ตอนที่616มีคนแจ้งความ
ทันทีที่เจ๊กได้รับคำสั่ง ก็เปิดปากพูด “คือแบบนี้ครับ ผมได้รับ ข้อความเมื่อคืน ตุลยาถูกจับข้อหา ใช้ยาเสพติดในบาร์
ผู้ชายที่โต๊ะทำงาน หลังจากได้ยินประโยคนี้ก็ตะลึงมอง
เจ๊กและพูด “นายพูดว่าอะไร เมื่อคืนคุณตุลยาถูกจับยาเสพติดในผับถูกรายงานว่าตอน
นี้ถูกจับแต่ยังไม่ได้เปิดเผย แต่ผมคิดว่าเร็วๆนี้จะรู้” เจ๊กพูด “ถูกกักตัวไว้แต่ตอนนี้เป็นยังไง ผมก็ไม่ทราบ” เจ๊กพูด ได้ยินแบบนี้พันเดชขมวดคิ้วเล็กน้อยนั่งพยักหน้า “รู้แล้ว”
พันเดชไม่เคยคิดว่าตุลยาจะใช้ยาเสพติด
“ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง” เขาถาม
รู้แล้วอะไร
แค่นั้นเหรอ
ไม่มีอะไรแล้วเหรอ
“เจ้านายครับ แล้วเรา ไม่ต้องทำอะไรเหรอ” เจ๊กถาม
ได้ยินอย่างนั้น พันเดชเหลือบมองเขา “คุณต้องการอะไร หาทนายความที่จะฟ้องให้เธอเหรอ”
“ไม่ไม่ไม่ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น ผมแค่คิดว่าเรา ควรจะเร่งซื้อบริษัทเอไอตอนนี้เป็นโอกาสที่ดี” เจ๊กพูด
ได้ยินอย่างนั้นพันเดชยกสายตาของเขาและมองไปไม่
ไกล “ฉันมีความคิดของตัวเอง ยังตามแผนเดิมอยู่
เจ๊กพยักหน้า “ผมรู้ว่า เรื่องที่ตุลยาติดยา……
“ถ้านายไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ นายจะไม่แสดงความคิดเห็น
พันเดชพูด
เจ๊กยืนอยู่ตรงนั้นและพยักหน้า “โอเคครับ ผมรู้ ผมจะ
ออกไปก่อน”
“อืม”
หลังจากเจ๊กออกไปพันเดช นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง คิดว่าตุลยาถูกจับ บางทีคิดว่านี่อาจเป็นบ้านที่ดีที่สุดสำหรับ
เธอ
พอแน่ใจว่าข่าวนี้
ทุกคนได้เห็นข่าวนี้
แน่นอนรวมทั้งจิดาภาด้วย
แผนกออกแบบเหมือนหม้อทอด
“เฮ้ เฮ้ เฮ้ ดูนี่สิลยาถูกจับข้อหายาเสพติด” คำพูดนี้ ทำให้เพื่อนร่วมงานวิ่งเข้ามา
พันเดชไม่นานก่อนที่ข่าวจะถูกเปิด
จิดาภาได้ยินหลังจากที่ยังเป็นหนึ่งในที่มืดและสงสัยว่าตัว
เองได้ยินผิด
“ไม่คิดว่าเธอจะใช้ยา
“ใช่ใช่ เธอดูไม่เหมือนพวกใช้ยาเสพติดเลย”
“นั่นคือสิ่งที่ผู้ชายไม่สามารถตัดสินได้
“ใช่ มันเหลือเชื่อมาก
ฟังการอภิปรายของพวกเขา จิดาภายังเปิดคอมพิวเตอร์ และแน่ใจว่ามันเป็นวิธีการจับภาพเมื่อคืน
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริง
จิดาภายังไม่คิดว่าตุลยาจะมาถึงขั้นตอนนี้
แผนกออกแบบมีการอภิปราย
จิดาภานั่งดูวิดีโอและไม่ได้รู้สึกอะไรเลย
ควรพูดยังไง ตุลยาได้ทำสิ่งต่างๆมากมายกับเธอ เธอคิด ว่าวันหนึ่งเธอจะใช้วิธีที่เหมาะสมเพื่อให้ตุลยาได้รับการลงโทษ แต่ไม่เคยคิดว่ามันเป็นผลอย่างนี้
แต่แบบนี้ก็ดี
เธอไม่ต้องทำอะไรอีกแล้ว
ทุกคนควรชดใช้สำหรับสิ่งที่พวกเขาทำ ตุลยาก็จะไม่มีข้อยกเว้น
นั่งดูวิดีโอ และหัวใจเธอไม่สามารถบอกได้ว่ามันรู้สึกยัง
หลังจากคิดเกี่ยวกับมัน เธอลุกขึ้นและเดินไปที่ห้องทำงาน
ไง
ของพันเดซ
เธอเคาะที่ประตูแล้วผลักประตูเข้าไป พันเดชนั่งอยู่ที่โต๊ะ ทำงาน หลังจากได้ยินเสียงก็ยกดวงตาของเขาและเห็นจิดาภา เขายกมุมปากขึ้น และเขาเริ่มยิ้ม
“คุณมาที่นี่ได้ยังไง”
จิดาภาเดินผ่านไป “ฉันต้องการคุยกับคุณ
พันเดชเลือกคิ้ว ทิ้งสิ่งที่อยู่ในมือ และเดินไปหาจิดาภา
“คุณหาผมต้องการอะไร” พันเดซ ถาม
จิดาภาคิดและพูด “ฉันเห็นข่าวเมื่อกี้ ตุลยาถูกจับเพราะ
ยาเสพติด”
พันเดชไม่ปฏิเสธ “อืมผมได้รับข้อความในตอนเช้าแล้ว
“ตอนนี้บริษัทเอไอจะถูกซื้อและเพราะเรื่องนี้ดุลยาถูกจับ บริษัทเอไอต้องวุ่นวายมาก
พูดถึงเรื่องนี้ พันเดชเกือบจะเข้าใจความหมายของจิดา
“คุณต้องการให้ปล่อยบริษัทเอไอไปเหรอ”
“ความคิดของฉันคือถ้าคุณทำเพียงเพราะฉัน” จิดาภาพูดหลังจากบริษัทเอไอไม่ได้ทำอะไรที่ทำร้ายกับเธอ
ได้ยินแบบนี้พันเดชพยักหน้า “ผมเข้าใจคุณ”
จิดาภามองเขา” ในความเป็นจริงจนถึงตอนนี้ ฉันไม่มี อะไรจะเสียแต่เพราะเรื่องนี้ฉันรู้ว่าคุณเห็นหัวใจของคุณ” จิดา ภาพูดว่าแล้วยื่นมือออกไปกอดพันเดช
พันเดชยกยิ้มมุมปาก “ขอบคุณที่คุณใจอ่อน ดังนั้นไม่ช้าก็ เร็วคุณจะสูญเสีย”
จิดาภายิ้มอยู่ข้างๆ “ฉัน ฉันไม่กลัวหรอก”
คำพูดของเธอทำให้พันเดชพอใจมาก
สิ่งที่ทำให้ผู้ชายมีความรู้สึกประสบความสำเร็จคือผู้หญิง ที่แข็งแกร่งและฉลาดยินดีที่จะทำตัวเป็นเด็ก และคุณจะยอมรับ คุณ
เหตุผลที่จิดาภาไม่สามารถหยุดมันได้ไม่ใช่เพราะเธอสวย มาก แต่เพราะเธอสามารถให้คนที่รักเขามักจะมีความรู้สึกที่ แตกต่างกัน
นั่นคือวิธีที่พวกเขากลายเป็นที่น่าสนใจมากขึ้น เพื่อให้พัน เดชไม่สามารถหยุดสนใจได้
หนังสือพิมพ์ข่าวโทรทัศน์ครอบคลุมเรื่องนี้ทั้งหมด แม้ว่าตอนนี้บริษัทCAไม่ซื้อบริษัทเอไอแล้ว บริษัทเอไอยังเป็นอัมพาตในรัฐ
ตอนนี้หุ้นของบริษัทเอไอไม่ได้ดูเหมือนจะตก หลังจากเห็นข่าวนี้เอลิสต์ก็ตกใจ
จำได้ว่าเธอโทรมาเมื่อคืน
ถ้าเขารับโทรศัพท์บางทีมันอาจจะหลีกเลี่ยงอะไรแบบนี้
เห็นเอลิสต์ซึม ไปรยาเดินผ่านไป เฮ้ คุณจะไม่กังวลเกี่ยว กับผู้หญิงคนนี้อีกใช่ไหม” ไปรยาถามบางอย่างที่ไม่พึง ประสงค์
เมื่อได้ยินอย่างนั้น เอลิสต์ก็งงแล้วส่ายหน้า “เปล่า “จริงเหรอคะ” เธอเลือกคิ้วที่ค่อนข้างเหลือเชื่อ เอลิสต์พยักหน้า
ไปรยาเหลือบมองไปที่เขาและไม่ได้พูดอะไรอีกเลย ตอนนี้ ดูทีวีและกัดแอปเปิ้ลในปากของเขา มันดูไม่เหมือนไม่กังวลเลย
“ถ้าคุณเป็นห่วงเธอจริงๆไปเยี่ยมเธอไปรยาพูด
“จริงเหรอ” เอลิสต์ยกคิ้วของเขาถาม
จริงๆเหรอ
เขาอยากไปจริงๆเหรอ
“ใช่ จริงๆ” ไปรยาตอบเสียงหนัก
เอลิสต์ลุกขึ้นและเดินตรงไปที่ไปรยา “คุณพูดจริงเหรอ” เห็นเขาต้องการที่จะได้รับมันตอนนี้ไปรยาก็โกรธมาก“ใช่ ฉันพูดจริงๆ”
เอลิสต์มองเธอ “เดี๋ยวผมกลับมา” แล้วเขาก็เดินออกไป
โดยไม่สนใจอะไรเลย
มันนานจนประตูปิดด้วยเสียงดัง ไปรยาถึงได้สติ
ไปรยามองไปที่ประตู เธอกำลังโกรธมาก
“คุณ” มองไปที่ประตูไม่มีอะไรจะพูดด้วยความโกรธมอง ไปที่แอปเปิ้ล ในมือของเธอ
ไปเถอะไม่ช้าก็เร็วจะตายเพราะผู้หญิง
ในใจไปรยาคิดว่าผู้ชายก็เป็นแบบนี้
จะไม่มีวันลืมความรักเก่า
แต่เธอโกรธอะไร ถ้าเขาถูกฆ่าอีกครั้งมันเป็นเรื่องของเขามันเกี่ยวอะไรกับ
คิดถึงตรงนี้ ไปรยาก็หายไปด้วย
ยังไงก็ตามมันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
