บทที่294เรื่องวุ่นวายฉากหนึ่ง(1)

บทที่ 294 เรื่องวุ่นวายฉากหนึ่ง (1)

“จิดาภา หุบปากเดี๋ยวนี้ สองคนพุ่งเข้ามาจะลงมือกับจิดา

“ตอนที่เธอจะทำก็คิดให้ดีถึงผลที่จะตามมาของมันด้วย จิดาภาพูดอย่างชัดเจน ท่าทีที่สงบนิ่งอย่างผู้ชนะก็ทำให้พวก เธอพูดไม่ออก

“เธอฉันเหรอ” หนึ่งในนั้นถามเธอ

“อยากรู้ว่าฉันไหมก็ลองดูสิ” จิดาภาจ้องไปที่เธอ ตอน แรกก็ไม่อยากรู่วาม แต่ยิ่งเห็นแล้วก็ยิ่งโมโห ตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ไม่รู้จะพูดว่าอย่างไรดี

เพราะว่าพวกเธอไม่รู้ว่าพันเดชกับจิดาภาเป็นอะไรกัน ถ้า เกิดว่ามีอะไรกันจริงประโยคเดียวของจิดาภาก็อาจทำให้พวก เธอต้องไปจากที่นี่

สองคนยืนอยู่ตรงนั้นสบตากันอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี ตอนนั้นเองก็มีเสียงปรบมือดังขึ้นจากด้านหลัง

เมื่อสองคนนั้นได้ยินก็หันหลังกลับก็เห็นหญิงชราผมขาว อายุมากแล้ว แต่ว่ายังคงแต่งกายอย่างสง่างามดูก็ดูว่าเป็นคน มีเงินทองร่ำรวย
และด้านหลังของเธอยังมีหญิงอายุสี่สิบกว่าที่ใบหน้าอ่อน เยาว์บุคลิกลักษณะ

เมื่อได้เห็นพวกเธอ ทั้งแผนกออกแบบก็ตะลึงงัน เพราะนั่น คือคุณยายและคุณผู้หญิงแห้งตระกูลฐิตินันท์

พวกเขาจําได้

แม้แต่จิดาภาเองก็นิ่งไป คิดไม่ถึงว่าทั้งคู่จะอยู่ที่นี่ได้ ตอนนั้นเองที่ทุกคนทักทายอย่างเคารพ “คุณยาย คุณ

คุณยายเดินมาหาจิดาภา “จิ เธอไม่ทำให้ฉันผิดหวัง

จริงๆ”

ประโยคเดียวก็ทำให้ทุกคนเดาไม่ถูฏ แม้ว่าตอนนี้ไม่พูด

อะไร แต่จิดาภารู้ดีว่าที่เธอพูดมาทั้งหมด เปล่าประโยชน์ จิดาภามองพวกเขาแล้วยิ้ม”คุณยาย คุณสุรีย์มาได้ยังไงคะ”

คุณยาย

ฟังเธอเรียกแล้วก็ไม่พอใจ มองเธออย่างโกรธๆ “เรียก

ยาย”

“ยาย”

อะไรกัน

ทุกคนมองหน้ากัน ไม่มีใครกล้าพูดอะไร
ทุกคนรู้ดีว่าพันเดชเคารพที่บ้านขนาดไหน เขาปกป้องที่ บ้านเป็นอย่างดี แม้ว่าหญิงชราจะอายุมากแล้ว แต่เธอคือศูนย์ รวมของตระกูลฐิตินันท์อย่างแท้จริง

เมื่อได้ยินจิดาภาเรียก คุณยายถึงได้พอใจ ตอนนั้น สายตามองเข้าไปด้านใน “ไปเรียกพันเดชออกมา

เมื่อผู้ช่วยได้ยินก็รีบพยักหน้าแล้วเข้าไปเรียกพันเดชออก

มา

คุณสุรีย์ที่ยืนอยู่ข้างๆ แม้ว่าจะดูอ่อนโยนนุ่มนวล แต่ถ้า หากว่าเป็นสะใภ้ของตระกูลได้ก็ไม่ธรรมดา เธอมองดูคนใน แผนกออกแบบพวกนั้น “ดูเหมือนบริษัทจ้างคนพวกนี้มาเพื่อมา เล่นสงครามน้ำลายกันแน่ๆ ยังคิดจะลงมืออยู่อีกไหม

แม้จะไม่ได้พูดอย่างชัดเจนว่าพวกเธอเป็นอะไรกับจิดาภา แต่ดูเหมือนว่าจะปกป้องจิดาภาอยู่

คุณยายมองดูลูกสะใภ้อย่างพอใจยิ่ง

พนักงานสองคนนั้นก็โค้งตัวลงอย่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ตอนนี้ก็ชัดเจนแล้วว่าพวกเธอไม่ใช่ฝ่ายจิดาภา ไม่ว่าจะ พูดอะไรก็ผิด ทำได้แค่ยืนอยู่ตรงนี้อย่างตกใจไม่รู้จะทำอย่างไร