ตอนที่681เงินในบัตรหนึ่งหมื่น

ตอนที่ 681 เงินในบัตรหนึ่งหมื่น

จิดาภาพยักหน้าแล้วหมุนตัวเดินออกไป

เปลยังยืนอยู่ตรงนั้น มองไปยังแผ่นหลังของจิดาภา เหมือนฉัตรชัยเป็นอย่างมาก

ฉัตรชัย…

แค่คิดถึงชื่อนี้ ใจของเขาก็ปวดหนึบขึ้นมา “พี่ฌัลล์” ปวีร์ที่เดินตามหลังมาเรียกเขาอย่างเป็นห่วง เปลโบกมือเป็นเชิงว่าไม่ได้เป็นอะไร จากนั้นก็เดินเข้าไป ตอนที่กำลังตรวจร่างกาย ปวีร์มองหมอ “เป็นยังไงบ้าง ครับ? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

“ตอนนี้ดีกว่ามีก่อนมากครับ แต่แนะนำให้คุณมัลล์ ควบคุมอารมณ์ให้ดี โกรธให้น้อยลง ใช้ชีวิตตามที่หมอ แนะนำ เมื่อการใช้ชีวิตดีขึ้น ร่างกายก็จะดีตามครับ

“ถ้าผ่าตัดล่ะ?”

“เคสของคุณมัลล์ค่อนข้างพิเศษครับ ผ่าตัดสามารถ ทำได้ครับ แต่ยังไม่มีหัวใจที่เข้ากับร่างกายของคุณได้ ยิ่งไปกว่านั้นกรุ๊ปเลือดของคุณยังหาได้ยากมาก ดังนั้นจำเป็น ต้องหาหัวใจที่มีกรุ๊ปเลือดเดียวกับคุณ บนโลกนี้มีแค่ประมาณ สิบกว่าเปอร์เซ็นต์เท่านั้นครับ หมอพูด

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ปวีร์หน้าเสีย “นานขนาดนี้แล้ว ยังหา หัวใจที่เข้ากันไม่ได้อีกเหรอ?”

หมอส่ายหน้า “พวกเราพยายาม

โอกาสมันน้อยมากจริงๆ ครับ

หาถึงที่สุดแล้วครับ

แต่

“ไม่ว่ายังไง ก็ต้องหาให้ได้!” ปวีร์มองหมอแล้วพูดด้วยน้ำ

เสียงโมโห

“ปวีร์! เปศลเรียกเขา เขาจึงยอมเงียบลง

เปคลมองไปยังหมอ “ขอโทษด้วยครับหมอตรัย เขาเป็น ห่วงผมมากไปหน่อยเลยเป็นแบบนี้

หมอขยับกรอบแว่นแล้วหัวเราะ “ไม่เป็นไรครับ ผม เข้าใจ”

“อันที่จริง ผมเข้าใจอาการของตัวเองในตอนนี้ดี ยังอยู่ มาถึงทุกวันนี้ก็ถือว่าฟ้าเมตตาแล้ว ต่อจากนี้ไป ขอแค่ทำให้ดี ที่สุดก็พอ”

“คุณมัลล์ จะต้องมีโอกาสอย่างแน่นอนครับ แต่ตอนนี้ คุณต้องดูแลอารมณ์ของตัวเองให้ดีอยู่เสมอ”

“ผมเข้าใจแล้วครับ
หมอพยักหน้า ขณะเดียวกันเปศลก็หมุนตัวเดินออกไป ปวีร์มองเขาแล้วเดินตามหลังออกไป

ปวีร์พูดไล่หลังมาว่า “พี่มลล์ต่อให้ต้องแลกกับชีวิตของ ผม ผมก็จะหาหัวใจที่เข้ากับพี่มาให้ได้”

เปศลได้ฟังดังนั้นก็หยุดเดิน แล้วมองเขา “ปวีร์ ฉันรู้ว่า นายเป็นห่วงฉัน แต่บางเรื่องเราก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

“ต้องหาได้สิครับ ถ้าเอาหัวใจของผมไปได้ ผมก็ไม่มี ปัญหาอะไรเลย!”

พี่มลล์ยิ้ม “อยู่มาครึ่งค่อนชีวิตแล้ว ฉันไม่มีญาติพี่น้อง มี แค่นายคนเดียว นายต้องใช้ชีวิตให้ดี เมื่อถึงตอนนั้นทุกสิ่งทุก อย่างของฉันก็เป็นของนายทั้งหมด

“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว กลับกันเถอะ” พูดพลางเขาก็เดิน

ไปข้างหน้า

ปวีร์เดินตามหลังเขาไป มองแผ่นหลังของฟิลล์แล้ว ก็ ยิ่งทำให้เขาตัดสินใจได้เร็วขึ้น

สองวันที่พันเดชออกไปทำงาน พวกเขาฉันชีวิตการ

ทำงานอย่างปกติ แต่เมื่อขาดพันเดชไปมันเหมือนขาดสีสัน บางอย่างไป

กิจวัตรประจำวันของจิดาภามีอยู่สามอย่าง คือ กิน เข้างาน เลิกงาน ช่วงค่คุยโทรศัพท์ ยิ่งเป็นแบบนี้ยิ่งคิดถึง

ช่วงบ่าย จิดาภา ใช้ช่วงเวลาพักโทรหาพันเดช เธอกด โทรหาเขาด้วยใจที่เบิกบาน แต่ว่าไม่มีคนรับสาย หรือว่าจะ ทำงานอยู่นะ

ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เมื่อเห็น เบอร์ที่โชว์บนหน้าจอเป็นเบอร์ของพันเดซ เธอยิ้มออกมาแล้ว

รีบกดรับสาย

“ฮัลโหล!”

“โทรหาผมเหรอ?” เสียงทุ้มน่าดึงดูดของพันเดชดังออก

มาจากปลายสาย

“อืม ยุ่งอยู่เหรอ?” จิดาภาถาม

“อืม เมื่อกี้ติดประชุมน่ะ

จิดาภาพยักหน้า “พรุ่งนี้กลับมาที่โมงคะ ฉันจะไปรับคุณ

จิดาภาพูดพลางยิ้ม

พันเดชเงียบไป ผ่านไปไม่กี่วินาที เขาจึงเอ่ยปากพูด

“ต้องล่าช้าไปอีกสองวัน หลังจากเสร็จเรื่องผมจะกลับไป” พัน เดชพูด

ได้ยินดังนั้นจิดาภาจึงขมวดคิ้ว “ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ไม่ใช่หรือคะ? เกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก?
“คุณไม่ต้องกังวล แค่รอผมอยู่ที่บ้านก็พอ

พันเดชพูดมาขนาดนี้ จิดาภาพยักหน้าด้วยความจำใจ “โอเคค่ะ ฉันไม่กวนคุณแล้ว วางก่อนนะ”

“ยิ้ม”

พูดไม่กี่ประโยคก็วางสาย

จิดาภาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ถึงแม้พันเดชไม่ได้พูดอะไร แต่เธอรู้ว่าต้องเกิดปัญหาอะไรขึ้นอย่างแน่นอน แต่ถึงปัญหาจะ ใหญ่กว่านี้ จิตาภาก็มั่นใจว่าเขาจะแก้ไขมันได้

เพราะเขาคือพันเดช

หลังจากที่ได้รู้จักกับเขา จิดาภาจึงรู้ว่าหลายเรื่องที่เป็นไป ไม่ได้ เขาสามารถทำให้เป็นไปได้ ดังนั้น จิดาภาเชื่อว่าเขาจะจัดการมันได้ เมื่อคิดแบบนี้ เธอก็พรูลมหายใจออกมาเพื่อผ่อนคลาย ด้านบริษัทธี อธิศ ภายในห้องทํางาน

เปรมศักดิ์นั่งอยู่บนเก้าอี้ สายตาลุ่มลึกนั่นจ้องมองไปยัง

นอกหน้าต่าง ราวกับว่าการมองออกไปไกลๆ จะช่วยให้เขา สบายใจได้

ขณะนั้น เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
เขามอง โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะ หลังจากดูเบอร์

โทรศัพท์แล้วเขาก็กดรับสาย

“ฮัลโหล”

“งานที่นายสั่งให้ทำ ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว