ตอนที่718รักษาระยะห่าง

ตอนที่ 718 รักษาระยะห่าง

วันต่อมา

จิดาภาตื่นแต่เช้าเพื่อมาทำอาหารกับพันเดช ให้เขา เตรียมตัวไปที่บริษัท

ตั้งแต่ท้องมา เธอขี้เซามาก นอนได้นานกว่าเดิมขึ้น เรื่อยๆ เพราะฉะนั้นตอนที่พันเดซตื่นตอนไหน หรือออกจาก บ้านไปตอนไหนเธอก็ไม่รู้ตัวเลย

รู้แค่ว่าตอนที่ตื่นมาแล้วนั้น จะมีอาหารเช้าวางอยู่บนโต๊ะ

เสมอโจ๊ก ไข่ นม

พอเห็นของพวกนั้นแล้ว จิดาภาก็รู้สึกอบอุ่นในหัวใจอย่างบอกไม่ถูก

แต่ว่า เธอสามารถเก็บอารมณ์ตัวเองได้อย่างรวดเร็ว แล้วก็นั่งลงกินข้าว

ในบริษัท

พันเดชกำลังก้มหน้าก้มตาทำงานหนักอยู่ที่โต๊ะ ในตอน นั้นเอง มีเสียงเคาะประตูจากด้านนอก เขาก็พูดออกมาโดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองด้วยซ้ำ

“เข้ามา! “

ประตูถูกเปิดออก แล้วก็มีคนหนึ่งเดินเข้ามา

พันเดชกำลังอ่านเอกสารอยู่ แต่รู้สึกได้ว่ามันเป็นเสียง ฝีเท้าที่ผิดปกติ ก็เลยเงยหน้าขึ้น และเห็นเจมน่าที่ค่อยๆ ย่อง เข้ามา

“เจมน่า? “

ตอนแรกเจมน่าคิดว่าอยากจะแกล้งพันเดชเล่น แต่ไม่คิด ว่าเขาจะมองออกแล้วเงยหน้าขึ้นมา

รู้ได้ไงว่าเป็นฉัน?

“ถ้าเลขาเข้ามาจะไม่ใช่เสียงแบบนี้ พันเดชตอบออก

มานิ่งๆ

เจมน่ารู้สึกหมดอารมณ์ แต่ว่าหลังจากนั้นก็ยิ้มออกมา “พันเดช วันนี้นายยุ่งมั้ย?

“ทำไมหรอ?”

“อยากจะชวนนายไปกินอาหารกลางวันด้วยกันไง ฉัน ได้ยินมาว่าแถวนี้มีร้านอาหารญี่ปุ่นที่รสชาติไม่เลวเลย เพราะ ฉะนั้นก็เลยอยากจะให้นายพาฉันไป! ” ระหว่างที่พูดอยู่นั้น เจมน่าก็เดินเข้ามา แล้วก็จับแขนของพันเดชอย่างเป็น ธรรมชาติ ท่าทีออดอ้อน สายตาใสซื่อ
พันเดชหรี่ตา แล้วก็มองมือที่กำลังเกาะแขนเขาอยู่นั้น ใน หัวก็คิดเรื่องที่ไปรยาบอกเขาเมื่อวานขึ้นมาได้

หลังจากนั่งไปซักพัก ก็ลุกขึ้น แล้วก็ทำท่าเหมือนจะหยิบ ของ เพื่อสะบัดมือของเธอออก “วันนี้เกรงว่าจะไม่ได้ เดี๋ยวฉันมี ประชุม! “

“เลื่อนไปก่อนไม่ได้หรอ? “เจมน่าถามออกมา

“เธอก็น่าจะรู้ว่า หลายวันมานี้ที่เธอกลับมา ฉันก็ไปเป็น เพื่อนเธอทุกวัน ในบริษัทยังมีอีกหลายเรื่อง ให้จัดการ

“ไม่มีแม้แต่เวลากินข้าวเลยรึไง! “เจมน่าดูเหมือนกำลัง

ผิดหวัง

พันเดชคิดอยู่ครู่นึง “เจมน่า เธอกลับไปก่อนเถอะ ถ้าเกิด ว่าไม่ได้ เดี๋ยวให้ลาภิศไปเป็นเพื่อนเธอเอง!

“เพลย์บอยแบบนายนั่นน่ะนะ รอบข้างมีผู้หญิงล้อมรอบ ตั้งเยอะแยะ ถ้าเกิดว่าฉันไปกินข้าวกับเขา คงจะโดนผู้หญิง พวกนั้นจัดการแน่ๆ! ”

“เดี๋ยวฉันจะโทรหาเขาให้ ไม่ให้เขาพาผู้หญิงคนอื่นไป

ด้วย! ” พันเดชพูดออกมา

เจมน่ามองหน้าพันเดช รู้สึกว่าเขามีอะไรที่เปลี่ยนไป “ถ้ายังงั้นก็ได้ ฉันไปหาเขาที่บริษัทของเขาก็ได้! “เจมน่าตอบ
“อืม! ” พันเดชพยักหน้า

เจมน่าไม่ได้พูดอะไรต่อ ได้แต่มองหน้าพันเดชแล้วก็เดิน

ออกจากห้องไป

แต่รู้สึกว่าวันนี้พ้นเดชมีอะไรแปลกๆ ไป

พอเดินมาถึงประตู กำลังจะเตรียมเปิดประตู ก็เห็นเลขา ของเขา เจมน่าเหมือนจะคิดอะไรออกมาได้ ก็เลยเดินตรง เข้าไปหาเลขาของเขาทันที

หลายวันมานี้ เจมน่ามาหาพันเดชที่บริษัทบ่อยๆ ก็มีเสียง ซุบซิบมากมาย ในบริษัท ทายเกี่ยวกับตัวตนของเจมน่าไป ต่างๆ นาๆ ขนาดเลขายังรู้สึกแปลกใจเลยเหมือนกัน

“คุณเจมน่า! พอเลขาเห็นเจมน่าก็ทักทายอย่างมี

มารยาท

ถึงแม้ว่าถ้าเทียบกับจิดาภาแล้วล่ะก็ พวกเขาจะชอบจิดา ภามากกว่า แต่ว่าผู้หญิงคนนี้ก็ดูสนิทกับพันเดชมากเหมือนกัน

เจมน่ายิ้ม แล้วก็ถามว่า “อ้อ ใช่สิ ฉันลืมไปว่าวันนี้พัน เดชมีประชุมตอนกี่โมง! “

พอพูดออกมา เลขาก็อึ้งไป แล้วก็พูดออกมาอย่างแปลก ใจว่า “ไม่มีนะคะ วันนี้คุณพันเดชมีแค่ต้องพบลูกค้าช่วงเช้า นอกจากนั้นก็ไม่มีอะไรแล้วค่ะ! “

สีหน้าของเจมน่าเปลี่ยนไปทันที อะไรที่แปลกไป ที่แท้ก็จริงด้วยเธอรู้ดีว่าวันนี้วันเดชมี
มองหน้าเจมน่าแล้วเลขาก็คิดว่า ตัวเองพูดอะไรผิดไป ป่าว

และในตอนนี้ เจมน่าก็ยิ้มออกมา “ยังงั้นหรอ? ถ้ายังงั้นก็ แสดงว่าฉันจําผิดแล้วน่ะสิ! “พอพูดจบ เธอก็ยิ้มออกมาอย่าง ร่าเริง แล้วก็หมุนตัวเดินออกจากห้องไป

พอเห็นแผ่นหลังของเจมน่า เลขาก็ขมวดคิ้วแน่น ตอนนั้น

เอง เจ๊กก็เดินเข้ามา

พอเห็นว่าเลขามีท่าทีงุนงง ก็ถามออกมา “เป็นอะไร? คิด อะไรอยู่หรอ? “

พอเห็นเจ๊ก เลขาก็ลังเลอยู่ครู่นึง แล้วก็พูดออกมาว่า “เมื่อคุณเจมน่าถามเกี่ยวกับตารางงานของคุณพันเดช แล้ว เหมือนว่าฉันจะพูดอะไรผิดไป….

เจ๊ะ “ ” แล้วสายตาก็มองตามเจมน่าไป หลังจากนั้นก็ได้ สติกลับมา แล้วก็มองหน้าพวกเธอ “ต่อไปต้องระวังก่อนจะพูด อะไร! “

เลขาพยักหน้า เธอรู้ดีว่าเจ๊กเป็นคนนิสัยดี แต่ว่าก็อบจะ ซุบซิบไม่ได้ เธอมองหน้าเขา “เจ๊ก สรุปเจมน่ากับคุณพันเดช ของเราเป็นอะไรกันนะ? ช่วงนี้ที่บริษัทเรามีข่าวซุบซิบเยอะมาก เลยนะ! “

เจ๊กไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้ เลขาก็ทายออกมาว่า “คุณพัน เดชของพวกเราคงไม่ได้…
“อย่าพูดมั่วๆ! ” เธอยังไม่ทันจะพูดออกมา เจ๊กก็ตัดบท เธอก่อน แล้วก็มองหน้าเธอ “ประธานของพวกเราเป็นคนแบ บนั้นยังไง? ระหว่างพวกเขามันเป็นแค่…พูดไปได้แค่ครึ่ง เดียว เจ๊กก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรต่อ เพราะดูแล้วก็เหมือนว่า มันคลุมเครือมากจริงๆ

สายตาของเลขาจ้องหน้าเล็กเขม็ง แล้วก็รอให้เขาพูดต่อ อยู่นาน เจ๊กก็พูดออกมา “ญาติ! ” หลังจากพูดจบ ก็สะบัดหน้า แล้วก็เดินออกไป

ญาตินั้นหรอ? เลขาขมวดคิ้ว

จริงหรอ?

ดูเหมือนว่า ไม่ค่อยเหมือนจะใช้เท่าไหร่นะ

ในอีกด้านหนึ่งนั้น หลังจากที่เจมน่าเดินออกมา ก็เดินไป ด้วยพร้อมกับคิดไปด้วยว่า เมื่อวานพันเดชยังดีๆ อยู่เลย อยู่ ดีๆ เปลี่ยนมาเป็นแบบนี้ ต้องมีเหตุผลอะไรแน่นอน

คนที่ทำให้พันเดซตีตัวออกห่างจากเธอได้ มีแค่คนเดียว

เท่านั้น….จิดาภา!

ที่แท้จิดาภาก็พูดอะไรกับเขางั้นหรอ?

เจมน่าขมวดคิ้ว เธอไม่พอใจเล็กน้อย แต่ว่าในเมื่อพัน เดชทำแบบนี้ เธอจะไม่เชื่อฟังเขาได้ยังไง ดังนั้น เธอมองหน้า คนขับ “ไปบริษัทHYK! “

แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
ตอนที่เธอมาถึงนั้น ก็โดนเลขาขวางไว้ก่อน

เลขาพูดออกมาอย่างไม่สบายใจเท่าไหร่ “คุณลาภิศอยู่ ด้านใน…ยังอยู่ค่ะ!

ยุ่งอยู่?

เจมน่าขมวดคิ้ว หลังจากนั้นก็ยิ้มออกมา “คุณลาภิศของ พวกเธอเดี๋ยวก็ไม่ยุ่งแล้ว! หลังจากพูดจบ เธอก็เดินเข้าไป ” อย่างใจกล้า แม้แต่ประตูก็ไม่เคาะ เปิดประตูไปแบบนั้นเลย

“คุณลาภิศ สรุปคุณจะพาฉันไปด้วยมั้ยคะ? ” ผู้หญิงคน หนึ่งที่ใส่เสื้อผ้าเซ็กซี่มาก เปิดเผยให้เห็นช่วงอก จนเกือบจะ แปะหน้าลาภิศอยู่แล้ว

ภาพที่ร้อนแรงแบบนี้ ไม่สามารถทนดูได้จริงๆ

แต่ว่า พอประตูถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน ความร้อนแรง

ในห้องนั้นก็หยุดลงทันที

สายตาทั้งสองคู่ จ้องไปตรงประตู

ใครจะไปรู้ว่า เจมน่าจะเป็นคนก่อเรื่อง “พี่ลาภิศขา…. พอมีเสียงออดอ้อนดังขึ้นมา เจมน่าก็เข้ามา

ลาภิศอึ้งไปเลย นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

พอเจมน่าเข้ามา ก็นั่งลงข้างๆ ลาภิศ แล้วก็มองหน้าเขา ด้วยสายตาออดอ้อน “พลาภิศ อีกเดี๋ยวเมียพี่จะมาแล้วนะ ฉัน ก็เลยมาเตือนพี่ก่อน! ”
เมีย? ลาภิศขมวดคิ้วแน่น เขาไปมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ เขามองหน้าลาภิศอย่างไม่อยากจะ เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน “คุณลาภิศ คุณ แต่งงานแล้วหรอ? ”

ลาภิศกลับนั่งนิ่งๆ อยู่ตรงนั้น ไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ไม่ได้ ปฏิเสธ ได้แต่ยิ้มออกมา

ผู้หญิงคนนั้นรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ ก็มองหน้าลาภิศกับเจมน่า “ฉันยังมีธุระอื่นอีก กลับก่อนนะคะ พอพูดจบ เธอก็จัดแจง เสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย หยิบกระเป๋าแล้วก็เดินออกมา

พอเห็นประตูปิด เจมน่าก็งั้นไม่ไหวอีกต่อไป หัวเราะออก มาอย่างดัง

พอได้ยินเสียงหัวเราะจากด้านข้าง ลาภิศก็หันไปมองหน้า เธอ “ขออนุญาตถามว่าคุณผู้หญิงเจมน่าที่รักจะช่วยอธิบาย หน่อยได้มั้ยว่า ภรรยาของผมคือใครกัน? ”

เจมน่าหัวเราะ แล้วก็มองหน้าเขา “ฉันทำก็เพื่อช่วยนายไง! “

“ช่วยฉัน? ดูเหมือนว่า ฉันต้องขอบคุณเธอสินะ!! ” ลาศพูดเจมน่าหัวเราะออกมา “ไม่ต้องเกรงใจ! “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ