ตอนที่623การหมั้นหมายของเปรมศักดิ์

ตอนที่ 623 การหมั้นหมายของเปรมศักดิ์

เจ๊กได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้ว “คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไร อยู่!”

“เรื่องนี้กำลังเป็นที่ฮือฮากันมากเลยนะ หลายคนเดาว่า เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับประธานพันเดช ปกตินายเป็นคนที่ อยู่กับประธานพันเดชเยอะที่สุด นายจะต้องรู้แน่ ๆ ว่าจริง ๆ แล้วใช่หรือไม่ใช่ ” เลขาถามยังคงถามอย่างสงสัย

เจ๊กขมวดคิ้ว เขาเอาก็เพิ่งจะรู้เรื่องนี้ ว่าแต่เรื่องนี้แพร่ กระจายไปมากขนาดไหนแล้ว

เจ๊กครุ่นคิด เขามองไปที่เลขา “คนข้างนอกไม่รู้คุณเองก็ ไม่รู้ด้วยเหรอครับว่าเจ้านายมีท่าทียังไงกับคุณจิดาภาคุณเองก็ น่าจะชัดเจนแจ่มแจ้งอยู่แล้ว เรื่องนี้อย่าได้พูดส่งเดชอีก ไม่ อย่างนั้นถ้าเจ้านายโกรธเข้า ผมก็ปกป้องคุณไม่ได้หรอกนะ!”

พอประโยคนี้ถูกพูดออกมาเลขาก็เลิกคิ้ว

“เอาเอกสารมาให้ผม ผมจะเอาไปส่งข้างใน

เลขารีบส่งเอกสารให้เด็กทันที และหลังจากที่ได้รับ เอกสารมาแล้วเจ๊กก็เดินเข้าไปในห้องทำงาน

พันเดชกำลังงานอยู่ หลังจากที่เจ๊กเข้ามาเขานำเอกสารไปวางไว้บนโต๊ะ

“เจ้านายครับ นี่เป็นรายการข้อมูล! เจ๊กวางลง

พันเดชมองเอกสารแล้วแค่นเสียงออกมาทีหนึ่ง จากนั้น ทํางานต่อ

เจ๊กกำลังที่จะกลับออกไป แต่พอมองไปที่เจ้านายของ ตนเองแล้ว เขาก็ตัดสินใจที่จะพูดออกมา “เจ้านายครับ…

พันเดชเงยหน้าขึ้นมา เขามองไปที่ใบหน้าที่เหมือนมีอะไร อยากจะพูดของเจ๊ก แล้วถามออกมาว่า “มีอะไร

“ทำไมถึงต้องให้ตมิศาทำงานที่บริษัทละครับ”เจ๊กถามขึ้น อย่างแปลกใจ

ได้ยินแบบนั้นพันเดชก็ขมวดคิ้ว ชายหนุ่มใช้สายตามอง อย่างสำรวจ “มีปัญหาอะไร

เจ๊กคิดอยู่สักพัก เขาเดินเข้าไปใกล้แล้วพูดออกมาว่า “เจ้านายครับ ตอนนี้ข้างนอกกำลังฮือฮากันมาก ต่างก็พูดกัน ว่าตมิศาอาศัยความสัมพันธ์ของคุณเข้ามาทำงานในบริษัท เจ๊กพูด

พันเดชพยักหน้า “ความจริงก็เป็นแบบนั้น แล้วมันทำไม

กันละ”

ยังจะทำไมกันละอีกเหรอ

เจ๊กขยับเข้าไปใกล้อีก “เจ้านายครับ แต่มันไม่ใช่แค่นี้นะ ครับ ยังมีคนพูดอีกว่าคุณกับตมิศามีความสัมพันธ์อะไรกัน…
พันเดชขมวดคิ้วนิด ๆ

“ถึงแม้ว่าคุณจะคิดว่าตนเองขาวสะอาด แต่คุณลอง พิจารณาถึงความรู้สึกนึกคิดของคุณจิดาภาดูสิครับ คุณคิดดูสิ ว่าถ้าเธอได้ยินเรื่องพวกนี้เข้า เธอจะคิดยังไง”เจ๊กพูด

พันเดช ใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เงยหน้ามองเจ๊ก “นาย คิดว่าเธอเหมือนกับคนอื่น ๆ ไหม

“อะไรนะครับ”

มุมปากของพันเดชยกขึ้นเล็กน้อย “ฉันกลับปรารถนาที่จะ ให้เธอฟัง

เจ๊กกระพริบตาปริบ ๆ เขาไม่ค่อยเข้าใจความหมายที่เจ้า นายต้องการจะสื่อ

“แค่ว่าข่าวลือพวกนั้น…

“ฉันจัดการเอง!” พันเดชพูด

พอได้ยินดังนั้นเจ๊กก็พยักหน้า “ครับ ผมเข้าใจแล้ว ถ้า อย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ!!

พันเดชพยักหน้า ส่วนเจ๊กก็ออกไปแล้ว

เข้ามาก็ไม่ได้ถามหนึ่งสองสาม ความจริงแล้วเจ้านายคิด ยังไงกันแน่นะ

แต่ทว่าช่วงบ่ายก็ได้มีคำตอบกลับออกมา ตอนที่ใกล้เลิกงาน พันเดชก็เข้าไปที่แผนกออกแบบ
หลังจากที่จิดาภาคบหากับพันเดช ถึงแม้ว่าทั้งสองจะ ปรากฏตัวในที่สาธารณะด้วยกันบ่อย ๆ แต่น้อยครั้งที่พันเดช จะมาปรากฏตัวที่แผนกออกแบบ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นมากก่อเกิด เรื่องวุ่นวายไม่น้อย

เขาเดินตรงไปหยุดอยู่ตรงหน้าจิดาภา “คุณจิดาภา ขอ ถามหน่อยได้ไหมครับว่าคุณอยากจะไปทานข้าวกับผมไหม ครับ”

พอจิดาภาที่กำลังทำงานอยู่ได้ยินเสียงนั้นก็เงยหน้าขึ้นมา ตอนที่มองเห็นว่าเป็นพันเดชเธอก็ตกตะลึงไปชั่วครู่ จากนั้นก็ รีบพูดออกมาทันทีว่า “ฉันยังเหลืออีกตั้งหลายนาที ต้องรอให้ เสร็จก่อนถึงจะไปได้

“OK ฉันจะรอเธอ

ด้วยเหตุนี้จึงได้เห็นฉากฉากหนึ่ง จิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้นกำลังทำงานอย่างตั้งใจมีพันเดชที่ สวมเสื้อคลุมยืนรออยู่ข้าง ๆ เงียบ ๆ

ล้วนรู้กันว่าพันเดชดีกับจิดาภาเป็นอย่างยิ่ง ตั้งแต่ตอนที่ ขอแต่งงานมาจนถึงตอนนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเจ้านาย ของตนเองยังคงเป็นกับหญิงสาวเช่นเดิม…

คนโสดจำนวนไม่น้อยที่เห็นฉากนี้เข้ารู้สึกอิจฉาจนอยากจะตายนี่เป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝัน
เจ๊กมาถึงที่นี่ แต่หลังจากที่ได้เห็นฉากนี้เข้าเขาก็คิดขึ้นมา ได้ทันที ที่แท้แผนการของเจ้านายก็คือสิ่งนี้

เจ้านายก็ยังคงเป็นเจ้านายมีแผนการมากมายที่จะทำให้ ใจคนสงบ

ในตอนนี้เองจิดาภาก็ทำงานเสร็จแล้ว เธอเก็บเอกสาร

ข้อมูลต่าง ๆ

“ทำงานเสร็จแล้วเหรอ” พันเดชถาม

จิดาภาพยักหน้า

พันเดชพูดต่อ ไปทานข้าวได้แล้วใช่ไหม”

จิดาภาพยักหน้า “แน่นอนค่ะ!”

ด้วยเหตุนี้พันเดชจึงยื่นแขนออกไปโอบจิดาภาเอาไว้ ทั้งคู่ เดินออกไปด้วยกันท่ามกลางสายตาของผู้คน

แต่ไหนแต่ไรจิดาภาก็ไม่ใช่คนที่ชอบพูดจาคุยโม้โอ้อวด พอพันเดชมาชวนเธอไปกินข้าวแบบนี้เธอจึงนิ่งอึ้งไป

แต่ถึงอย่างไรพวกเราทั้งสองคนกำลังคบกันอยู่ จิดาภา เองก็ไม่อยากที่จะปกปิด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าเธอควรที่จะ เสพสุขไปกับความรักที่พันเดชมอบให้เธอ

พอได้เห็นพวกเขาทั้งสองคนออกไปด้วยกัน หัวใจของ หลาย ๆ ก็รู้สึกเหมือนใกล้จะหลอมละลาย พวกเขาแอบเกลียด ตัวเองที่ทำไมถึงได้หาคนที่ดีแบบประธานพันเดชไม่ได้กันนะ
ตมิศาที่ยืนอยู่ตรงนั้นเห็นเงาแผ่นหลังของพันเดชกับจิดา ภาเดินออกไปด้วยกัน มือที่ถือเอกสารอยู่ก็กำแน่น

ตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่พันเดชจะพูดกับเธอ เลย แม้แต่จะมองเขาก็ยังไม่มอง พันเดชคิดจะใช้วิธีการนี้ใน การบอกกับทุกคนว่าระหว่างเขากับเธอไม่ได้มีความสัมพันธ์ อะไรกันทั้งนั้น

หญิงสาวยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างจะดูไม่ดี แต่ เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เธอเก็บกวาดของแล้วเดินออกไป

ที่ด้านนอกจิดาภากำลังขึ้นรถพร้อมกับพันเดช

จิดาภาคาดเข็มขัดนิรภัย “ประธานพันเดช คุณทำแบบนี้ มันจะดูจงใจเกินไปหน่อยไหมคะ”

“ฉันก็แค่ชวนภรรยาของตัวเองไปกินข้าว จงใจยัง” พัน

เดชเลิกคิ้ว

“คุณก็รู้ว่าฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้!” จิดาภาพูด พูดถึงเรื่องนี้ พันเดชก็มองเธอ “ทำไม ไม่ชอบที่ฉันทำเห

“นั่นก็ไม่ใช่ค่ะ!”

“ถ้าอย่างนั้นก็ตามนี้!” พันเดชยื่นมือไปจับที่ใบหน้าของ ดาภา “ไม่ว่าการที่ฉันทำแบบนี้จะมีผลลัพธ์แบบไหน สิ่งที่ฉัน พอใจก็คือการที่ได้ไปทานข้าวกับเธอและคบกันอย่าง โจ่งแจ้ง!”
พอพูดแบบนี้จิดาภาก็ยิ้มออกมา จำใจที่จะต้องยอมรับว่า พันเดชช่างมีวิธีในการเอาใจคนจริง ๆ

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยคิดระแวงสงสัย แต่การที่พันเดชทำ แบบนี้มันทำให้เธอรู้สึกดีกับเขามากขึ้นไม่น้อยอย่างน่า ประหลาด

“ฉันเองก็พอใจค่ะ!”

พันเดชยิ้ม เขาลูบใบหน้าของเธออยู่สักพักหนึ่งก่อนที่จะ ขับรถออกไป

“คุณจิดาภาอยากจะทานอะไร

“อะไรก็ได้ค่ะ!”

“บนโลกนี้มีทุกอย่าง แต่ไม่มีอะไรก็ได้

“ถ้าอย่างนั้นคุณอยากทานอะไรคะ” จิดาภาถามกลับ เธอสาบานเลยนะว่านี่เป็นคำถามที่ถามขึ้นมาอย่าง บริสุทธิ์ใจ ไม่ได้คิดอะไรอย่างอื่น