ตอนที่764ได้ยินความลับ
ตอนที่ 764 ได้ยินความลับ
หยิบโทรศัพท์มือถือออกไป จิดาภานั่งลง แม้ว่าพันเดชจะ ไม่ได้เปิดปากพูดอะไร แต่เธอเองก็รู้ได้ว่า
ใครโทรมาพันเดชกดรับสาย ฮัลโหล
“เดช คุณอยู่ไหน คน ในโทรศัพท์ ไม่ใช่ใครอื่น คือเจมน่า
“ผมกำลังกินข้าว! ”
“อยู่กับพี่จิดาภาและครอบครัวของเธอหรือเปล่า เจมน่า ถามอย่างสบายอารมณ์
พันเดชขมวดคิ้ว มองไปโดยรอบ รู้ได้ไง”
“เรื่องที่คุณจะแต่งงาน เกรงว่าคงจะรู้กันทั้งโลกแล้วล่ะ
แล้วฉันจะไม่รู้ได้ไง! “
พันเดช .……..
“คุณสบายใจเถอะ ฉันโทรมาไม่ได้มีอะไร ก็แค่โทรมาอวยพรให้มีความสุข!
“เจมน่า…….
ในตอนที่พันเดซยังคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไร โทรศัพท์ก็ได้ ตัดสายไป
พันเดชมองดูโทรศัพท์มือถือ สุดท้ายก็เดินกลับไปที่ห้อง
อาหารส่วนตัว
เดิมทีทุกอย่างก็ราบรื่นดี แต่เพราะโทรศัพท์สายเดียวของ เจมน่า จึงทำให้อารมณ์ของพันเดชรู้สึกหนักอึ้ง
ในเวลานี้เอง จิดาภาจ้องมองเขาเป็นอะไรไปหรือคะ”
พันเดซยิ้ม เก็บมือถือกลับไม่มีอะไร! ”
จิดาภาเองก็ไม่ได้ถามอะไรมาก กินข้าวต่อไป
จนกระทั่งจบงานเลี้ยงอาหาร
พวกเขาจึงได้แยกย้ายกันกลับไป
แน่นอนว่าจิดาภากลับไปกับพันเดช ส่วนเปรมศักดิ์ขับรถ
พาการันต์ จันทนีและกชกรกลับ
ส่วนครอบครัวของหญิงชรา มีรถรับส่งประจำตัวอยู่แล้ว
หลังจากกลับไป อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อย ทั้งคู่จึงนั่ง ตากลมอยู่ที่ระเบียง จิดาภามองดูพันเดช เป็นอะไรไปหรือคะ เห็นหลังจากรับโทรศัพท์คุณก็ดูไม่สบายใจเลย เป็นโทรศัพท์ของเจมน่าหรือคะ”
พันเดชไม่ได้ปฏิเสธ จึงพยักหน้ารับ”อืม! ”
“เธอเป็นอย่างไรบ้าง
“แค่พูดมาไม่กี่คำ พูดยังไม่ทันจบก็วางสายไป! “ “แล้วคุณจะไปดูเธอหน่อยไหมล่ะคะ จิดาภาถาม
“ไม่ต้องหรอก ตอนนี้ดึกมากแล้ว มีเรื่องอะไรค่อยว่ากัน พรุ่งนี้ดีกว่า! “พันเดชกล่าว
จิดาภาก็ไม่ได้ยืนกรานอะไรต่อไป พยักหน้า เวลานี้ สายตาเธอทอดมองไกล ราวกับคิดอะไรอยู่
ในเวลานี้ พันเดชเดินไป โอบกอดเธอจากด้านหลัง คิด
อะไรอยู่เหรอ”
“เดชคะ มีเรื่องๆหนึ่ง ฉันอยากจะบอกคุณ! “จู่ๆจิดาภา
พูดขึ้น
พันเดชหันหน้าไปด้านข้าง มองดูด้านข้างของเธอ หยุด ชะงักเล็กน้อย แล้วพูดขึ้นเรื่องอะไรเหรอ
“ฉัน…..จิดาภาลังเลเล็กน้อย ที่จริง ฉันไม่ใช่ลูกสาว แท้ๆของตระกูลวันนีย์! “จิดาภากล่าว
เรื่องนี้ พันเดชเองก็รู้นานแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่า จิดาภาจะ พูดเรื่องนี้
“อย่างนั้นเหรอ เขายักคิ้วถามขึ้น
เห็นทีท่าของเขาไม่ได้มีความประหลาดใจแม้แต่น้อย ดาภาจึงขมวดคิ้ว น้ำเสียงค่อนข้างหนักแน่น ปฏิกิริยาของคุณ ราบเรียบมากเลยนะคะ! ”
พันเดชสบตาเธอ ที่จริงเรื่องนี้ ผมรู้แล้วล่ะ……
รู้แล้วอย่างนั้นเหรอ
จิดาภามองดูเขาอย่างตกตะลึง คุณรู้ได้อย่างไรกันคะ
“คุณพ่อคุณบอกผมเอง!
จิดาภาตะลึงงันเล็กน้อย
“หลังจากที่ตัดสินใจจะเริ่มต้นความสัมพันธ์กับคุณ คุณ พ่อคุณก็เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง แล้วยังกำชับให้ผมดูแลคุณให้ดี เปิดใจให้กว้างกับคุณ! “พันเดชกล่าว
จิดาภายืนอยู่ตรงนั้น เธอแทบจะคิดไม่ถึง ว่าพันเดชได้รับ
รู้แล้ว
ในใจเธอ มากน้อยก็ยังรู้สึกตกตะลึงอยู่บ้าง
“คุณวางใจเถอะ ไม่ว่าคุณจะเป็นลูกของตระกูลวันนีย์หรือ ไม่นั้นไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือ คุณคือจิดาภาที่ยืนอยู่ในใจผม ดาภาที่มีเพียงคนเดียว! “พันเดชกล่าว
ได้ฟังแบบนี้ จิดาภาจึงยกมุมปากยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย แล้วปล่อยให้พันเดชโอบกอด
“ที่จริง มาจนถึงตอนนี้ ฉันเองก็ยังไม่รู้เลยว่าพ่อแม่ที่แท้ จริงเป็นใคร! “จิดาภากล่าว
“แล้วคุณไม่คิดจะออกตามหาบ้างหรือ พันเดชถาม
จิตาภาส่ายหน้า เรื่องนี้นะ ฝนกันไม่ได้หรอก ถ้าหากมี บุญสัมพันธ์กันจริง ก็คงจะได้พบเอง อีกอย่างคุณพ่อกับคุณแม่ ก็ปฏิบัติกับฉันราวกับลูกสาวแท้ๆ แล้วทำไมฉันจะต้องดันทุรัง ออกตามหาด้วยเล่า! ”
“จะให้ผมช่วยคุณตามหาหรือเปล่า ? “พันเดชถาม
จิดาภาส่ายหน้า ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันชอบชีวิตตัวเองใน ตอนนี้ ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติดีกว่า!
พอได้ฟังจิดาภาพูดแบบนี้ พันเดชจึงพยักหน้า
วุฒิภาวะของจิดาภา ไม่ใช่สาวน้อย แม้ว่าเธอจะอายุไม่ มากนัก แต่ว่ากลับมีความคิดเป็นผู้ใหญ่เกินตัว
เธอไม่ได้ต้องการจะมุ่งเน้นเฟ้นหาคนสายเลือดเดียวกัน หากแต่เลือกที่จะถนอมความสัมพันธ์ที่อยู่ตรงหน้า และด้วย ความรู้สึกนี้เอง จึงทำให้เธอได้รับการทะนุถนอมเป็นทวีคูณ
ทั้งคู่ยืนอยู่ที่ระเบียงเป็นนานสองนาน พันเดชจึงเอ่ยปาก ขึ้น เอาล่ะ ดึกมากแล้ว รีบพักผ่อนเถอะ ตอนนี้กำหนดฤกษ์ แต่งงานเรียบร้อยแล้ว วันข้างหน้า คุณอาจจะต้องเหนื่อย หน่อยนะ เพราะฉะนั้น รีบพักผ่อนเถอะ!
ได้ยินดังนี้ จิดาภาจึงพยักหน้า อืม! ”
“จริงสิ จิ ผมมีอะไรจะพูดกับคุณ!
“อะไรหรือคะ”จิดาภาถาม
“พอแต่งงานแล้ว คุณอยากจะอยู่ในเมือง หรือกลับไปอยู่ ที่บ้านเกิด! ? “พันเดชถาม
จิดาภามองเขา แล้วคุณล่ะคะ”
“คุณอยู่ที่ไหน ผมก็อยู่ที่นั่น! “พันเดชกล่าว
ได้ยินแบบนี้ จิดาภาจึงยิ้มออกงั้นกลับไปอยู่บ้านเกิด เถอะค่ะ ฉันกำลังท้องอยู่คนเดียวก็ไม่สะดวก พอกลับไปก็จะมี คุณย่ากับคุณแม่ แบบนี้ฉันก็จะได้ไม่เบื่อเกินไปด้วย! ”
คำตอบแบบนี้ ทำให้พันเดชพึงพอใจมาก
เขาเองก็คิดแบบนี้เหมือนกัน ที่จริง ตอนที่เขาถามคำถาม
นี้ออกมา จิดาภาก็น่าจะดูออกแล้ว
“ตกลง ตามนี้แล้วกัน ! ”
“คุณพันเดช นี่คือจุดประสงค์ของคุณหรือเปล่า!? “จิดาภาอมยิ้มถาม
“มีคนดูแลคุณ นี่ต่างหากจุดประสงค์ของผม อยู่ที่บ้านเกิด เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด!
จิดาภาส่งยิ้ม ทั้งคู่ขึ้นเตียง จิดาภาเอนพิงพันเดช แล้วหาที่ที่สบายที่สุด
พันเดชหันหน้ากลับไปมองเธอ เอาล่ะ ดึกมากแล้วนะ
นอนเถอะ! ”
“ค่ะ!”
“ราตรีสวัสดิ์!
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะ! “
หลังจากดับไฟลง ห้องทั้งห้องก็จมลงสู่ความมืดและเงียบสงบเวลานี้ ก็ยังไม่ได้ดึกมากเท่าไหร่อีกด้าน
ตระกูลวันนีย์หลังจากที่พวกเขากลับไป เปรมศักดิ์จึงเข้าไปที่ห้องหนังสือ ส่วนกชกรนั้นกลับห้องการันต์กับจันทนี้เองก็กลับห้องเช่นกัน
หลังจากที่อาบน้ำเรียบร้อย ทั้งคู่จึงคุยกันจันทนีอดถอนหายใจออกมาไม่ได้การันต์จึงมองเธอเป็นอะไรเหรอ
“ผมไม่สบายใจเลย! ”
“ไม่สบายใจเรื่องอะไรคะ”
“ใครๆก็ว่า แต่งลูกสาวออกจะทุกข์เพียงแค่ครั้งเดียว แต่ ตอนนี้ฉันทุกข์สองครั้ง ลูกสาวดันไปแต่งกับผู้ชายคน เดียวกัน ! “จันทนียิ้ม แม้จะพูดอย่างนั้น แต่ก็อดขันไม่ได้
การันต์มองดูเธอ ยิ้มเล็กน้อย เอาเถอะน่า อย่าได้ไม่ สบายใจไปเลย ใช่ว่าต่อไปจะไม่ได้เจอหน้ากันสักหน่อย ดู ออกน่า ว่าตระกูลฐิตานันท์ดีกับลูกเราไม่น้อย เราก็ควรจะ สบายใจ!
จันทนีพยักหน้า ก็จริงนะคะ ดูออกอยู่ คุณนายแกเอ็นดู ยัยจิมากเลยนะคะ! ”
“แม้ว่า หนูจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของเรา แต่ตั้งแต่เล็กจน
โต ฉันก็เห็นแกเป็นเหมือนลูกสาว ลูกมีความสุข ฉันก็
สบายใจ! ”
“เอาล่ะ ผมรู้ว่าคุณรักแก หนูจิไม่ใช่คนแล้งน้ำใจ ลูกจะ ต้องรู้ความในใจของคุณ! “การันต์พูดปลอบ
พูดถึงเรื่องนี้ จู่ๆจันทนี้ก็เหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้ คุณว่า หนูจิน่าจะรู้แล้วตั้งนานไหมนะ! “ ”
พอพูดถึงความเป็นไปได้ในข้อนี้ การันต์เองก็รู้สึกตก ตะลึงเหมือนกัน สายตาเขาจับจ้องไปที่จันทนี สองคู่สบตากัน ไปมา สุดท้ายการันต์จึงเอ่ยปากขึ้น ไม่น่าจะหรอกมั้ง
“คุณยังจำได้ไหม ปีที่พวกเขาอายุสิบกว่า เดิมทีหนูจิกับตาเปรมเรียนบริหารด้วยกัน แล้วผลการเรียนของหนูก็ไม่แพ้ ตาเปรมเลย เห็นได้ชัดว่า หนูเรียนได้ดีมาก แต่จู่ๆกลับบอก ว่าไม่เรียนแล้วและก็เลิกเรียนไปดื้อๆ
“คุณหมายความว่า…….
จันทนีพยักหน้า
การันต์คิดตาม ตอนนี้มาคิดดู ตอนนั้นมันกะทันหันจริงๆ นะ! “
“ฉันจำได้ หลังจากนั้น หนูก็ไม่เคยมาออดอ้อนฉันอีก เลย แล้วก็ไม่เคยร้องขออะไรอีกเลย! “พูดถึงตรงนี้ ยิ่งพูดยิ่งมี ความเป็นไปได้
การันต์มองดูเธอเอาเถอะนะ อย่าคิดต่อเลย รู้ก็ดี ไม่รู้ก็ ดี หนูก็คือลูกสาวเรา ผ่านมาตั้งหลายปี ตอนนี้จะ เปลี่ยนแปลงอะไรได้
“ฉันรู้ค่ะ! “จันทน์กล่าว ฉันแค่ห่วงว่า หลังจากที่หนูจิ ลูกจะตำหนิเราไหม
“ตามที่คุณพูด ถ้าลูกรู้แล้วแต่แรก ลูกก็ไม่ได้โทษอะไรเรา ไม่ใช่เหรอ”
จันทนีพยักหน้า
“เอาล่ะ อย่าคิดมากไปเลย ดึกมากแล้วนะ รีบพักผ่อนเถอะ! “
“ค่ะ! “จันทนีพยักหน้า หลังจากที่ทาครีมบำรุงเธอจึงขึ้น เตียงนอน เพิ่งเอนตัวลง จู่ๆก็เหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้ จริงสิคะ การันต์ หนูจิแต่งงาน คุณตัดสินใจอย่างไรบ้าง
การันต์นอนเอนกาย พอพูดถึงปัญหานี้ขึ้นมา เขาจึงตั้งใจ คิดพิจารณาจริงจัง แล้วคุณคิดว่าอย่างไรดี
“ฉันได้ยินมาว่า หนูจิได้หุ้นตระกูลฐิตานันท์มายี่สิบ เปอร์เซนต์ ตอนนี้เป็นหุ้นใหญ่ในตระกูลฐิตานันท์ น่าจะมีหุ้น ในมือมากกว่าพันเดชด้วยซ้ำ! “จันทน์กล่าว
การันตกตะลึง เรื่องนี้ เขาเองก็ได้ยินมาเหมือนกัน แต่ ยังไม่เคยถามจิดาภา
“ดูท่า ตระกูลฐิตานันท์ใส่ใจหนูจริงๆนะคะ! ”
จันทนีพยักหน้า แม้ว่าหนูจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของพวก เรา แต่ว่าแต่งให้กับพันเดซ เราก็จะทำให้ลูกลำบากใจไม่ได้ นะคะ!
“ถ้าให้หุ้นของตระกูลวันนีย์กับหนูจิอีกยี่สิบเปอร์เซนต์คุณ คิดว่ายังไง การันต์ถาม
จันทนีลังเลครู่หนึ่ง จึงพยักหน้าค่ะ ได้
“คุณไม่กังวลเหรอว่าในวันที่ลูกรู้ความจริงแล้วจะไปพร้อม กับหุ้นยี่สิบเปอร์เซนต์! ? “จู่ๆการันต์ก็ยิ้มแล้วถามขึ้น
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
