ตอน116อยากจัดการเธอให้ตาย(1)

ตอน 116 อยากจัดการเธอให้ตาย (1)

เปรมศักดิ์ก็ไม่ได้ซักไซ้ไล่เรียงถึงปัญหาต่อ

ไปที่เธอ “ทำไมถึงไม่ให้พ่อกับแม่รู้ล่ะ!?

แต่กลับมอง

แน่นอนจิตาภารู้ว่าเปรมศักดิ์พูดถึงเรื่องอะไร คิดไปคิด มา ก็เริ่มพูด “ไม่อยากทำให้พวกท่านเป็นห่วง!

“จ เธอคือลูกสาวของพวกท่าน พวกท่านเป็นกังวลเรื่อง เธอ เป็นห่วงเธอ ฉะนั้นเรื่องของเธอ พวกท่านก็ควรจะรับรู้ เปรมศักดิ์มองไปที่จิดาภาแล้วพูด

รู้สึกตลอดเวลา เธอเหมือนปกป้องคนในบ้าน

ได้ฟังคำของเปรมศักดิ์ จิตาภาหันหน้าไปมองเขา ใหญ่ ที่มีอะไรหรือเปล่า?”

“ฉันแค่ไม่อยากให้พ่อแม่เป็นห่วงก็เท่านั้น ถ้าหากให้พวก ท่านรู้ ว่าพันเดชตัวตนของฉันเพราะเรื่องที่พวกเขาคุยกันเมื่อ วาน ถ้าธีร์อธิศเกิดปัญหาอะไรขึ้นมา พวกท่านจะต้องโทษตัว เองอย่างแน่นนอน ฉันทำอย่างนี้ ผิดตรงไหนหรือ?”

คำพูดของจิดาภา มีเหตุผล แต่เปรมศักดิ์รู้สึกมาตลอด ว่าจิดาภาพยายามเว้นระยะความสัมพันธ์กับ ตระกูลสวันนีย์
ถึงแม้เธอดูเหมือนสนิทมาก แต่ในความสนิทสนมนั้นก็

เจือไปด้วยความยินยอม ความประนีประนอม ความเคารพ

นบมอบ…

เป็นความรู้สึกที่เขาพูดไม่ออก

“ฉันคิดมามากแล้ว จ ฉันหวังว่าเธอมีเรื่องอะไรก็ควรจะ บอกกับคนที่บ้าน อย่างน้อยที่สุด พวกเราคือครอบครัว เดียวกัน!” เปรมศักดิ์พูด

ครอบครัวเดียวกัน…

ฟังถึงตรงนี้ แววตาของจิดาภามองไปที่เปรมศักดิ์แวบ หนึ่ง พยักหน้า “ฉันรู้แล้ว!

“อื้ม!” ดูจากเสียงตอบรับของจิดาภา เปรมศักดิ์ก็ไม่ได้

พูดอะไรอีก.

ชั่วขณะนี้ โทรศัพท์ของจิตาภาก็ดังขึ้นมา มองไปที่เบอร์โทรศัพท์ คือพันเดชนั่นเอง

วันนี้ตอนอยู่ที่ตระกูลสวันนีย์ก็ปิดแม้แต่โทรศัพท์ พันเดช โทรมาหาหลายสายจนนับไม่ถ้วน แต่ว่าแม้สักสายเธอก็ไม่ได้

ออกมาจากตระกูลสวันนีย์ เธอก็เปิดเครื่อง ไม่คิดว่าเพิ่ง จะเปิดโทรศัพท์ พันเดชก็โทรมาหาเธออีก เธอมองเต็มสองตา ถือโอกาสกดปุ่มเงียบเสียงเสียเลยปล่อยให้เขาโทรไปเถอะ

เปรมศักดิ์เห็นดังนี้ แล้วจิดาภาไม่พูดอะไร เขาก็เลยไม่

ถามแล้ว

อย่างเร็ว ก็มาถึงด้านล่างตึกของจิดาภา จิดาภามองไป ยังที่เขา “พี่ใหญ่ ฉันไปแล้วนะ พี่ก็กลับอย่างระวังด้วยละ

“เอ้อ!”

จิดาภาพยักหน้า หมุนตัวเดินไป

“จิ” เปรมศักดิ์นั่งตะโกนอยู่ภายในรถ จิดาภาเพิ่งจะ เดินไป ได้ยินเสียง หันหน้ากลับมา

“จำไว้นะ มีเรื่องอะไร โทรหาพี่ใหญ่ได้ทุกเมื่อเลย! ได้ฟังค่าของเปรมศักดิ์ จิดาภาหัวเราะพลางพยักหน้า

“ยิ้ม” หลังจากนั้นก็หมุนตัวเดินขึ้นตึกไป

ครั้นเห็นจิดาภาเดินไปแล้ว เปรมศักดิ์ก็ขับรถออกไป หลังจากกลับมา จิดาภาก็อาบน้ำ เอนกายดูโทรทัศน์อยู่ บนโซฟา

แต่สิ่งที่คิดภายในใจ กลับไม่ได้อยู่บนจอโทรทัศน์ ใน หัวสมองหวนคิดไปถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน…..

ในตอนเริ่มต้น เธอก็คิดว่าตนเองมีครอบครัวที่มีความสุข มาก แต่พอเวลาผ่านไป เธอถึงรู้ว่ามันไม่ใช่แบบนั้นเลย
คิดถึงตรงนี้ นึกถึงคำพูดบางคำเธอก็อดไม่ได้ที่จะถอน หายใจยาวออกมาเชือกหนึ่ง

รู้สึกเริ่มง่วงนอน จิดาภาก็ลุกขึ้นไปนอน ไม่คิดมากอย่าง นั้นอีก

ในเวลานี้ พันเดช โทรหาเธอทั้งวัน ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

ผู้หญิงคนนี้ คิดไม่ถึงจริงๆว่าจะกล้าไม่รับสายของเขา ไม่รับโทรศัพท์ใช่ไหม เจอให้จนได้! เขาก็มีวิธีที่จะทำให้เธอออกมา

ครั้นแล้วก็ หยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรไปที่เบอร์หนึ่ง

“ฮัลโหล ช่วยฉันหน่อยสักเรื่องหนึ่ง ภายนอกรับรู้ ว่าCAจะซื้อบริษัทธีร์อธิศ

ประกาศให้

พันเดชวางสายโทรศัพท์ นั่งอยู่ภายในห้อง นัยน์ตาเหยี่ยวอันเฉียบคมคู่นั้น ทำให้คนสั่นสะท้าน…..