ตอนที่543กระฉับกระเฉง(2)

ตอนที่ 543 กระฉับกระเฉง (2)

“พันเดช คุณอ่อนโยนหน่อยได้ไหม !” จิดาภาประท้วง

ได้ยินคำพูดของเธอ พันเดชจึงหัวเราะออกมาแล้วทับไป ตัวของเธอ จากนั้นก็มองไปที่เธอ “คุณทำให้คนคนหนึ่งหัว กระหายนานขนาดนี้ มันจะอ่อนโยนได้ยังไง !

ตั้งแต่รู้จักกับเธอมา เขาก็ไม่เคยแตะผู้หญิงคนอื่นอีกเลย ในใจอยากพุ่งไปบนตัวของเธอเพียงเท่านั้น

ทว่าเธอมีความหวาดระแวงอยู่เสมอ และไม่ยอม เขาจึงไม่

อยากบังคับเธอ แต่ในตอนนี้ ความรู้สึกมาถึงที่สุดแล้ว เขาก็ไม่

อนุญาตให้เธอหนีไปได้อีก

แม้ว่าท้องฟ้าจะพังลงมา วันนี้เขาก็ต้องเอาเธอให้ได้!

จิดาภามองไปที่เขาแล้วยิ้มขึ้น

ขณะเดียวกันพันเดชก็มองไปที่เธอ สายตาอันลึกซึ้งเพ่ง มองไปที่เธอ “เป็นไงบ้าง ? วันนี้ได้รับบาดเจ็บไหม ?”

จิดาภาสายหัว

“แล้วกลัวไหม ?”

จิดาภาคิดอยู่ชั่วขณะแล้วพยักหน้า “กลัว ฉันกลัวว่าจะไม่ได้เห็นคุณอีกแล้ว !” สายตาอันสดใสจ้องมองไปที่พันเดช

ประโยคนี้ทำให้หัวใจของพันเดชเต้นแรงอย่างไม่สามารถ อธิบายได้

ประโยคนี้มีพลังมากกว่าประโยคที่ว่าฉันรักคุณอย่างมาก มีพลังแบบที่ทำให้เขารู้สึกสั่นสะเทือนมากขึ้นไปอีก

วินาทีต่อมาเขาก็ทนไม่ได้อีกต่อไป ไม่ได้สนใจอย่างอื่น แล้วจูบลงไปที่ริมฝีปากของจิดาภา

ความรักและความใส่ใจของเขาทั้งหมด ใช้เพียงแต่การก ระทําแสดงออกมา

จิดาภาไม่ได้ขัดขืน ในช่วงเวลาของการระเบิดนั้น เธอ กลัวจริงๆ กลัวว่าจะไม่ได้เจอพ้นเดชอีกแล้ว

เมื่อตระหนักถึงน้ำใจในตอนนั้น เรื่องพวกนี้ที่อยู่ต่อหน้า เธอก็กลับกลายสิ่งสัพเพเหระ

การจูบของเขาบ้าคลั่งและเร่าร้อน จากคอของเธอแล้ว ค่อยๆ ลงไป เมื่อรู้สึกได้ว่าชุดเดรสที่ตัวของเธอเกะกะ จึงได้ยิน เพียงแต่เสียง “แคร่ก” ผ้าขาด แล้วชุดเดรสก็ประกาศว่าตาย อย่างเป็นทางการ………

ต่อมาในห้องก็แสดงอารมณ์ที่รุนแรงอย่างอินฟินิตี้……

อีกฝั่งหนึ่ง เมื่อยังไม่ได้แยกการประชุม เปรมศักดิ์ก็ออก จากงานมาก่อนแล้ว
เขาไม่สามารถมองเห็นจิดาภากับพันเดชอยู่ด้วยกันได้ ดัง นั้นจึงออกจากที่นั่นไปก่อน ก็เลยไม่รู้ว่าภายหลังเกิดเรื่องอะไร ขึ้นบ้าง

ในบาร์ เขานั่งดื่มทีละแก้วอยู่ตรงนั้น

ส่วนดื่มไปมากแค่ไหนเขาก็ไม่อาจรู้ได้

ในสมองมีเพียงแค่ฉากเดียว

เมื่อพ้นเดชขอจิดาภาแต่งงาน พวกเขาทั้งกอดและจูบ

ภาพนั้นตราตรึงอยู่ในสมองของเขา ไม่ว่าปัดยังไงก็ปัดไม่

ตราบใดที่คิดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของเขาก็ย่ำแย่มาก แล้ว

ดื่มเหล้าแก้วต่อแก้ว ในที่สุดก็เมาอย่างไร้สติ ใบหน้าอันหล่อ

เหลาถูกปกปิดด้วยสีแดง

เห็นท่าทีของเขาราวกับว่าอกหัก ผู้ชายที่หล่อเหล่าขนาดนี้ มีผู้หญิงมากมายมองมาที่เขาเพื่ออยากเข้าหา มากไปกว่านั้น คือมีคนที่มีความกล้าหาญเดินเข้าไปหาเรื่องคุยตีสนิท

“คนหล่อ คนเดียวเหรอ ? ชวนฉันดื่มสักแก้วไหม ?” ผู้ หญิงเดินเข้าไป เอามือวางไว้บนร่างกายของเปรมศักดิ์ ดวงตา โตคู่หนึ่งกะพริบให้เขาอย่างคลุมเครือโดยไม่หยุด

เห็นมืออยู่บนไหล่ เปรมศักดิ์จึงค่อยๆ หันหัวกลับ เมื่อเห็น คนที่อยู่ข้างหลังจึงขมวดคิ้วขึ้น เห็นได้ชัดว่ามีความตื่นเต้นอยู่บ้าง “จิ……”

ผู้หญิงชะงักแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “ฉันชื่อ เบลล่า !”

เบลล่า ?

เบลล่า คือใคร ?

ในความทรงจําของเปรมศักดิ์ไม่มีคนนี้ !

ในสมองของเขามีเพียงคนเดียวชื่อว่า จิดาภา !

นึกถึงตรงนี้เขาก็ก้าวลงจากบาร์และเดินตรงออกไปข้าง

นอกทันที

ผู้หญิงที่ชื่อ เบลล่า คนนั้นตกตะลึง “คนหล่อ คุณจะไปไหน

“ผมจะต้องไปหา…………..” พูดจบเขาก็พุ่ง โซซัดโซเซ

ออกไป

ผู้หญิงที่ชื่อ เบลล่าตกตะลึง ในที่สุดก็เลือกที่จะตามไป “คนหล่อ คนหล่อ …..” เบลล่าตามเปรมศักดิ์อยู่ข้างหลัง