ตอนที่578วิกฤตของบริษัทเอไอ(2)

ตอนที่ 578 วิกฤตของบริษัทเอไอ (2)

เพิ่งผ่านไปได้ไม่นานเสียงกริ่งก็ดังขึ้น

คิดว่าไปรยากลับมาแล้ว เอลิสต์จึงไปเปิดประตู แต่หลังจากเปิดประตู ใบหน้าอันอ่อนโยนก็หายไปทันที “เอลิสต์….. ตุลยายืนอยู่ที่ประตู เมื่อเห็นเอลิสต์ก็เรียก

ไปหนึ่งครั้ง

“มีเรื่องอะไรเหรอ ?” เอลิสต์ถามขึ้นอย่างราบเรียบ ระหว่างค่เต็มไปด้วยความห่างเหิน

ตุลยาเดินเข้าไปหนึ่งก้าวแล้วมองไปที่เขา “เอลิสต์ช่วยฉัน

ด้วยนะ ตอนนี้เพียงแค่คุณที่ช่วยฉันได้นะ !!

ได้ยินสิ่งนี้เอลิสต์ก็เดินเข้าไป หันหลังให้เธอแล้วไม่ได้พูด

ตุลยาขมวดคิ้วขึ้นแล้วเดินไป “คุณเป็นอะไรเนี่ย ?”

“ไม่มีอะไร !”

“ช่วยฉันเถอะ ตอนนี้มีเพียงแค่คุณที่สามารถช่วยฉันได้

แล้ว !”

เอลิสต์ก็ยังคงนิ่งเงียบ ไม่ได้เอ่ยปากพูด ตุลยากขมวดคิ้วแล้วหรี่ตาขึ้น รู้สึกได้ถึงความเย็นชาของเอลิสต์ “คุณเป็นอะไร ไป ?”

“ตอนนี้ผมได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว !! เอ ลิสต์พูดปฏิเสธเธออ้อมๆ

ได้รับบาดเจ็บ ?

สายตาของตุลยามองไปที่แผลของเขา ในสมองก็ผุด เหตุการณ์ในคืนนั้นออกมา “เอลิสต์ เรื่องในคืนนั้นเป็นเพียง ความเข้าใจผิด ฉันดื่มมากเกินไป…….

ในตอนไปรยาก็ปรากฏตัวอยู่ที่ประตูพอดี ได้ยินบท

สนทนาพวกเขาเข้าพอดี ขณะที่เอลิสต์กำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่าง ขณะนั้น

ประตูก็ถูกผลักเปิดออก

“อ๋อ……..ความจริงมันเป็นแบบนี้นี่เอง เอลิสต์ได้รับบาด เจ็บเพราะผู้หญิงคนนี้นี่เอง !” หลังจากไปรยาเดินเข้ามาจึงมอง ไปที่ตุลยาแล้วพูดออกไปตรงๆ

สำหรับคนที่ปรากฏตัวออกมาฉับพลันนี้ทำให้ตุลยาขมวด คิ้วขึ้น “หล่อนเป็นใครยะ ?”

“เธอไม่ต้องมายุ่งว่าฉันเป็นใครเลยนะ ตุลยา เธอนี่มัน ร้ายจริงๆ เลยนะ เอลิสต์ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเธอ แต่เธอล่ะ? ทำร้ายเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่ายังไม่พอ ยังทำร้ายเขาจนเกือบตาย แค่นี้มันก็เพียงพอแล้วมั้ง ตอนนี้ยังจะมาหาเขาอีก ทำไมใบหน้าของเธอมันหนาขนาดนี้เนี่ย ถ้าฉันเป็นเธอนะ ฉันคงรู้สึก อายไปแล้วล่ะ !” เมื่อไปรยาเห็นดุลยาก็พูดกับเธอฉอดๆ

“แก” ตุลยามองไปที่ไปรยา ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าเคย เจออยู่ที่ไหน ดวงตาสวยของเธอก็หรี่ขึ้น “แกเป็นพวกเดียวกัน กับจิตาภา ?”

ได้ยินคำพูดของเธอ มุมปากของไปรยาก็ยกขึ้นอย่างหนึ่ง ยโส “จำได้แล้วนี่ ? ใช่ ฉันก็เป็นพวกเดียวกันกับจินี่แหละ !!

หลังจากด่าเธอไปแล้ว อารมณ์ของไปรยาก็ดีขึ้นอย่าง

ล้นหลาม

เมื่อได้ยินสิ่งนี้มุมปากของตุลยาก็ปรากฏรอยยิ้มเหยียด หยามออกมา ในเวลาเดียวกันเธอก็เงยหน้ามองไปที่เอลิสต์ แล้วถามขึ้น ดังนั้นตอนนี้คุณอยู่ด้วยกันกับผู้หญิงคนนี้แล้วเห รอ ? ส่วนสิ่งที่พูดกับฉันในตอนแรกไม่นับแล้วเหรอ ?”

เอลิสต์ขมวดคิ้วขึ้น นึกไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงแถวนี้สามารถ พูดแบบนี้ออกมาได้

“ตุลยา หล่อนอย่าคิดว่าจะสามารถกลับมาหลอก ใช้เอลิ สต์ได้อีกแล้ว ฉันบอกหล่อนไว้นะยะ ตราบใดที่มีฉันอยู่สักวัน หนึ่ง ฉันจะไม่อนุญาตให้หล่อนหลอก ใช้เอลิสต์อีกอย่างแน่นอน !” ไปรยามองไปที่ตุลยา ราวกับประกาศความเป็นเจ้าถิ่น

“ตอนนี้ฉันไม่อยากพูดกับแกอีกแล้ว !” ตุลยามองไปที่ไปร ยาแล้วเอ่ยปากพูดอย่างเยือกเย็น จากนั้นก็เงยหน้ามองไปที่เอ ลิสต์ “ตอนนี้ฉันถามเขาอยู่
“ถามเขาก็คือถามฉันนั่นแหละ เรื่องของเขาในตอนนี้อยู่ ในความดูแลของฉัน !” พูดเสร็จไปรยาก็เชิดคางขึ้น แม้ว่าจะ สูงไม่เท่าหล่อน แต่เธอก็ไม่เลว

ได้ยินสิ่งนี้ สายตาของเอลิสต์ก็มองไปด้านหลังของไปรยา ในใจมีความอบอุ่นบางอย่างที่ไม่อาจบรรยายได้

ตุลยามองไปที่ไปรยา จากนั้นก็มองไปที่เอลิสต์อีกครั้ง “ ก็คือสิ่งที่คุณอยากจะพูดกับฉันเหรอ ?”

เอลิสต์ “……”

เขายังคงนิ่งเงียบ

“เอลิสต์ของบ้านฉันไม่ชอบพูด เขาเงียบก็ถือว่าไม่ยอมรับ !” ไปรยาเอ่ยปากพูดอย่างภาคภูมิใจ

ประโยคที่ว่าเอลิสต์ของบ้านฉันมันทำให้ตุลยาโกรธสุดขีด