บทที่267วิธีการตอบแทน(2)

บทที่267 วิธีการตอบแทน (2)

ตามที่คิด จิดาภาอึ้ง คิดไม่ถึงเลยว่าพันเดชจะทําแบบนี้

เมื่อเธอได้สติ จิดาภาอ้าปาก แล้วกดลงไปอย่างแรง

“อูย…… พันเดชปลีกตัวออกจากปากของเธอด้วยความ เจ็บปวด มองที่เธอ ด้วยความไม่ค่อยพอใจ “จิดาภา เธอเป็น หมาหรือไง?

ได้ยินพันเดชพูด จิดาภามองที่เขา “ถ้าหากว่าฉันเป็นหมา ประธานพันเดช บางทีตอนนี้คุณคงอยู่ที่โรงพยาบาลแล้วล่ะ ค่ะ!”

เห็นสีหน้าของจิดาภา

ใจดำ! ! !

พันเดชก็ค้อนใส่เธอ ยัยผู้หญิง

มองที่เธอ “ฉันจดบัญชีเธอไว้แล้ว! ”

จิดาภายิ้ม “ประธานพันเดชอย่าลืมแล้วกันค่ะ! “พูด ทำท่าจะไป

“รอเดี๋ยว! ”

“ประธานพันเดชยังมีธุระอะไรเหรอคะ? “จิดาภาถาม

“แน่นอนว่ามีอยู่แล้ว! “พูดอยู่ ประธานพันเดชก็เอามือเช็ดปากบริเวณที่ถูกกัด ปรากฏว่ามีเลือดไหลออกมาหน่อยๆ พันเดชมองจิดาภา แต่ก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้ต่อ

“พรุ่งนี้เธอกลับกับฉัน ! ” พันเดชพูด

“กลับ? กลับไปไหน? “จิดาภามองเขาแล้วถาม

“แม่กับยายของฉันจะกลับมาแล้ว พวกเขาอยากเจอเธอ ดังนั้นเธอก็จะต้องกลับกับฉัน ! ” พันเดชมองเธอพูดชัดถ้อยชัด

ค่า

ได้ยินอย่างนี้ จิดาภาตกใจ

ไม่ได้พูดอะไรต่อ เมื่อก่อน คนของตระกูลฐิตานันท์ นอกจากพันเดชแล้ว ก็ปฏิบัติกับเธอดีหมด

แต่ว่า…….

ถึงยังไงพวกเขาก็หย่ากันแล้ว

มองเห็นท่าทางขมวดคิ้วของจิดาภา พันเดชมองเธอ “ทำไม? เธอไม่อยากไป? ”

“ไม่ใช่ไม่อยาก แต่แค่พันเดช พวกเราหย่ากันแล้วนะ

คะ……”จิดาภามองเขาแล้วพูด

หย่าคำนี้อีกแล้ว!

สิ่งที่พันเดชไม่อยากได้ยิน ไม่อยากรับรู้ก็คือคำๆนี้แหละ!
“จิดาภา เธอจะเอาคำนี้มาแขวนอยู่ที่ปากตลอดเวลาเลย หรือไง? ฉันรู้ว่าหย่ากันแล้ว แต่ก็แค่เป็นการช่วยฉัน ยิ่งไปกว่า นั้น ตอนที่เธออยู่ที่ตระกูลฐิตานันท์ แม่กับยายฉันก็ไม่ได้ไม่ดี กับเธอ ต่อให้เป็นคนรุ่นหลัง ไปกินข้าวแค่สักมื้อนี่ไม่ควรเห รอ? ” พันเดชมองจิดาภาพูดชัดถ้อยชัดคำ

มองความเห็นสะท้อนกลับของพันเดซ จิดาภานิ่ง หลังจาก นั้นก็พูด “ฉันก็ยังไม่ได้บอกว่าจะไม่ไป คุณจะสวนกลับฉันขนาด นี้ทำไม? ”

พันเดช “

เหลือบมองเธอจิดาภาไปหนึ่งที

“พรุ่งนี้ใช่ไหม? “จิดาภาถาม

พันเดชพยักหน้า “พรุ่งนี้ตอนเย็น!”

“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว! ”

“ถึงเวลาฉันจะไปรับ เตรียมตัวเองให้พร้อมก็พอ! ”

“โอเค! ”

หลังจากตอบรับไป จิดาภาก็มองไปที่พันเดช “ทีนี้ไม่มี อะไรแล้วใช่ไหม? ”

“ไม่มีแล้ว! ”

“ไม่มีไรแล้ว งั้นฉันไปก่อนนะ! “จิดาภาพูด

“ไปเลยไป! ”
จิดาภา “”

เหลือตาใส่พันเดช จิดาภาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก หันหลังแล้ว จากไป

เวลานี้ เป็นเวลาที่ห้องซงซาคนน้อยที่สุด ดังนั้นจิดาภา เลือกเวลานี้ โชคดีที่ไม่มีคนเดินเข้ามา ไม่อย่างนั้นเห็นฉากนี้

ถ้าเธอจะอธิบาย ก็อธิบายไม่ขึ้น

มองจิดาภาที่เดินออกไปแล้ว พันเดชก็ยกมือออกมาเช็ด ปาก รู้สึกถึงตรงที่ถูกกัด ไม่ได้พูดอะไรออกมา หันกลับแล้ว ออกไป

จิดาภาเพิ่งจะออกไปได้ไม่ไกล ก็เดินมาเจอกับดุลยา

ในทีแรก จิดาภายังคงโทษตัวเองเล็กน้อย ถึงยังไงตุลยา ก็ตามพันเดชมาถึงที่บริษัท เรื่องแบบเมื่อกี้นั้น เธอไม่ควรทำให้ มันเกิดขึ้น แต่เมื่อได้ยินคำถามของตุลยา ปฏิกิริยาตอบกลับ ของเธอก็พุ่งขึ้น มองที่จิดาภา ตุลยาขมวดคิ้ว “ไปไหนมาเห รอ? “น้ำเสียง เต็มไปด้วยความสงสัย