ตอนที่750มีเธอก็เพียงพอ

ตอนที่ 750 มีเธอก็เพียงพอ

ดังนั้น แก้วมองมือใหญ่ที่โต๊ะ ทันใดนั้นก็ดีใจสุดๆ

มื้อใหญ่จริงๆ!

จิดาภามองแก้วไม่ได้พาคุณมากินเลยในที่สุดวันนี้ก็มี

โอกาส! ”

แก้วมอง “พวกคุณเกรงใจมากไปแล้ว! ”

“ดังนั้น วันนี้คุณก็ไม่ต้องเกรงใจแล้ว! “

“ฉันจะไม่เกรงใจแน่นอน! “แก้วพูดขำๆ มื้อใหญ่หรูโต๊ะ

นี้ เธอจะถือตัวได้อย่างไรล่ะ

มองท่าทางของแก้ว จิดาภาก็ยิ้ม

ตอนนี้เอง พันเดชก็ยังเสนอจะสั่งโจ๊ก ให้จิดาภาด้วย

“ถ้าคุณว่ามันเลี่ยนเกินไป ก็กินโจ๊กสักหน่อย! “

“อือ! “จิดาภาพยักหน้า

ตอนนี้เอง แก้วนั่งอยู่ตรงข้าม มองพวกเขา ก็ยิ้มออก มา ประธานพันเดชเอาใจใส่มาก จิดาภา คุณโชคดีจริงๆ!

“อย่าสับสนเพราะภาพลวงตาสิ! “จิดาภาเตือนเบาๆ
ใครจะไปรู้ว่าพันเดชได้ยิน คุณกำลังบอกว่าผมไม่เอาใจ

เหรอ?

“พอได้ ก็งั้นๆแหละ!

“งั้นดูเหมือน ผมต้องเอาใจอีกสักหน่อยแล้ว! “พันเดช

พูดเบาๆ

ไม่รู้ว่าทำไม คำว่าเอาใจนี้ออกมาจากปาก ใครก็ดูจริงจัง ยกเว้นพันเดซคนเดียวก็พูดออกมา “ไม่จริงจังอย่างมาก

แต่ว่า ก็ชินกับเขาแล้ว จิดาภายิ้ม” ใช้ความพยายาม อย่างไม่หยุด!!

มองพวกเขา แก้วก็กัดตะเกียบ จู่ๆก็เข้าใจ ความรักไม่ใช่ ต้องหาที่ดีที่สุด แต่ต้องหาที่เหมาะสมที่สุด

จิดาภากับพันเดชดูแล้ว ยังไงก็เหมาะสมกัน

เธอหัวเราะ อดไม่ไหวที่จะเริ่มคิดถึงการแต่งงานขึ้นมา…….

ตอนที่พวกเขากำลังกินนั้น โทรศัพท์จิดาภาก็ดังขึ้น ได้ยิน เสียง จิดาภาก็หยิบโทรศัพท์มา ตอนที่มองไป ก็ตะลึง แย่แล้ว!

เธอกลับมาไม่ได้บอกไปรยา ตอนนี้สายพิฆาตมาแล้ว

“ใครน่ะ! ? “พันเดชเหลือบมองมา

“ไปรยา…..พูดไป จิดาภาก็กดรับ
“จิดาภา คุณมีความสามารถอีกหน่อย! “เพิ่งรับสาย เสียงของไปรยาก็ออกมาจากด้านใน จิดาภาตกใจจนต้องเอา โทรศัพท์ห่างจากหู

ในตอนนี้ พันเดชหยิบโทรศัพท์มาจากจิดาภา ไปแนบหู

“ภรรยาผมท้อง ไม่ควรที่จะได้รับเสียงเจี๊ยวจ๊าว ตอนนี้เรา อยู่ที่ร้านอาหารวอลล์ ถ้าจะมา ก็มา! “จากนั้น ก็ตัดสายทิ้ง ทันที พันเดชเอาโทรศัพท์วางที่โต๊ะ

จิดาภาคิดในใจ ตอนนี้ไปรยาน่าจะอาละวาดแล้ว!

“ไปรยาจะบ้าแล้ว!”

“เธอจะมาบ้าที่นี่ได้! “

จิดาภาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ตอนนี้เอง แก้วนั่งอยู่ตรงข้าม” งั้นต้องรอให้เธอมาแล้วกิน ข้าวพร้อมกันไหม? ”

“ไม่ต้อง เธอเฉียบขาด ไม่สนใจพวกนี้หรอก!

แก้วพยักหน้า พูดขนาดนี้แล้ว แต่ชัดเจนมาก เธอยับยั้งชั่งใจมาก

แน่นอน ยี่สิบนาทีถัดมา ไปรยากับเอลิสต์ก็ปรากฏตัวที่ร้านอาหาร

ตอนเห็นพวกเขากินข้าวด้วยกัน ไปรยาก็เกือบจะใช้สายตาพิฆาตมองไปที่พวกเขาพวกเห็นพวกเขาปรากฏตัวด้วยกัน จิดาภาก็พูดด้วยรอย ยิ้มประจบ “ยี่สิบนาที เร็วมาก! “

แก้วเห็นทั้งสองมาด้วยกัน ก็รีบหลีกทาง แล้วเว้นที่นั่งให้ พวกเขาสองคน ดี นั่งห้าคน ครบพอดี

ไปรยามองไปที่พันเดช ตบโต๊ะ ใครบอกเสียง ใครเป็น

มลทิน!! “

พันเดชกลับยิ้ม ไปรยา ทุกคนอยู่นี่หมดแล้ว ระวังภาพ ลักษณ์ นั่งก่อนเถอะ!

สายตาไปรยามองไปรอบๆ ก็นั่งลงตรงนั้นอย่างไม่ เกรงใจ เอลิสต์พยักหน้าไปที่เขา ถือว่าทักทาย และก็นั่งลงที่ นั่น

ไปรยาไม่ยอมปล่อยพันเดช มองเขา พันเดช ความ

ประทับใจของคุณกลายเป็นลบในใจฉันอย่างสำเร็จ!

“ยังมีหวังที่จะขึ้นไหม? “

“ไม่มี! ไปรยาตอบอย่างเด็ดขาด

“งั้นดูเหมือน ผมจะอธิบายใดๆไม่ได้! “พันเดชตอบเบาๆ สายตาไปรยา แทบอดไม่ไหวที่จะสู้กับพันเดช ตอนนี้เอง จิดาภามอง ก็รีบถือเครื่องดื่มเข้าไปอย่าง

ประจบ “ลดไฟหน่อย!

ไปรยาเหลือบมองเธอกลับมาทำไมไม่บอกฉัน? ”
“เวลากระชั้นชิด ยังมาไม่ทัน! “จิดาภาพูด จากนั้นรีบ เสริม ฉันว่าจะไปหาคุณตอนเย็นอยู่! ”

พูดไป สายตาไปรยาก็มองพันเดช พูดไป “เร็วขนาดนี้ก็ ไม่มีเรื่องไรแล้ว? ”

ทุกคนเงียบลง

หรือยังอยากมีเรื่องอะไรอีก?

พันเดชมองเธอ จิบไวน์แดงหนึ่งคำ จากนั้นพูด “คุณไป รยา เอาไม้มาฆ่าคนให้ตายไม่ดีหรอกนะ!

ไปรยากลับยิ้ม” ใช่ ควรมีความหวังตั้งแต่แรก ตีให้ตายก็ ไม่เป็นไร! ‘

พันเดชลำบากใจเล็กน้อย ไปรยาเป็นเพื่อนรักของจิดาภา นิสัยตรงไปตรงมา คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น ใช้ที่แข็งกร้าวด้วย ไม่ได้ จึงคิด แล้วพูด

“ไปรยา ร้านของคุณเป็นไงบ้าง? ”

ไปรยาขมวดคิ้ว เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย? “

“เป็นแบบนี้นะ ดูร้านคุณไม่เลวทีเดียว ผมเลยอยากลงทุน จากนั้นก็เปิดร้านในสาขา! ”

ได้ยินคำนี้ ไปรยาตาเป็นประกาย โต คุณพูดจริงเหรอ? “
จิดาภาตะลึงเล็กน้อย หันไปมองพันเดช

พันเดชพยักหน้าจริงจัง ต้องได้กำไรไม่เลวแน่!

“มองออก ต่อไปถ้าเปิดสาขาจะ

“แน่นอน ร้านของฉันออกแบบมาจากใจ แม้แต่….พูด ไปได้ครึ่งหนึ่ง ไปรยาก็หยุดลง จู่ๆก็ได้สติคืนมา รอยยิ้มที่หน้า หายไป “อย่าคิดว่าวิธีนี้จะซื้อฉันได้ ฉันไม่สนหรอก คุณรังแก จิดาภา ฉันไม่ตลกด้วย!

“ในเมื่อคุณคิดว่าผมกำลังซื้อคุณ OK งั้นก็ช่าง! “พัน

เดชเลิกคิ้วพูดไม่ใส่ใจ

เขาอยู่ที่นี่เพื่อง้อไปแล้ว จิดาภาเข้าใจเขามากไป

ไปรยาขมวดคิ้ว

“ไม่จริงใจ! “

มองพวกเขา จิดาภาก็ขำออกมา “พอแล้ว ไปรยา ฉันรู้ ว่าคุณห่วงฉันเรื่องนี้เราค่อยว่ากัน กินอะไรก่อนสิ

จิดาภาพูดขนาดนี้แล้ว ไปรยาจะพูดอะไรได้อีก นี่คือสิ่งที่ จิดาภาเลือก ไม่ว่าเธอจะโกรธอย่างไร ก็ทดแทนไม่ได้

ที่จริง เธอไม่ใช่ว่าจะทำลายพวกเขาสองคน ก็แค่ไม่พอใจ

กับการกระทำของพันเดชมาก ง้อจิดาภาง่ายขนาดนี้ เธอคิดว่า ไม่คุ้มค่า

ไปรยาผิดหวังเล็กน้อย มองมื้อใหญ่ตรงหน้า ไม่อยากอะไร
ตอนนี้เอง แก้วกินอยู่ข้างๆ ตั้งแต่ไปรยามา เธอก็ไม่ระงับ

ตัวเองแล้ว แต่คำพูดของพวกเขา กลับทำให้แก้วฟังอะไรออก ดูเหมือน ระหว่างพวกเขาจะทะเลาะกันจริงๆ และไปรยา คนนี้ เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างดี

ตอนนี้เอง จู่ๆจิดาภาก็คิดอะไรออก มองไปรยา” ใช้ส แนะนำให้รู้จัก คนนี้ชื่อแก้ว เพื่อนที่ทำงานของฉัน นี่คือไปรยา

เพื่อนรักตั้งแต่เด็กจนโตของฉันเอง

พูดถึงตรงนี้ ไปรยาก็ได้สติคืนมา สังเกตได้ว่าข้างๆมีคน อีกคน

แก้วรีบวางซ้อม ยิ้มให้ไปรยา “สวัสดี ฉันชื่อแก้ว! ” ไปรยาก็ยื่นมือออกไปอย่างมีมารยาท

“ฉันชื่อไปร

ยา! “เธอมองที่คน ไม่ได้มองที่เรื่อง

“ส่วน…… จิดาภามองเอลิสต์ นี่คือเอลิสต์! แก้วพูดด้วยรอยยิ้ม“สวัสดี นี่น่าจะเป็นแฟนไปรยาสินะหล่อมาก! “

หน้าของไปรยา อดไม่ได้ที่จะแดงขึ้นมา เอลิสต์นั่งอยู่ตรงนั้น ได้ยินที่แก้วพูด ก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ แต่แก้วเหมือนจะเห็นผิดปกติไป?

…..หรือเธอพูดอะไรผิด
จิดาภามองแก้ว ทำเสียงชั่วใส่แก้วเหมือนจะเข้าใจไม่ เข้าใจ ก็ไม่พูดอะไรมั่วซั่วอีก กิน

ตอนนี้เอง เอลิสต์มองพันเดช

ร้านเราจริงเหรอ? “

ดูสิ

“คุณคิดอยากจะลงทุน

ตอนนี้ก็ใช้พวกเราแล้ว ยังจะบอกไม่มีอะไรอีก

พันเดชพยักหน้า ผมได้ยินจิดาภาพูด ธุรกิจไม่แย่เลย ใน เมื่อมีร้านดีๆแบบนี้ ทำไมจะไม่ลองไตร่ตรองดูล่ะ?”

เอลิสต์รู้ จากสินทรัพย์และงานของพันเดชในตอนนี้ ไม่ จําเป็นต้องทําแบบนี้เลย เขาทำแบบนี้ ก็เพื่อ “เป็นมิตรกับ ไปรยา

ที่จริงแล้ว เขามองออก ไปรยาก็หวังดีต่อจิดาภา เลยไม่ เกรงใจเขา

กลับไปพูดถึงเรื่องนี้อีก สายตาไปรยาก็แพรวพราวอย่าง เงียบๆอีกครั้ง เอลิสต์รู้งานจริงๆ

“แต่ว่า…….นี่ก็ต้องดูว่า เจ้านายไปรยาจะไว้หน้าผมหรือ

ไม่! “พันเดชพูดไปรยามองเขา “พันเดช ถ้าคุณอยากลงทุน ก็ฉลาดสักหน่อย! “

“พูดขนาดนี้ คุณตกลงแล้ว? “

“ลงทุนก็ลงทุน เรื่องคุณกับจิดาภากับเรื่องของจิดาภา จะผสมกันไม่ได้ ถึงคุณจะลงทุน ความประทับใจของคุณก็ไม่เพิ่ม ชื้นหรอก!

พันเดชพยักหน้า “งั้นคุณโอเคแล้ว? ”

“ฉันติดก่อน!

ที่จริง ยังต้องคิดอะไรอีก ไปรยาอดไม่ได้ที่จะตบมือ ยอมรับ โอกาสดีขนาดนี้ ทำไมจะไม่เอา

ถ้าสามารถขยายสาขาได้ งั้นชาตินี้เธอก็ไม่จนอีกแล้ว!

มีบริษัทอย่างCAครอบคลุม รวยแน่นอน แต่ในเวลานี้ เธอยังต้องเล่นตัวสักหน่อย

จะทำให้เขาคิดว่าทิ้งความยืนหยัดไปเพราะเรื่องลงทุนไม่

ได้

ยังไงซะ จิดาภาก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ

“OK คุณคิดดีๆ! “พันเดชพูดเรียบๆ กินมากแค่ไหน ก็ คอยหั่นเนื้อวัวให้จิดาภา วางไว้ที่หน้าเธอ ถามละเอียด เลี่ยน ไหม? “

จิดาภาส่ายหน้าไม่เลว!

มองท่าทางแสดงความรักแบบนี้ ไปรยาก็อยากจะตีตัวเอง จะเล่นตัวอะไรล่ะ ตอบไปเลยตรงๆ!

เขารักกันขนาดนี้ เธอยังจะมาจงรักภักดีอะไรอีก
ก็

แต่ตอบไวขนาดนี้ ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เธอกินอาหาร แล้ว คิดไปด้วย

ความคิดเล็กๆนั้นของเธอ ถูกเอลิสต์มองออก เอลิสต์เลย

พูดไปว่า “พรุ่งนี้ผมจะเอารายได้หมุนเวียนในร้านส่งไปที่ บริษัทคุณ!

พันเดชก็มองไปที่ไปรยา พยักหน้า “โอเค! “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ