บทที่295เรื่องวุ่นวายฉากหนึ่ง(2)

บทที่ 295เรื่องวุ่นวายฉากหนึ่ง (2)

ตอนนี้ก็ชัดเจนแล้วว่าพวกเธอไม่ใช่ฝ่ายจิดาภา ไม่ว่าจะ พูดอะไรก็ผิด ทำได้แค่ยืนอยู่ตรงนี้อย่างตกใจไม่รู้จะทำอย่างไร

พันเดชรีบเดินออกมาตามด้วยดุลยา พวกเขากำลังคุยกัน อยู่ก็ได้ยินว่าคุณยายกับคุณตรีย์มาก็เลยรีบออกมาต้อนรับ “ยาย แม่ มาได้ยังไง”

ดุลยที่ยืนอยู่ด้านหลังก็ไม่คิดมาทั้งคู่จะมาเอ่ยทัก “คุณ ยาย คุณป้า”

คุณยายมองไปที่ตุลยาทำเหมือนไม่ได้ยิน สายตาจ้องไปที่ พันเดชแล้วพูดเสียงเย็น “ตาเดช บริษัทแกมีลูกน้องที่ใช้ อารมณ์แบบนี้ด้วย”

ตุลยามองคุณยายแล้วก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ นี่ไม่ชอบ เราขนาดนี้เลย

ไม่ต้องแสดงออกชัดเจนขนาดนี้ก็ได้

พันเดชเองก็ไม่ได้ใส่ใจ แต่ก็มองไปยังพวกเธอ ใช้

อารมณ์เหรอ

พันเดชคิ้วขมวดอย่างไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่จิดาภากลับมาสบายใจ รู้เรื่องว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้วเพราะว่าวันนี้เธออารมณ์ไม่ค่อยดี ก็แค่จะสอนเธอ นิดหน่อย แต่ไม่คิดว่าคุณยายจะมาเลยได้มาเห็นเหตุการณ์ พอดี

ตอนนั้นคุณสุรีย์พูดขึ้นมา “แม่กับยายเข้ามาพอดีเห็นคน กำลังจะลงลงมือกัน

พันเดชขมวดคิ้วแล้วกวาดสายตาไปรอบๆมองดูจิดาภา แล้วก็หยุดที่สองคนที่กำลังยื่นสั่นอยู่ก็พอเข้าใจเรื่องทั้งหมด

พันเดชยืนอยู่ สายตาเข้มจ้องไปที่สองคนนั่น “พวกเธอจะ

อธิบายว่าอย่างไร”

“คุณพันเดช คือพวกเรา…”สองคนนั้นไม่รู้จะพูดอย่างไรดี เรื่องที่จะลงมือคุณยายเองก็เห็นกับตา ยิ่งพูดมากก็ยิ่งจะทำให้ พวกเขาโกรธเข้าไปใหญ่

“คุณพันเดชจะไม่มีครั้งหน้าแล้ว” สองคนรับประกัน

“ถ้าเกิดว่าฉันมาไม่ทัน ก็คงโดนตบไปแล้ว”คุณยายพูด อย่างช้าๆ

ไม่ว่ายังไงก็ชัดเจนอยู่แล้ว

พันเดชมองไปยังจิดาภา ตอนนั้นเองที่เขาไม่ต้องคิดเพื่อ ดาภาเลย แต่เพราะต้องเคารพการตัดสินของคุณยาย

“เธอสองคนไปที่แผนกบุคคลรับเงินเดือนแล้วก็ไปซะ” พัน

เดชพูด

สองคนเมื่อได้ยินก็ตกใจ “คุณพันเดชจะไม่มีครั้งหน้าอีกแล้ว คุณยายดิฉันผิดไปแล้วให้โอกาสดิฉันสักครั้ง พวกเธอรู้ดีว่าถ้าหากถูกไล่ออกจากบริษัทซีเอแล้วต่อไป

ไปสมัครงานที่ไหนก็ลำบาก ครั้งนี้ก็เหมือนแทบจะทำลายเส้น ทางทํามาหากินกันเลยทีเดียว

คุณยายมองไปที่พวกเธอ “บริษัทไม่เลี้ยงคนคนขี้เกียจ ได้ ประประโยชน์ และโยนความผิดให้คนอื่น ความหมายของ ประโยคนั้นทุกคนต่างก็เข้าใจ

ตุลยาที่ยืนอยู่ด้านหลังก็รีบเดินเข้ามา “เดช ให้โอกาส พวกเธอสักครั้ง ลงโทษปรับอะไรก็ได้ แต่อย่าไล่พวกเธอออก เลย” ตุลยพูดอย่างตื่นเต้น

เมื่อเธอพูดจบ คุณยายก็มองไปที่เธอ “คุณตุลยาตื่นเต้น อะไร หรือว่าสองคนนี้เกี่ยวข้องอะไรกับคุณ” คุณยายถาม

ท่าทางแบบนี้คุณยายมองออกอยู่แล้วความตั้งใจของตุล ยาท่านก็อยู่ในสายตา

ตุลยาได้ยินก็หน้าซีด คุณยายจงใจกระทบเธออย่างเห็น ได้ชัด เธอรู้ดีว่าตอนนี้ไม่ควรออกหน้า แต่…