บทที่234มาช้าไปหนึ่งก้าว(5)

บทที่ 234 มาช้าไปหนึ่งก้าว (5)

เขตแม่พ้าย ห่างจากใจกลางเมือง ถ้าขับด้วยความเร็ว ปกติต้องใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง

แต่พันเดช ใช้เวลาเพียง20นาทีเท่านั้น

จิดาภานั่งอยู่ข้างๆ อย่างสงบ น่าแปลกใจ ถึงพันเดชจะ ขับรถด้วยความเร็วที่สูงมาก แต่เธอกลับไม่กังวลและกลัวเลย เมื่อเทียบกับเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น จิดาภาดูสงบมาก

หลังจากที่ถึงโรงพยาบาล พันเดชก็อุ้มจิดาภาเข้าไปใน โรงพยาบาล

มองไปที่พันเดช จิดาภาค่อยๆขมวดคิ้ว “พันเดช ที่จริง ฉันเดินเองได้…”

พันเดชมองไปที่เธอ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ตอนนี้ มีเพียงแค่ตอนที่เขาอุ้มจิดาภาไว้ เขาถึงรู้สึกว่าเธอ อยู่ข้างๆเขา

มองไปยังท่าทีของพันเดช จิดาภาก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน

ตอนนี้ ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว
จิดาภาพบว่า ไม่ว่าพันเดชจะไปที่ไหนก็ตามเขาจะได้สิทธิ

พิเศษเสมอ

รวมถึง ในโรงพยาบาลด้วย

ไม่จำเป็นต้องลงทะเบียนหรือชำระเงินอะไรทั้งนั้น

เพียงแค่โทรเข้าไปสายเดียว จิดาภาก็สามารถแอดมิดได้ เลย หมอก็เข้ามาตรวจเช็คให้จิดาภา

หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง ทุกอย่างก็สงบลง เมื่อมั่นใจว่าจิดาภาไม่ได้มีบาดแผลอะไร พันเดชถึงจะ รู้สึกโล่งอก

ในห้องผู้ป่วย

จิดาภานั่งอยู่ด้านบน พันเดชนั่งอยู่ข้างๆเธอ

“เห็นไหม ฉันบอกแล้ว ว่าไม่เป็นอะไร คุณทำเป็นเรื่อง

ใหญ่ไปได้!

หลังจากฟังคำพูดของเธอ พันเดชมองไปที่เธอ “ทำเป็น

เรื่องใหญ่? นี่คุณจิดาภา เธออย่าลืมนะ เธอเพิ่งออกจากถ้ำ เสือมานะ ”

ท่าเป็นเรื่องใหญ่?

นี่เขาทำเป็นเรื่องใหญ่หรอ?

จิดาภา “……”
มองไปท่าทีของพันเดช จิดาภาเข้าใจว่าเขานั่นเป็นห่วง เธอ เธอไม่ได้เถียงอะไรเขาต่อ ทำเพียงแค่มองไปที่พันเดซ และพูดอย่างตั้งใจว่า “พันเดช ขอบคุณนะ!”

ทั้งสองคนรู้จักกันมานานแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่จิดาภาพูด อย่างตั้งใจกับเขา

พันเดชชะงักไป ก่อนที่จะพูดว่า “จิดาภา นี่เธอคงไม่คิด ว่าแค่คำว่าขอบคุณก็พอแล้วใช่ไหม?”

“ไม่งั้นจะให้ทำไง?” จิดาภาถามกลับ มองไปเขาและกระ

พริบตา

เห็นท่าทีของจิดาภา พันเดชก็มีรอยยิ้ม “รอเธอออกจาก โรงพยาบาลก่อน พวกเราค่อยมาตกลงเรื่องนี้กัน!”

เมื่อเขาพูดแบบนี้แล้ว จิดาภาก็เข้าใจสิ่งที่เขาตั้งใจจะสื่อ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะตอนนี้เขาก็ไม่ได้พูดมันออกมา อย่างชัดเจน

จิดาภาพยักหน้า จากนั้นก็คิดอะไรบางอย่างออก และ มองไปที่เขา “ใช่สิ คุณมาที่นั้นได้ยังไง?” มาได้ทันเวลาพอดีเลย

“ฉันตามเขาไป แต่ไม่แน่ใจว่าเธออยู่ในนั้นหรือเปล่า ก็ เลยตัดสินใจโทรไปหาเขา เธอไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ!” พัน เดชมองไปที่เธอและพูด

พูดได้เพียงว่า จิดาภารู้จักการใช้โอกาส
แต่จิดาภากลับรู้สึกเดชกำลังเธออยู่

คุณพันเดช คุณกำลังชมฉันใช่ไหม?จิดาภามอง

เขาและถาม

ทั้งสองนั่งพูดคุยกัน กลับมีความรู้สึกบางอย่างออก

เธอไงเขามองไปที่จิดาภา เดชถามกลับ

อย่างสบายๆ

จิดาภา

การมันเปลืองมาก