ตอนที่542กระฉับกระเฉง (1)

ตอนที่ 542 กระฉับกระเฉง (1)

ในความเป็นจริงเป็นวันครบการประชุมประจำปีที่ดีๆ และ

การขอแต่งงานที่ดีๆ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

ได้

พันเดชมองไปที่จิดาภา “เป็นไงบ้าง ? คุณเป็นอะไรหรือ

เปล่า ?”

จิดาภาสายหัว พยายามสงบสติอารมณ์ตัวเองลงมา “ฉัน ไม่เป็นอะไรค่ะ หลังจากขึ้นรถ อยากรอคุณด้วยกัน ฉันก็เลยลง มาค่ะ !” จิดาภาไม่ได้บอกความจริง เพราะไม่อยากให้เขาเป็น ห่วงเกินไป

“โชคดีแล้ว โชคดีที่คุณไม่เป็นอะไร !” พันเดชมองไปที่ เธอ ไม่เช่นนั้นนี่จะเป็นความเสียใจของพันเดชไปตลอดชีวิต

จิดาภายิ้มออกมา

การระเบิดทำให้ตำรวจพากันตื่นตัว

หลังจากนั้นจิดาภากับพันเดชก็ถูกนำตัวไปสอบสวนที่ สถานีตำรวจทั้งคู่

ในความเป็นจริงมันควรจะเป็นเรื่องที่โรแมนติก แต่นึกไม่ ถึงเลยว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
พันเดชทนความรำคาญไม่ไหว จึงระบายอารมณ์ออกมา จากนั้นจึงถูกปล่อยตัวกลับ

เจ๊กขับรถแล้วส่งพวกเขาไปถึงชั้นล่าง

จิดาภากำลังจะลงจากรถ ทว่าถูกพันเดชอุ้มเธอลงจากรถ

กะทันหัน

จิดาภาชะงัก แล้วสายตาก็มองไปที่เจ๊ก

“ผมมองไม่เห็นอะไรเลยครับ……. เจ๊กก็มองไปอีกฝั่งทันที “นายขับรถไป พรุ่งนี้ฉันจะไปบริษัทสายหน่อย !” พันเดช

“ผมทราบแล้วครับ !” เจ็กตอบไปหนึ่งครั้งส่วนพันเดช

พูด

อุ้มจิดาภาขึ้นไปชั้นบน

ใบหน้าของจิดาภาแดงขึ้นเล็กน้อย

เจ๊กนั่งอยู่บนรถ เห็นพันเดชอุ่มจิดาภาขึ้นไปชั้นบน ก็เต็ม ไปด้วยความอิจฉา

แม้คืนนี้จะเกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย แต่อุบัติเหตุนี้ไม่ได้มีผลก ระทบต่อพวกเขาแม้แต่น้อย

เฮ้อ เมื่อไหร่เขาจะพบความสุขแบบนี้สักทีนะ ?

ถือความคิดแบบนี้แล้วขับรถไป

ชั้นบน
พันเดชอุ่มจิตาภาเดินขึ้นไป

เพิ่งเปิดประตู จิดาภาก็มองไปที่เขาแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “ฉันเดินเองได้น่า!”

พันเตชมองไปที่เธอแล้ววางเธอลง

“อันที่จริง ฉัน…” คำพูดของเธอยังพูดไม่ทันจบ พันเดช พุ่งเข้าไปทันที แล้วกดเธอไปที่ผนัง พลางจูบอย่างบ้าคลั่ง จิดา ภาไม่ทันตั้งตัวจึงถูกเข้าจู่โจม

ทันใดนั้นใบหน้าของจิดาภาจึงแดงระเรื่อขึ้น ทว่าไม่ได้ ผลักเขาออก สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้ ทั้งมีความสุขและ ความตื่นเต้น

พันเดชทำให้เธอมีความสุขจริงๆ

ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกโชคดี เธอรักชายคนนี้ คนนี้ก็รักเธอ

เช่นกัน

เธอเองก็ไม่รู้ว่าเธอควรจะหนีแห่รักของเขาได้อย่างไร

ขณะที่เธอกำลังหายใจหอบ เมื่อของเขาก็จู่โจมไปที่อก ของเธอ เธอสวมชุดเดรสยิ่งสะดวกสำหรับเขาที่จะไปให้ถึง

“พันเดช……. จิดาภาเรียกเขาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนเล็ก

น้อย

ขณะนั้นพันเดชกดลงไปที่เธอ “วันนี้ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร ผมก็ไม่ปล่อยคุณไป……
ใบหน้าของจิดาภาแดงระเรื่อขึ้น เธอเข้าใจว่าคำพูดของ พันเตชหมายถึงอะไร

“แต่ที่นี่เป็นห่วงนั่งเล่นนะ…..……

ได้ยินสิ่งนี้พันเดชก็เลิกคิ้วขึ้นแล้วมองไปที่เธอ ไปห้อง

นอน ?”

จิดาภาไม่ได้พูด ทว่าใบหน้าแดงไปหมด พันเดชเข้าใจคำ

บอกใบ้ของเธอ

แม้ว่าเธอจะดูเหมือนผู้หญิงยุคใหม่ แต่ในแง่นี้เธอก็ยัง เป็นคนหัวโบราณ!

“โอเค งั้นไปห้องนอน !” พูดจบพันเดชก็อุ้มเธอขึ้นอีกครั้ง แล้วเดินไปยังห้องนอน

จิดาภาหน้าแดง ยิ่งเข้าใจมากขึ้นว่าต่อไปจะมีอะไรรอเธอ

อยู่ข้างหน้า…….

แม้ว่าได้เตรียมความพร้อมนับครั้งไม่ถ้วนแต่ก็ยังรู้สึกตื่น

เต้นอยู่บ้าง

พันเดชใช้เท้าเตะประตูให้เปิดทันที แล้วกอดจิดาภาเดิน เข้าไป เพิ่งไปถึงบนเตียงก็มีจูบมากมายตกลงไปที่ตัวของเธอ มีความรุนแรงและป่าเถื่อนอยู่บ้าง