดาภาพด

แต่ว่า นักข่าวไม่มีท่าทีที่จะยอมเลย รุมล้อมจิดาภาต่อไป

จิดาภาที่คิดจะเดินออกไป ก็เป็นเรื่องยาก ยิ่งไปกว่านั้น

ตอนนี้ใส่รองเท้าส้นสูงด้วย จะเดินสักก้าว ก็เหนื่อยแล้ว

“คุณจิดาภาคะ ตอบด้วยค่ะ! ” ตอนนี้ มีนักข่าวพูดออก มาอย่างไม่พอใจ

“ขอโทษนะคะ จะอธิบายให้ทุกคนวันหลังนะคะ! ” ขณะ พูด จิดาภาก็จะเดินออกไป

แต่นักข่าวจะปล่อยโอกาสครั้งนี้ไปอย่างนั้นนะเหรอ? รอทั้งวัน มันไม่ง่ายที่จะได้ห้อมล้อมเธอ จะให้ปล่อยเธอไป ง่ายๆได้อย่างไร
แต่จิตาภาปฏิเสธที่จะตอบคำถาม ยังไม่ได้ตกลงกับพัน เดช เธอจะพูดอะไรได้ล่ะ?

ถ้าเธอไม่ระวังแล้วพูดอะไรออกมา อาจมีผลตามมาได้ ยิ่ง ไปกว่านั้นอาจทำให้หุ่นของบริษัทลดลงได้

จิดาภาเข้าใจดี

ดังนั้น เงียบไว้ก่อน ไม่พูดอะไรออกไป

อยากพยายามแทรกตัวออกไป แต่ไม่รู้เท้าของใครขัด ออกมา จิดาภาเลยล้มลงไปบนพื้น

เธอได้ยินเสียงของกระดูก ความเจ็บปวดที่เท้าก็แล่นเข้า

แต่นักข่าวก็สนใจเรื่องนี้ ตามมาถามจิดาภาต่อ

พันเดชที่อยู่บนตึก หลังจากเลิกงานก็ไม่เจอจิดาภาแล้ว

ดูเหมือนว่า เธอตั้งใจจะหลบเขา!

คิดได้ดังนั้น ก็ไม่รีรอ เดินไปยังลิฟต์

“พันเดช! ”

ตอนนี้ ตุลยาเรียกมาจากด้านหลัง

เมื่อได้ยิน พันเดชก็หันกลับไป เมื่อเห็นตุลยา ก็พูดขึ้น

“ทำไมเธอยังไม่กลับ? ”

“เพิ่งเก็บของเสร็จ กำลังจะเลิกงานแล้วค่ะ!

“ตุลยาพูด
พันเดชพยักหน้า ตอนนี้ ตุลยาก็คิดๆอยู่ “พันเดช คุณไปส่ง ฉันหน่อยได้ไหม?

พันเดชขมวดคิ้ว “ข้างนอกมีนักข่าวเยอะแยะ เธอไม่กลัว โดนถ่ายเหรอ? ”

“เมื่อกี้ฉันดูแล้ว นักข่าวไปหมดแล้ว! “ตุลยายิ้มแล้วพูด

ออกมา

เมื่อได้ยินดังนั้น พันเดชครุ่นคิด ไปแล้ว? รอมาทั้งวันแต่กลับไปแล้วงั้นเหรอ?

“ไปส่งฉันหน่อยสิ คุณไม่ได้ไปส่งฉันนานแล้วนะ! “ตุล ยามองไปที่พันเดชแล้วพูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน

คิดแล้วคิดอีก สุดท้ายพันเดชก็พยักหน้า”อืม! ”

เป็นเช่นนั้น ทั้งสองคนก็กดลิฟต์ไปยังชั้นล่าง

ตุลยาก็ไม่ได้สงสัยอะไร ยื่นมือออกไปและจับแขนของพัน เดช ซบไปที่ตัวเขา ราวกับคู่รักแสนหวาน

พันเดชชะงักไป มองไปที่การกระทำของเธอ สายตาที่ ล่าลึกแต่ไม่พูดอะไร

ตอนที่เขากำลังจะพูดขึ้น ตอนนี้ เห็นแต่รปภ.เดินผ่านไป

“ไปลานจอดรถเร็วเข้า คุณจิดาภาโดนนักข่าวล้อมอยู่ที่นั่น! ”

ได้ยินเช่นนั้น พันเดชก็ชะงักไป
ตุลยาก็ชะงักไปเช่นกัน มองไปยังพันเดช ก็ยังไม่ได้สติ กลับมา พันเดชก็พูดขึ้น เธอกลับไปเองเถอะ ฉันมีเรื่องต้องไป จัดการ!” พูดเสร็จ ก็ดึงมือกลับมาวิ่งไปยังอีกด้านนึง

ตุลยาที่ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตอนที่มองไปยัง เขาขณะที่ดึงมือจากเธอ เธอรู้สึกเหมือนสูญเสียเขาไปแล้ว!

มองเขาจากข้างหลัง ตุลยารู้ว่า เขาไปหาจิดาภา

ยืนอยู่ตรงนั้น หน้าที่ได้ความรู้สึก แต่ความเจ็บปวดในใจ

มีแค่ตัวเธอเองที่รู้

เธออยากจะตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง พูดออกมาเสีย งดังๆ แล้วถามเขาว่าทำไม!

เพราะอะไร!

จิดาภาที่อยู่ตรงนั้นดีกว่าเธอนั้นเหรอ!? ! ? แต่ เธอทำไม่ได้!