บทที่223ทำให้เขาล้มละลาย(3)

บทที่ 223 ทำให้เขาล้มละลาย (3)

หลังจากที่ได้ยินเสียงตุ๊ดตุ๊ดในโทรศัพท์ เปรมศักดิ์ก็ชะงัก

ไปครู่หนึ่ง

ไม่ต้องสงสัยเลย เขาพูดไม่ออกเพราะคำพูดของพันเดช

ไม่ใช่ว่าสิ่งแรกที่เขานึกถึงคือการชดใช้อะไร แต่เขา มั่นใจว่ายังไงพันเดชก็ต้องหาจิดาภาจนเจอ และช่วยเธอได้ แต่คำพูดของเขาส่งผลกระทบต่อเปรมศักดิ์อย่างรุนแรง

วันนี้ทั้งวันไม่มีข่าวคราวของจิดาภาเลย

พันเดชอยู่ในบริษัท แทบจะไม่มีใครสักกล้าเดินเข้าไปที่

ห้องทํางานของเขา

พวกเขาก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพันเดช ราวกับว่าเขากิน ระเบิดเข้าไป ใครก็ตามที่เข้าไปหาเขา ก็จะโดนดออกมา ตอนนี้คนทั้งบริษัทกลัวไปหมดแล้ว

ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญอะไร ก็จะไม่มีใครกล้าเข้าไปยังห้อง

ทํางานของพันเดช

แม้แต่คนที่ชอบซุบซิบเรื่องต่างๆ วันนี้ต่างก็เงียบปากกันหมด ถ้าพื้นเดชได้ยินเข้า ยิ่งสถานการณ์แบบนี้ มีสิทธิ์ที่จะ โดนไล่ออกได้

ดังนั้นทั้งบริษัทจึงถูกปกคลุมไปด้วยบรรยากาศที่

ตึงเครียด

แก้วกำลังคิดว่า ถ้าจิตาภาอยู่ก็คงจะดี เธอมักจะมีวิธีที่ ทำให้พันเดชหมดหนทาง และมีวิธีทำให้บรรยากาศไม่อึดอัด แบบนี้

แต่วันนี้จิดาภาไม่ได้มา เธอก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงไม่มา เธอมองไปยังที่นั่งของจิดาภา จนกระทั่งถึงตอนกลางคืน

หลังจากที่เลิกคน ทุกคนก็เก็บข้าวของและกลับบ้านทันที ตอนนี้ถ้ากลับได้เร็วหน่อยก็ต้องรับกลับ แต่พันเดชยังคง อยู่ในห้องทำงาน ยังไม่ได้ออกมา

อีกคนหนึ่งแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้รับข่าวอะไร พันเดชรู้สึก

กังวลใจเป็นอย่างมาก

ถ้าวันนี้ยังไม่มีข่าวอะไร… จิดาภาต้องตกอยู่ในอันตราย

แน่ๆ!

เมื่อเขานึกถึงสิ่งนี้ มันทำให้ในใจเขามีความรู้สึกที่ อธิบายไม่ได้

ในขณะนั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เขารีบหันไปมองทันที เมื่อเห็นเบอร์ที่โทรมา ก็ทำให้เขา รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ก็คงต้องรับสาย

“ฮัลโหล พ่อ … ”

“แกกำลังทำอะไรอยู่?

“ยังอยู่ที่บริษัทครับ !”

“แกขยันแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” วรชิตพูดทางโทรศัพท์

พันเดช ”

เขาเคยไม่ขยันด้วยหรอ?

ถ้าเป็นเมื่อก่อน พันเดชคงจะหยอกล้อกับวรชิตสองสาม คำ แต่ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์เลย

“พ่อครับ มีอะไรหรือเปล่า?

* ไม่มีอะไร แค่โทรมาถามนิดหน่อยว่าช่วงนี้เป็นยังบ้าง เออ ใช่ แม่ของแกและคุณย่าจะกลับมาเร็ว ๆ นี้ แต่พวกเขา บอกว่าอยากเจอจิดาภา อย่าลืมพาเธอกลับมาทานอาหารด้วย ล่ะ!” วรชิตพูด

เรื่องที่เป็นห่วงเขานั้นเป็นเรื่องไม่จริง ส่วนเรื่องที่อยากให้ เขาพาจิดาภาไปทานข้าวด้วยนั้นเป็นเรื่องจริง

พันเดชฟังออก

แต่ตอนนี้เขาไม่มีความคิดที่จะต่อปากต่อคำกับวรชิตปกติแล้วคงจะหยอกล้อกลับไปสองสามคำ “ผมเข้าใจแล้ว!” พันเดชตอบ

วนชิตรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ

ลูกของเขาเอง เป็นคนยังไง เขารู้ดีที่สุด วันนี้วันเดช

เงียบเกินไป

“เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?” วรชิตอยู่ดีๆก็ถาม

พันเดชถือโทรศัพท์ไว้ เขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แต่หลัง จากได้ยินคำพูดของวรชิต เขาก็ชะงักไปและถามกลับ “อะไร ครับ?”

“แกดูแปลกๆ!

แค่รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อยครับ เดี๋ยวผมจะพาเธอไปหา แบบตรงเวลาเลยครับ!” พันเดชพูด

พันเดชเป็นคนยังไง วรชิตรู้ดีที่สุด เรื่องบางเรื่อง ถ้าไม่ อยากจะพูด เขาก็จะไม่ถามอะไรเพิ่มเติม เมื่อถึงเวลาที่อยากจะ พูดเขาจะมาหาเขาเอง

“โอเค แกกลับไปพักผ่อนดีๆล่ะ!

“ครับ!”