ตอนที่708การตั้งครรภ์ยังไม่นิ่ง
ตอนที่ 708 การตั้งครรภ์ยังไม่นิ่ง
ในห้องผู้ป่วยจิดาภานอนอยู่ข้างบนบ้างสีหน้าขาวซีดอยู่
สีหน้าของเปศลดูเป็นกังวล “คุณหมอครับ เกิดอะไรขึ้นเห รอครับ ? ทำไมอยู่ดีๆ ถึงเป็นลมไป !
เมื่อมองไปที่เบศลคุณหมอก็เอ่ยปากพูดขึ้น เพราะผู้ป่วย เหนื่อยเกินไป อีกอย่างตั้งครรภ์ การตั้งครรภ์ยังไม่นิ่ง จึงเป็น ลมไปครับ ช่วงสามเดือนแรก สำหรับผู้หญิงที่ตั้งครรภ์แล้วมัน สำคัญมาก ดังนั้นต้องพักผ่อนเยอะๆ ครับ !
“ท้อง ?”
ทารกในครรภ์ไม่นิ่ง
เปศลตกตะลึงอยู่ตรงนั้น “เธอ ตั้งท้อง ?”
คุณหมอมองไปที่เขาแล้วถามกลับ “คุณไม่ทราบเลยเหรอ ครับ ? ได้สองสัปดาห์กว่าๆ แล้วครับ !
เปศลส่ายหัวเหมือนเครื่องจักร
คุณหมอ ….ในช่วงสามเดือนแรกมันสำคัญมาก ต้อง รักษาอารมณ์ให้ดีอยู่ตลอด ต้องพักผ่อนให้มากขึ้น เดินให้น้อยลง อย่าให้เหนื่อยแล้วก็ทานสารอาหารให้มากขึ้น เปศลพยักหน้า “ครับ ผมรู้แล้ว แล้วเธอจะตื่นตอนไหนครั
บเนี่ย ?”
“อีกสักครู่ก็น่าจะตื่นแล้ว รออีกสักพักนะครับ !
เปศลพยักหน้า “รบกวนด้วยนะครับ !
“ไม่เป็นอะไรครับ !
จากนั้นคุณหมอก็เดินออกไป เหลือเพียงแค่ ปวีร์ เปล และจิดาภา
เปศล มองไปที่จิดาภา ใบหน้าเหมือนฉัตรชัยมาก ฉัตร ชัยเองก็เคยท้อง เธอจะเป็นแบบนี้ไหม……….
ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อมองเห็นจิดาภาแล้ว มักจะเชื่อมโยงเธอ
ไปหาฉัตรชัยนั่นได้ตลอด
ส่วนปวีร์ก็ขมวดคิ้วขึ้น แล้วมองไปที่จิดาภา จากนั้นก็มอง ไปที่ เปศลอีกครั้ง ไม่รู้เลยว่าควรจะเอ่ยปากพูดยังไง
ไม่นานนัก จิดาภาก็ตื่นขึ้น
เมื่อเห็นเธอลืมตา เปศลก็เดินเข้าไปทันที
“คุณจิดาภา คุณตื่นแล้วเหรอ ? รู้สึกเป็นยังไงบ้าง ? เปศลถามขึ้นอย่างเป็นห่วง
เมื่อจิดาภาตื่นขึ้นมา มองไปเห็นเปศลจึงขมวดคิ้วขึ้น
“คุณเปล… มองไปยังสภาพแวดล้อมรอบๆ ก็รู้สึกไม่
คุ้นชินอยู่บ้าง
“คุณเป็นลมไป ดังนั้นผมก็เลยส่งคุณมาที่โรงพยาบาล เปคลพูด
จากนั้นจิดาภาก็นึกถึงที่ได้พบเจอเปศลบนถนนขึ้นมาได้ คิดอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็เอ่ยปากพูดขึ้น “ขอบคุณนะคะ รบกวน คุณแล้ว !”
เปศลยิ้มขึ้นแล้วมองไปที่จิดาภา “ท้องแล้วก็อย่าเดิน บ่อยๆ นะ คุณหมอบอกว่า ในช่วงสามเดือนแรกมันสำคัญมาก ต้องพักผ่อนเยอะๆ
เมื่อได้ยินคำพูดของ เปศล จิดาภาก็ตกตะลึง เงยหน้ามองไปที่เขา “คุณว่าไงนะคะ ?”
“นี่เป็นสิ่งที่คุณหมอบอก บอกว่าคุณเหนื่อยเกินไป แล้ว การตั้งครรภ์ไม่นิ่ง ดังนั้นต้องพักผ่อนให้มากๆ !
เมื่อเปศลพูดสิ่งเหล่านี้มา เหมือนคนที่เป็นหัวหน้าใน สังคมอิทธิพลมืดซะที่ไหนกันล่ะ
น้ำเสียงที่อ่อนโยนนั้น ทำให้คนรู้สึกสยองขวัญมาก ปวีร์เองก็ไม่เคยเห็นเปศลที่เป็นแบบนี้ แม้ว่าในปกติเขา
จะปฏิบัติต่อคนดีก็เถอะ แต่ก็ไม่เคยใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยนแบบนี้
ส่วนจิดาภาไม่ได้รู้สึกอะไร จึงมองไปที่เขาโดยไม่อยากจะ
เชื่ออยู่บ้าง
“คุณบอกว่า ฉันท้อง ?
“ไม่ใช่ผมพูด คุณหมอเป็นคนพูด หรือว่าคุณเองก็ไม่รู้เห รอ ? เปลถามกลับ
จิดาภากะพริบตาเล็กน้อย จากนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าประจำ เดือนของเธอไม่ได้มานานแล้ว
ในช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย เธอก็เลยลืมเรื่องนี้ไปเลย
นึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะตั้งท้อง !
มือก็ค่อยๆ ขยับไปบนท้องของตัวเอง แม้ว่าตรงนั้นยัง แบนราบ มองไม่เห็นอาการใดๆ แต่ดูเหมือนว่าเธอก็รู้สึกได้ถึง การมีชีวิตตัวน้อยๆ อยู่ตรงนั้น
ในก้นบึ้งของหัวใจก็รู้สึกสุขใจขึ้นมา
มองไปที่สีหน้าของจิดาภา ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
เปศลเอ่ยปากพูดขึ้น “ประมาณสองสัปดาห์กว่าๆ แล้ว ดัง นั้นคุณต้องพักผ่อนเยอะๆ และรักษาอารมณ์ให้ดีด้วย !
จิดาภาพยักหน้า “ฉันรู้แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะคุณเปล
เปศลยิ้มขึ้น “ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว !
“คุณเปล… ขณะนั้นจิดาภาก็มองไปที่เขา
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ ?
“สำหรับเรื่องนี้ ขอคุณอย่าเอาไปบอกคนอื่นได้ไหมคะ ?”
เปศลตกตะลึง “คุณหมายความว่า…?
จิดาภายิ้มขึ้น “ไม่ได้หมายถึงใคร ฉันแค่อยากจะรอให้ เวลานานไปอีกนิดค่อยบอกค่ะ !”
เปศลมองไปที่จิดาภา เรื่องของพันเดชเขาก็ได้ยินมาแล้ว
จิดาภาก็พูดแบบนี้ออกมาอีก เขาจึงไม่ได้พูดอะไรมาก “แน่นอน เรื่องนี้มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ ผมก็ไม่ได้เป็นคน ที่ซุบซิบนินทาขนาดนั้น !
จิดาภายิ้มขึ้น สำหรับเปศลแล้วเธอขอบคุณอย่างมากมา จากใจ “ขอบคุณนะคะ !
เปศลไม่ได้บอกพันเดช หลังจากออกจากโรงพยาบาล
แล้ว เปศลก็ส่งจิดาภากลับไป
“คุณเปศล ขอบคุณสำหรับวันนี้นะคะ !” หลังจากจิดาภา ลงจากรถก็มองไปที่ เปศลแล้วกล่าวขอบคุณ
เปศลมองไปที่เธอ “คุณเคยช่วยชีวิตของผมไว้ แล้ววันนี้
ผมก็ได้ช่วยเหลือคุณ ระหว่างเราไม่ว่าใครก็ไม่ต้องขอบคุณ ใครทั้งนั้น !”
“ข้างๆ ผมก็ไม่มีคนใกล้ชิดสนิทสนม โชคดีอะไรขนาดนี้ที่ ได้พบเจอกับใครสักคนที่รู้ใจกัน ?” เปศลซาบซึ้งใจ
จิดาภายิ้มขึ้น “ถ้าอย่างนั้นก็อย่าเรียกฉันว่าคุณจิดาภา เลยค่ะ เรียกว่าจิก็ได้ !
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เปลกประหลาดใจแล้วยิ้มขึ้น “ครับ งั้น ผมก็จะไม่เกรงใจแล้วนะ !
จิดาภาพยักหน้า “งั้นฉันขึ้นไปก่อนนะคะ !
เปคลมองไปชั้นบน จากนั้นก็พยักหน้า “พักผ่อนดีๆ นะ อย่าเดินบ่อยเกินไป
“ค่ะ !” จิตาภายิ้มและขึ้นไปชั้นบน
มองไปที่เงาหลังของจิดาภา สายตาของเปคลอ่อนโยน
อย่างมาก
ปวีร์ที่นั่งอยู่ในรถ เมื่อเห็นสายตาของเปศล คิ้วขมวดขึ้น
เล็กน้อย
ขณะที่รถอยู่ระหว่างทางกลับ ราวกับว่า เปศลจะนึกอะไร ขึ้นมาได้ “ปวีร์ ให้คนไปเตรียมอาหารบำรุงอะไรพวกนี้ หน่อย !”
“หา ?” ปวีร์ตั้งสติกลับมาแล้วมองไปที่ เปล
“เปศล จะส่งให้คุณจิดาภาเหรอ ?”
เปศลพยักหน้า “ใช่แล้ว ดูมาว่าผู้หญิงที่ตั้งท้องควรกิน อะไรดี จัดเตรียมเยอะๆ หน่อย !
ปวีร์ ……. ผมรู้แล้ว !
เห็นได้ว่า เปศลใส่ใจกับเรื่องนี้มาก แต่ถ้าหลังจากเขาได้ รู้แล้ว………งมันเถอะ รอให้เขาตรวจสอบอย่างชัดเจนแล้วค่อย ว่ากัน
ส่วนจิตาภา
หลังจากขึ้นไปชั้นบนแล้ว ซึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง มือ ลูบไปที่ท้องของเธออย่างไม่รู้ตัว นึกขึ้นได้ว่าข้างในมีชีวิ ตน้อยๆ อยู่ชีวิตหนึ่งแล้ว มุมปากก็ยกขึ้นอย่างช้าๆ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นทุกข์ก็เหือดหายไปหมด ยังไงก็ตาม เพื่อประโยชน์ของเด็กแล้ว เธอก็ต้องรักษาอารมณ์ให้ร่าเริง
หยิบไอแพดที่อยู่ข้างๆ เธอก็ไปค้นหาอะไรบางอย่างที่สื่อ ออนไลน์เพื่อดูว่าอะไรที่กินได้ อะไรที่ไม่สามารถกินได้ และ ต้องระวังในเรื่องใดบ้าง
ครั้งแรกที่ท้อง จิดาภาก็ตื่นเต้นและดีใจ อีกอย่างการตั้ง ครรภ์ยังไม่นิ่ง อย่างไรก็ตามจำเป็นต้องดูแลให้ดี
ค้นหาอยู่เป็นเวลานาน จิดาภาเองก็รู้อยู่คร่าวๆ แล้ว จาก นั้นก็วางไอแพดลง แล้วก็เอาโทรศัพท์วางให้ไกลจากตัวเอง
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
