ตอนที่570พบโดยบังเอิญ(6)

ตอนที่ 570 พบโดยบังเอิญ (6)

ขณะนั้น ภายในรถ

หลังจากเบลล่าขึ้นรถไปแล้วก็มองไปที่เปรมศักดิ์ วันนี้ของ เธอแตกต่างจากตอนที่อยู่ที่บาร์ในวันนั้นที่แต่งหน้าจัดมาก แต่ วันนี้กลับดูสดชื่นมาหน่อย ผมยาวคลุมไหล่ ดูสวยมากขึ้น

“ยอมออกมาเจอกับฉันแล้วเหรอ ?” เบลล่ามองไปที่เปรม ศักดิ์แล้วถามขึ้น มุมปากยกขึ้นยิ้มอย่างมีเสน่ห์ แต่ไม่ว่าจะมีเสน่ห์มากแค่ไหน เปรมศักดิ์ก็ไม่อยากมอง

เธอสักตาเดียว “บอกมาเลย เรียกผมออกมาเพราะเรื่องอะไร

กันแน่ ?”

“ไม่ได้มีเรื่องอะไรหรอก ก็แค่คิดถึงคุณ คุณก็ไม่รับสาย ของฉัน ในเมื่อไม่มีทางเลือกฉันก็เลยโทรไปที่บริษัทของคุณ !” เบลล่าพูด

ได้ยินสิ่งนี้คิ้วของเปรมศักดิ์ก็เลิกขึ้นอย่างไม่พอใจ “ผม

ไม่มีเวลาพูดไร้สาระกับคุณนะ พูดมาเลยว่าคุณต้องการ อะไร ?” เปรมศักดิ์ถามขึ้นอย่างสุดจะทน

เบลล่ามองไปที่เขาอย่างไม่รีบร้อน แต่กลับยิ้มขึ้นอย่างมี ความสุขมากขึ้นไปอีก ร่างกายก็ค่อยแนบชิดเข้าไป “ทำไมถึงเย็นกับฉันแบบนี้ล่ะ คืนนั้นคุณไม่ได้แบบนี้นี่นา เร่าร้อนกับฉัน มากซะอีก !” พูดจบมือของเธอก็ค่อยๆ ลูบไปที่หน้าอกของเขา เป็นการยั่วยวนอย่างชัดเจน

เห็นมือของเธอเปรมศักดิ์ก็ขมวดคิ้วขึ้นแล้วจับมือของเธอ ไว้ “ระวังคำพูดและการกระทำของตัวเองด้วย !”

“ระวังคำพูดและการกระทำ ?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้เบลล่าก็ ยิ้มขึ้น “ตอนนี้ก็มาบอกให้ระวังคำพูดและการกระทำ แล้ว ทำไมคืนนั้นคุณไม่ระวังคำพูดและการกระทำสักนิดเดียว ?”

“คุณต้องการจะทำอะไรกันแน่ ? ต้องการเงินเท่าไหร่ก็ บอกมาตรงๆ เลย ?” เปรมศักดิ์พูดอย่างสุดจะทน สิ่งที่ไม่อยาก ฟังที่สุดในตอนนี้คือเรื่องในคืนนั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะเมา ก็คงไม่มีเรื่องพันนั้นเกิดขึ้นหรอก

“เงิน ?” ได้ยินสิ่งนี้เบลล่าก็ยิ้มออกมา “คุณคิดว่าฉันชอบ

เงินของคุณมากจริงๆ งั้นเหรอ?” “ไม่เช่นนั้นล่ะ ? คุณต้องการอะไร ?” เปรมศักดิ์มองไปที่

เธอแล้วถามขึ้นอย่างเยือกเย็น

มุมปากของเบลล่าก็ยกขึ้นแล้วเข้าไปใกล้ๆ เขา “สิ่งที่ ต้องการที่สุดก็คือ คุณ !”

เห็นเธอเข้ามาใกล้อย่างไม่สำรวม เปรมศักดิ์ก็สะบัดเธอ ออกไปอย่างทนไม่ไหว “ผมไม่มีความสนใจกับคุณเลย !”

“ไม่สนใจ ? ไม่สนใจแล้วทำไมคุณต้องขึ้นเตียงกับฉันด้วยล่ะ ?” เบลล่ามองไปเขาแล้วถามขึ้นอย่างพอใจ ดวงตาคู่ก็มองไปที่เขา หรือว่าคุณคิดว่าฉันเป็นอื่นไป แล้ว ?”

ได้ยินสิ่งนี้เปรมศักดิ์ชะงักเล็กน้อย “ผมว่าคุณกำลัง พูดอะไรอยู่ !” เปรมศักดิ์ไม่ยอมรับทันที ถ้าไม่รถไปเถอะ !”

“เหมือนคิดไว้จริงเห็นได้ว่าฉันใช่คนนั้น ทำให้ คุณหวังได้ขนาดนี้ แต่ว่าฉันสงสัยมากๆ คนนั้น…..” จบก็ยิ้มขึ้นแล้วผลักประตูลงไป

เปรมศักดิ์ตกใจผลักประตูรถลงไปเช่นกันในทันที ในตอนนั้นหัวใจของไปรยามองพวกเขาอย่างใจจดใจจ่อ

เปรมศักดิ์ก้าวเท้าเดินสองสามก้าวแล้วคว้าเบลล่าไว้ ผมเตือนไว้นะ อย่าพูดไร้

เบลล่าหันหัวกลับ เห็นเปรมศักดิ์จับมือของมุมปาก ยกขึ้นด้วยรอยยิ้ม พูดถึงสำคัญสำหรับคุณมากจริงเลยนะ !”

คุณต้องการอะไรกันอยากจะบีบเขาให้ตาย ทว่าตอนอะไรก็ไม่ได้

ได้ยินพูดของเขา เบลล่ายิ้มออกมา แล้วค่อยๆ ไปหาเขา ก้าว ก้าวเดินใกล้ๆ เขา เกือบจะสัมผัสกับเขาแล้วจึงเงยหน้ามองไปที่เขา “เมื่อกี้ฉันก็บอกชัดเจนมากแล้ว นะ ฉันต้องการคุณ !”

เปรมศักดิ์ขมวดคิ้วขึ้น นัยน์ตาอันลึกลับจ้องมองไปที่เธอ ราวกับว่าแยกเธอออกจากกัน

ขณะนั้นเบลล่าก็เขย่งปลายเท้า วางมือไปรอบคอของเขา แล้วจูบลงไปที่ปากของเขา…….