ตอนที่701 จะเป็นแมงดา

ตอนที่ 701 จะเป็นแมงดา

“ว่าไง ? เห็นฉันผอมแล้วในใจรู้สึกผิดเหรอ ?”

“ผมไม่ปล่อยให้คนมาว่าผู้หญิงพันเดชผอมหรอกนะ !

“งั้นก็ชดใช้ฉันมาซะดีๆ สิ !

พันเดชมองไปที่เธอแล้วยิ้มอย่างชั่วร้าย นัยน์ตาลึกลับมี ความคลุมเครือ “คุณวางใจได้เลย ผมจะชดใช้ให้คุณเป็น อย่างดี !”

จิดาภามองไปที่เขาแล้วยิ้มขึ้น เพราะว่ายังมีเจมน่า อยู่ ด้วย จึงไม่ได้พูดอะไรมาก จากนั้นก็เปลี่ยนเรื่องไป “ครับ !” พันเดชยิ้มแล้วพยักหน้า

“เดี๋ยวฉันจะไปดูจัดการปีศาจที่บริษัทด้วยตัวเองนะ !”

เป็นอย่างที่คิดไว้ว่าจิดาภาเข้าใจเขาดีที่สุด

จิดาภาก็ยิ้มขึ้นแล้วกินอาหารเช้าต่อ

ส่วนเจมน่าที่อยู่ข้างๆ ก็มองไปที่พวกเขา สังเกตได้ว่าฟัง ไม่รู้เรื่องว่าพวกเขาพูดถึงอะไรกันอยู่ จึงแทรกเข้าไปไม่ได้ ใน ที่สุดก็กะพริบตา “พวกคุณกำลังพูดอะไรกันอยู่เหรอ ?
พันเชย้ายสายตาแล้วมองไปที่เธอ “เด็กน้อยไม่รู้เรื่อง อย่ามาถามเลย !”

เจมน่าเบะปาก เผยให้เห็นร่องรอยแห่งความไม่พอใจ แต่ ก็ไม่ได้พูดอะไร

จิดาภายิ้มขึ้นขณะทานอาหารเช้า

หลังทานเสร็จจิดาภาก็นั่งรถคันเดียวกันไปที่บริษัทกับพัน

เดช

เจมน่าก็อยากจะตามไป แต่ก่อนหน้านั้นได้ถูกพันเดช ปฏิเสธแล้ว เธอจึงไม่ได้ดื้อดึงต่อไป

เห็นพวกเขาไปแล้ว ก็คิดอยากจะทำอะไรสักอย่าง

ในไม่ช้ารถก็มาถึงประตูบริษัท

เมื่อพวกเขามาถึงบริษัท เจ๊กก็ถึงชั้นล่างของบริษัทแล้ว

บริษัทเพิ่งจะเลือกตั้งประธานคนใหม่ไป พันเดชก็กลับมา แล้ว ข่าวนี้ทำให้คนตกใจมาก แต่จิดาภาก็พูดถูกจริงๆ เลยนะ

พันเดชและจิดาภาลงมาจากรถ เจ๊กก็เดินไปทันที “เจ้า นายครับ คุณจิดาภาครับ ตอนนี้คนก็รออยู่แล้วนะครับ !

มุมปากของพันเดชยกขึ้นด้วยรอยยิ้ม จัดการข้อมือเสื้อ แล้วเดินไปข้างใน

ก้าวเท้าด้วยความเร็วคงที่ ร่างสูงตรง พนักงานก็ยืนอยู่

ทั้งสองข้าง เห็นพันเดชกลับมาแล้วก็เรียกขึ้นพร้อมๆ กัน“ประธานพันเดซ !”

ส่วนจิตาภาก็ตามมาใกล้ๆ แล้วเดินเข้าไปพร้อมกับเขา

หลังจากพันเดชเดินเข้าไปข้างในแล้ว พนักงานทุกคนต่าง ก็มารวมกัน “ขอบคุณนะที่ทุกคนพยายามทุ่มเทรักษาบริษัทให้ ดีในช่วงสองสามวันที่ผมไม่อยู่นี้ พวกคุณวางใจได้เลย ผมจะ แบ่งการให้รางวัลและการลงโทษอย่างชัดเจน !”

ในตอนนี้ก็มีคนเอ่ยปากพูดขึ้น “ยินดีต้อนรับประธานพัน เดชกลับมาอย่างปลอดภัยนะคะ !

รอบๆ ก็มีเสียงปรบมือดังขึ้น

พันเดชยิ้มขึ้น ในรอยยิ้มเผยความลึกลับที่ไม่อาจคาดเดา ได้ แล้วหันหัวมองไปที่เจ๊ก “ให้ผู้ถือหุ้นทุกคนมารวมกันที่ห้อง ประชุมภายในครึ่งชั่วโมง มาช้าหรือว่าไม่มาก็ถือว่าถอนหุ้น ออกจากบริษัท CA อัตโนมัติ !”

“ผมรู้แล้วครับ !”

ทิ้งไปเพียงแค่หนึ่งประโยค พันเดชก็เดินไปยังลิฟต์

ในลิฟต์ จิดาภามองไปที่พันเดช “ดูเหมือนว่าฉันไม่จำเป็น ต้องรายงานรายละเอียดคุณก็รู้ได้อย่างชัดเจน !!

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้พันเดชก็ยิ้มขึ้นมา “ผมสามารถทนที่พวก

เขาไม่ได้ทำอะไรแล้วยังมีเงินปันผล แต่มันไม่ได้หมายความว่า ผมจะยอมรับในสิ่งที่พวกเขาจ้องอยากได้สิ่งของของผม !”
จิดาภายิ้มขึ้น นี่ก็คือพันเดช “ใช่แล้ว ในมือของฉันยังมี สิบเปอร์เซ็นต์ ฉันอยากคืนให้

“ไม่ต้องเลย พ่อจะไม่เอาคืนหรอก เขากล้าเอาให้คุณ ไม่ใช่เพียงแค่ให้คุณช่วยผมรักษาบริษัท แต่ก็เชื่อใจคุณ ด้วย !

พันเดชยิ้มออกมา “ประธานจิดาภา ตอนนี้หุ้นในมือของ คุณเยอะกว่าผมแล้วนะ คุณเป็นประธานตัวจริงของบริษัท CA แล้วนะ ดูเหมือนว่าหลังจากนี้ผมจะเป็นแมงดาแล้วล่ะสิ ต้องให้คุณเลี้ยงแล้วล่ะ !” พันเดชพูด จะ

จิดาภายิ้มขึ้นมา “งั้นคุณต้องอ้อนฉันให้ดีๆ นะ !”

“แล้วแต่ท่านจะสั่งนะครับ !”

เมื่อสองคนกำลังคุยไปยิ้มไป ประตูลิฟต์ก็มีเสียง ทิ้ง แล้ว ก็เปิดออก จิดาภากับพันเดชก็เดินออกไป

ยี่สิบห้านาทีต่อมา ผู้ถือหุ้นทั้งสิบเก้าคนก็มาถึงหมดแล้ว

แต่มีเพียงแค่ผู้อำนวยการนำศัพท์ที่ยังไงมา

พันเดชนั่งอยู่ที่ที่นั่งหลัก มือของเขาก็ขอบโต๊ะเบาๆ อย่าง จังหวะ จิดาภาก็นั่งอยู่ตำแหน่งแรกทางซ้ายของเขา บรรยากาศตึงเครียดและคนคาดหวังที่รอคอยสามสิบนาทีที่ กำลังจะมาถึง

เจ๊กก็ยืนอยู่ข้างหลังพันเดช นาฬิกาที่ห้อยอยู่บนผนังผ่านไปทีละนาที ทีละวินาที

ไม่มีใครพูดอะไรสักอย่าง ส่วนเวลายังเหลือหนึ่งนาที

ในที่สุดหนึ่งนาทีก็ผ่านไปแล้ว มุมปากของพันเดชก็ยกขึ้น “ดูเหมือนว่าผู้อำนวยการศัพท์ยอมถอนออกโดยสมัครใจ

“ใครว่าล่ะ !”

คำพูดของพันเดชเพิ่งออกมา ขณะนั้นประตูก็ถูกผลักเปิด ออก ผู้อำนวยการศัพท์ก็เดินเข้ามาจากข้างนอก

ร่างที่กลมอ้วนเหมือนคนเลวในละครที่ไม่ยอมรับ สถานการณ์ในตอนนี้แล้วยังอยากจะมักมากขึ้นไปอีก

ผู้อำนวยการนิศัพท์เดินมาแล้วมองไปที่พันเดช “ระหว่าง ทางรถติด ขอโทษทุกท่านนะครับที่ผมมาสาย !” ท่าทางของ เขาเหมือนพูดขอโทษซะที่ไหนกันล่ะ

พันเดชยิ้มเย้ยหยัน แล้วมองไปที่ผู้อำนวยการนิศัพท์ “ผู้ อำนวยการนิศัพท์ เวลาที่คุณรถติดมันพอดีมากเลยนะ !

“นั่นก็ช่วยไม่ได้ มันกะทันหันซะขนาดนี้ ผมก็ต้องเสียเวลา ที่จะรีบมา !” ภายใต้คำพูดนั้นหมายความว่านี่ไม่ใช่ความผิด ของเขา ถ้าจะผิดก็ผิดที่พันเดชที่เปิดประชุมฉุกเฉินฉับพลันเกิน ไป

เมื่อมองไปที่ท่าทีของเขาพันเดชก็ยิ้มเยาะเย้ย

ส่วนผู้อำนวยการนิศัพท์ก็เดินไปยังที่นั่งของตัวเอง
“ทุกคนก็ยังมาถึงได้ มีเพียงแค่ ผู้อำนวยการศัพท์ที่รถ ติด ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือว่าจิตสำนึกเรื่องเวลาต่ำเกินไป โชคดีที่ บริษัทไม่ได้ตกไปอยู่ในน้ำมือของคุณ !” พันเตชพูดโดยที่ไม่ หลบหลีกอะไร

สีหน้าของผู้อำนวยการนิศัพท์ก็เปลี่ยนไปทันที จากนั้นก็ หันหัวมองไปที่พันเดซ แต่ไม่พูดอะไร

คำพูดนี้ตั้งใจกดขี่เขา

“หึ ! ผู้อำนวยการศัพท์มแล้วหันหัวไป

“ผมพูดไปแล้ว คนที่ไม่มาภายในสามสิบนาทีหรือว่ามา สายก็ถือว่าถอนออกอัตโนมัติ

“นี่คุณหมายความว่าอะไร ตอนนี้คือจะเตะผมออกไปด้วย

การบังคับเหรอ ?”

“คุณเป็นคนที่ไม่ทำตามกฎเอง จะโทษคนอื่นไม่ได้ !

“งั้นเห็นได้ว่าประธานพันเดชจะหาเหตุผลอย่างใดอย่าง หนึ่งมาเตะผมออกไปเลยนะ แต่คุณอย่าลืมนะว่าตอนนี้ผมเป็น ผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสอง !

“แล้วไงล่ะ ? ผมจะจ่ายห้าเปอร์เซ็นต์ของราคาตลาดมา รับซื้อหุ้นที่อยู่ในมือของคุณ!

“คุณอยากซื้อผมก็จะขายงั้นเหรอ ?

“คุณจะไม่ขายก็ได้ แต่ผมจะทำให้หุ้นที่อยู่ในมือของคุณไม่มีคุณค่าสักนิดเดียว คุณเชื่อไหม ?” พันเดชมองไปที่เขา แล้วพูดคําต่อคํา

“คุณ-พันเดช ผมว่าคุณจงใจกับผม !

มุมปากของพันเดยยกขึ้น “ผู้อำนวยการนิศัพท์ คุณว่าคุณ มีผลงานอะไรให้กับบริษัท CA บ้าง ตอนเริ่มต้นก็แค่ลงทุนไป ส่วนหนึ่ง แต่ตอนนี้เงินที่คุณลงทุนไปนั้น ผมก็ทำให้ขึ้นไป ร้อยเท่าให้คุณตั้งแต่นานแล้ว คุณไม่รู้จักพอใจก็แล้วไป เอาแต่เงินปันผลแล้วไม่ยอมทำงานผมก็ทนมาแล้ว แล้วตอนนี้ ยังใช้โอกาสที่ผมไม่อยู่มายักยอกเงินของบริษัทโดยพลการ คุณว่า ผมยังทนคุณได้เหรอ ?

เมื่อคำพูดของพันเดซออกมา ผู้คนต่างก็พากันตกใจไปหมด