ตอนที่749เป็นเลขาผม

ตอนที่ 749เป็นเลขาผม

จิดาภาพยักหน้า แล้วจึงลุกขึ้นออกไป

จิดาภาไปที่ห้องน้ำชา ชงกาแฟหนึ่งแก้ว แล้วไปที่แผนก

ออกแบบ

เพื่อนที่ทำงานแผนกออกแบบจำนวนไม่น้อยเห็นจิดาภา ต่างทักทาย จิดาภาได้แต่ยิ้มให้ ทักทาย จากนั้นก็ไปหาแก้ว กาแฟแก้วหนึ่ง ให้เฮตรงหน้า “คุณแก้วที่รัก คุณตั้งใจทำงาน แบบนี้ เอารางวัลให้! “

มองกาแฟตรงหน้า แก้วจึงเงยหน้า เห็นจิดาภาก็ดีใจ “จิดาภา ในที่สุดเธอก็มา!

“ใช่ คิดถึงฉันไหม!

“คุณไม่คิดถึงฉันเลย! “แก้วพูดไป ตั้งแต่เช้าเธอได้ยินว่า จิดาภามา แต่ทั้งเช้าก็ไม่เห็นเธอเลย

จิดาภามองเธอ “ถ้าไม่คิดถึงคุณ ฉันจะเอากาแฟมาให้

คุณได้ไง? นี่เป็นของที่พันเดชดื่มเชียวนะ ฉันแอบเอามาให้ คุณ! “

แก้วจึงหัวเราะออกมา ทำไมไม่ได้ข่าวคราวจากคุณซะนานเลย โทรก็ไม่ติด! “แก้วพูด

“เราไปหาที่คุยกัน

เรื่องนี้พูดถึงก็ยากที่จะอธิบาย

เถอะ? –

“โอเค ก็แค่…….. พอตอบรับไป แก้วก็ลังเลเล็กน้อย สายตามองห้องทำงานของผู้อำนวยการแผนกออกแบบ

จิดาภาทำเสียงช่วใส่ จากนั้นทั้งสองก็ค่อยๆออกไป

“ถ้าฉันถูกตัดเงินเดือน คุณต้องพูดกับประธานพันเดชให้ ฉันนะ ฉันเดิมที่ไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยนะ! “แก้วพูดขำๆ

“วางใจเถอะ คุณทำงานดีขนาดนี้ ควรให้รางวัลคุณด้วย

ซ้ำ! “จิดาภาพูด

“ใช่ไหมล่ะ คุณก็คิดงั้นใช่ไหม!

จิดาภาพยักหน้า

“งั้นก็จำไว้ว่าช่วยขอร้องให้ฉันด้วยล่ะ ฉันยังไม่พอ เลย !

จากนั้นทั้งสองก็มองหน้ากัน ทำออกมา

ที่ระเบียง จิดาภากับแก้วอยู่ตรงนั้น

“ช่วงนี้คุณไปทำอะไรเนี่ย โทรก็ไม่ติด คนก็ไม่เจอ ลางาน ดีเชียวนะ! “แก้วพูด

จิดาภายิ้ม สองสามวันนี้ไม่ได้จับโทรศัพท์เลย! ”
“คุณไม่รู้เหรอ คุณลา ข่าวลือที่บริษัทต่างๆ ว่าคุณกับ ประธานพันเดชเลิกกันแล้ว ดังนั้นจึงออกไปจากบริษัท และก็มี พูด คุณกับประธานพันเดชจะแต่งงานกัน ก็เลยไม่ทำงานอีก จะไปเป็นคุณนาย ข่าวลือต่างๆ ที่ไม่น่าเชื่อถือ ไปที่ไหนก็พูดถึง ดีที่คุณกลับมา ไม่งั้นไม่รู้ว่าจะลือไปถึงไหน ! “แก้วพูด

จิดาภายิ้ม ดูเหมือน ฉันไม่อยู่ก็ครึกครื้นนะ!”

“แน่นอน! ”

พูดไป แก้วก็มองจิดาภา มักจะรู้สึกผิดปกติ แต่พูดไม่ออก

อีกแล้ว

“จิดาภา ทำไมรู้สึกว่าคุณไม่เหมือนเดิมตลอด! ”

“ตรงไหนไม่เหมือนเดิม?

แก้วมองสำรวจ “สไตล์การแต่งตัวไม่เหมือนเดิม ทำไม คุณสวมชุดสบายขนาดนี้ และยังไม่แต่งหน้าอีก! “แก้วถาม แต่พอถามออกมา เธอก็เย็นไปทั้งตัว คุณคงไม่ได้ท้องนะ? ”

จิดาภาคิดไม่ถึงจริงๆ เธอจะเดาถูกขนาดนี้

“ดูออกเหรอ? “จิดาภาถาม

คำนี้ แน่นอนว่าทำให้แก้ววิตกกังวลยิ่งขึ้น คุณท้อง จริงๆ? ? “เธอตะลึง แค่พูดไปงั้นๆ คิดไม่ถึงว่าจะจริง

จิดาภาไม่ปฏิเสธ พยักหน้า

แก้วตะลึงสุดๆ ไม่รู้ควรจะพูดอย่างไรถึงจะดี ครั้งแรกที่ฉันเห็นก็คิดแบบนี้ เป็นไงบ้าง อายุเท่าไหร่?

“ยังไม่ถึงเดือน

“สามเดือนก่อนสำคัญมากนะ คุณต้องพักผ่อนดีๆ

“คุณเข้าใจดีจัง!

“แน่นอน ลูกพี่ลูกน้องฉันท้องฉันเห็นกับตา คนท้อง

ทรมานมาก! ”

“ตอนนี้ฉันยังไม่รู้สึกอะไร แค่ง่วงง่ายไปหน่อย! “

“ตอนนี้แค่เริ่มต้น ต่อไปคุณก็จะรู้! ”

“แก้วที่รัก คุณรู้ไหมตอนนี้คุณเหมือนอะไร? ”

“อะไร? “

“แม่บ้าน! “

“ฉันเป็นห่วงคุณ คุณยังจะมาล้อเล่น! “แก้วบ่นอุบอิบ จากนั้นก็คิดอะไรออก

งั้นคุณกับประธานพันเดชแต่งงานเมื่อไหร่? คงไม่ได้รอ

ท้องโตแล้วแต่งนะ! “แก้วถาม

คาถามนี้ จิดาภาไม่รู้จะตอบอย่างไร

เรื่องนี้ เป็นสิ่งที่เธอกังวลมากที่สุดในตอนนี้ และก็ไม่รู้ว่า สรุปควรทำอย่างไร จากที่พูด เรื่องที่แต่งงานกับพันเดช กำหนดไว้นานแล้ว แต่ตอนนี้ ในใจเธอมีความกลัว
เขากลัวว่าวันหนึ่ง ความรักของเธอกับพันเดชจะเปลี่ยน ไป กลัว…สรุปคือกลัวมาก

เธอก็แค่ไม่อยากเอาเรื่องนี้พูดออกมา แค่แสดงออกมา เห็นจิดาภาไม่พูด แก้วจึงมองเธอ ปัญหาเหรอ? “

“เป็นอะไรไป? มี

จิดาภาได้สติ ส่ายหน้ามองเธอ เปล่า กำลังจัดการ ส่วน จะเอายังไง ถึงตอนนั้นค่อยว่ากันเถอะ!

แก้วรู้สึกผิดปกติ หรี่ตามอง “จิดาภา คุณคงไม่ได้เป็น โรคกังวลเกี่ยวกับการตั้งครรภ์หรอกนะ! ”

“มีโรคนี้ด้วยเหรอ? “

“มีสิ ตอนท้องจะไวต่อความรู้สึกมาก และก็คิดมากง่าย นี่ คือความกังวลในการตั้งท้องอย่างหนึ่ง ที่จริงคุณไม่ต้อง คิดมากขนาดนั้น ชีวิตคนจะว่ายืนก็ไม่ยืน สั้นก็ไม่สั้น สามารถ ทำเรื่องที่ในใสตัวเองอยากทำก็พอ เป็นความสุขบางอย่าง อนาคตเป็นไง ไม่มีใครรู้ ดังนั้น พวกเราทำได้แค่รักษาตอนนี้ ไว้ดีๆก็พอ! “

“พูดตรงๆ ฉันล่ะอิจฉาที่คุณสามารถหาประธานพันเดช คนที่รักคุณมากขนาดนี้ได้ และยังเป็นคนที่คุณรักด้วย สามารถพบคนที่ใช่ในเวลาที่เหมาะสม นี่ก็คือเรื่องที่มีความสุข มากอีกอย่าง ความสุขแบบนี้ไม่ใช่ว่าใครๆก็มีได้! ”

จิดาภานั่งตรงนั้น ฟังที่แก้วพูด เป็นแบบนี้จริงๆ เหตุผลพวกนี้ เธอก็เข้าใจ ก็แค่พอพูดออกมาจากปากคนอื่น เธอเลย มั่นใจขึ้นมาหน่อย

“ดังนั้น รักษาไว้!

จิดาภามองเธอแก้ว น้อยมากที่คุณจะพูดความรู้สึกดีๆ แบบนี้นะ!

“ฉันจริงจัง! “แก้วแก้ต่างอีกครั้ง

จิดาภาพยักหน้า “ฉันรู้ วางใจเถอะ ฉันทำได้!

ชีวิตคนที่น่ากลัวก็คือ คนรู้ดีว่าตัวเองต้องการอะไร ไม่ ต้องการอะไร และเพราะมีเหตุผลนี้ จิดาภาจึงไม่สนใจกับ ความรู้สึกแบบนี้ เธอไม่สามารถทนความรู้สึกที่เป็นไปไม่ได้ ถึงพันเดชจะไม่ได้มีชู้ แต่ในใจก็ยังมีหมอกบางๆชั้นหนึ่ง ชำระ ล้างการแสวงหาที่เธอมีต่อการแต่งงานไปไม่น้อย

ถ้าไม่ใช่อย่างที่เธอคิด เธอก็ไม่ต้องการ

แต่เพราะเหตุผลแบบนี้ ทำให้เธอถือความโหยหาและไม่ ตามชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้

ดังนั้น เธอทั้งชัดเจนและครุมเครือ กับอนาคต

แก้วพยักหน้า “มองออก พันเดชรักคุณมาก! “ เห็นแก้วพูดแบบนี้ จิดาภาหันมองไป หรี่ตาลงเล็กน้อย สำรวจเธออย่างละเอียด

ในหัวแก้วชะงักเล็กน้อย มองเธอ ทำไมมองฉันแบบนี้ละ?

“พูดมาตรงๆ มีความรักใช่ไหม?

ที่อื่น

พูดถึงตรงนี้ แก้วก็หน้าแดง มีที่ไหน! “สายตาเธอมองไป

“ถ้าไม่มี ทำไมพูดมุมมองด้านความรักมาเยอะขนาดนี้ล่ะ และยังมีอารมณ์ขนาดนี้อีก พูดมาเถอะ ใคร ดุลยวัตคนนั้น? หรือว่าทิทยุ? ! “จิดาภา สองคนนี้มีความรู้สึกดีต่อแก้ว แต่ แก้วดูเหมือนไม่คิดอะไร

“คุณพูดอะไรมั่วๆ ฉันก็แค่รู้สึกแบบมาเฉยๆ! “แก้วพูด

“เหรอ? “จิดาภามองเธอแล้วถาม เธอที่ไม่เคยนินทา จะ นินทาเธอแล้ว

“ความรู้สึกก็มาจากความซาบซึ้งที่ตัวเองได้รับทั้งนั้น คุณ

แน่ใจว่าไม่มีเหรอ? ”

“ฉันกับพวกเขาก็แค่เป็นเพื่อนร่วมงาน ไม่มีเรื่องอื่นหรอก ดังนั้นไม่ต้องมานินทาเลย! “แก้วพูด

จิดาภาพยักหน้า โอเค คุณไม่ต้องพูดก็ได้ ทางที่ดีที่สุด ไม่ต้องแต่งงานหรอกนะชาตินี้ ฉันก็จะไม่รู้ ! ”

แก้วหัวเราะ“วางใจน่า วันไหนมีแฟนแล้ว บอกคุณคนแรกเลย! “

“คุณพูด ฉันก็รอได้! “จิดาภาพูด
แก้วยกมือขึ้น รับประกันแน่นอน! “โอเค ปล่อยคุณ! “จิดาภาพูดขำๆ

ดังนั้น ทั้งสองคุยกันที่ระเบียงอยู่นาน จนพันเดชมาหาจิ

ดาภา

“ผมรู้ว่าพวกคุณน่าจะอยู่นี่! “พูดไป พันเดชก็เดินเข้ามา

มือไว้ที่ไหล่เธออย่างธรรมชาติ

แก้วมองเห็นพันเดช ก็ยิ้ม มือเล็กๆ สั่นไปที่พันเดช “สวัสดีค่ะประธานพันเดช เสร็จแล้วส่งจิดาภา ให้คุณค่ะ!

มองแก้ว พันเดช ในบริษัท จิดาภากับเธอดีต่อกันที่สุด

“ไปกินข้าว ไปกินด้วยกันไหม? “พันเดชถามยิ้มๆ ใบหน้าหล่อเหลาทำให้มึนงง เขาหล่อจนไม่เหมือนจริง

แก้วตะลึง ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ นิ้วชี้ไปที่ตัว เอง ฉันเหรอคะ? ”

จิดาภายิ้ม ที่นี่นอกจากคุณ จะมีใครได้? ”

แก้วพูดยิ้มๆ ไม่ต้อง ไม่ต้อง พวกคุณไปเถอะ ฉันไม่ รบกวนโลกของทั้งสองดีกว่า!

จิดาภายิ้ม โลกทั้งสองคนอะไรเล่า โลกของเราทั้งสองก็มี ทุกที่ ไม่ขาดช่วงนี้หรอก!
“ไม่ต้องแต่แล้ว ตอนนี้เลิกงาน ไปด้วยกัน! “จิดาภาพูดยิ้มๆแก้วมองพันเดช เห็นพันเดชไม่พูดอะไร เธอจึงพยัก หน้า” โอเค!

ดังนั้น ทั้งสามคนไปกินด้วยกัน แก้วยังคิด วันนี้จะได้กินมื้อใหญ่อะไร

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ