ตอนที่536แต่งงานอีกครั้ง (1)

ตอนที่ 536 แต่งงานอีกครั้ง (1)

งานฉลองวันครบรอบสองปีของบริษัทCA

วันนี้ พนักงานทุกคนต่างก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจมาก

เพราะว่าวันนี้ไม่เพียงแต่ไม่ต้องทำงาน ยังสามารถกิน ของกินอีกเพียบ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือสามารถแต่งตัวหรูหรา สวยงามแล้วออกงาน

งานฉลองครบรอบของบริษัทCA ต้องเชิญแขกที่มาจาก นอกบริษัทแน่นอน ดังนั้นพวกเขาเลยมีโอกาสได้พบปะกับคนมี เงิน

ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือว่าผู้หญิง ต่างก็แสดงการรอคอย กับงานครั้งนี้ ทุกคนต่างก็เตรียมตัวพร้อมและบ้าคลั่งกับงาน คืนนี้

จิดาภาไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอะไร

เธอตื่นแต่เช้า พันเดชก็ไม่ได้นอนอยู่ข้างเธอแล้ว เขาทั้งยุ่งทั้งทำตัวลึกลับ

หลายวันมานี้เขาเหมือนจะยุ่งเป็นพิเศษ โดยเฉพาะวันนี้

งานจะจัดขึ้นตอนค่ำ ดังนั้นจิดาภาก็ทำตัวใจเย็น และไม่ ได้อยากจะไปออกงานมาก ที่จริงเธอแค่อยากจะเลือกชุดราตรีธรรมดาๆไปออกงาน แต่ตอนที่เธอออกจากห้องนอน ก็เห็น กล่องใหญ่ๆที่วางอยู่บนโต๊ะเตี้ยตรงห้องรับแขก

จิดาภาขมวดคิ้ว เธอจำไม่ได้ว่าตัวเองซื้อของมาวางที่นั่น ตั้งแต่เมื่อไหร่

หรือว่าเป็น…….พันเดช

พอนึกถึงแบบนี้ จิดาภาก็ค่อยๆเดินไปดู

มีกล่องใหญ่วางอยู่ข้างๆยังมีกล่องเล็กๆ หนึ่งใบ

จิดาภาก็รู้สึกแปลกใจเลยเปิดออก

ข้างบนมีการ์ดวางอยู่ จิดาภาเอามันขึ้นมา

ข้างบนเขียนตัวหนังสือใหญ่ๆไว้ “คืนนี้ใส่ชุดนี้ ผมจะให้ คนมารับคุณนะ!”

พันเดชเขียนไว้เอง

พอเห็นแบบนี้ จิดาภาจึงกระตุกมุมปากแล้วเผยยิ้มออกมา

จากนั้นก็วางการ์ดลง แล้วเอาชุดราตรีออกมา

เป็นชุดรัดรูปสีขาวที่เปิดไหล่แค่ข้างเดียว ดูๆแล้วมัน สวยงามและดูสง่ามาก ข้างๆยังมีรองเท้าวางอยู่

จิดาภาไม่ต้องลอง ก็รู้ว่ารองเท้ากับชุดต้องเป็นไซส์ของ เธอแน่นอน

จิดาภาสัมผัสถึงความใส่ใจของพันเดช ทีแรกเธอยัง อยากจะใส่อะไรมั่วๆไป ในงาน นึกไม่ถึงว่าเขาจะเตรียมไว้ให้เธอแล้ว เธอจึงค่อยๆเผยยิ้มออกมาอย่างอดกลั้นไว้ไม่อยู่…

เธอตัดสินใจ คืนนี้ทำตามที่พันเดชบอก

ไม่นานก็ถึงเวลากลางคืนแล้ว

จิดาภาพึ่งจะอาบน้ำเสร็จแล้วเปลี่ยนเสื้อ แต่งหน้าเสร็จ เวลานี้ เสียงมือถือของเธอก็ดังขึ้น

เธอมองเบอร์ที่โทรมา จิดาภาจึงกดรับสาย

“ฮาโหล……”

“คุณจิดาภาครับ ผมคือเล็กนะครับ บอสบอกให้ผมมารับ คุณ ตอนนี้ผมอยู่ใต้ตึกแล้วครับ ไม่รู้ว่าคุณเตรียมตัวเสร็จหรือ ยังครับ?” เจ๊กพูดขึ้นในสาย

“อืม เสร็จแล้ว ฉันจะลงไปเดี๋ยวนี้!” จิดาภาตอบกลับสั้นๆ

“ครับ งั้นผมรอที่นี่นะครับ!” เจ๊กพูดขึ้น

“อืม!”

พอวางสายลง จิดาภาจึงเอากระเป๋าแล้วเดินออกไป

พึ่งจะลงไปถึงชั้นล่างก็เห็นเด็กยืนคอยอยู่ตรงนั้น

จิดาภาเดินไป และเรียกเขา “เจ๊ก!”

เจ๊กจึงได้สติกลับมาแล้วหันไปมองจิดาภาพลางตกตะลึง ขึ้นมาทันที “คุณ คุณจิดาภา…….”

“ไปได้แล้ว!” จิดาภายิ้มพลางพูดขึ้น
จริงๆนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นครั้งก่อนในบริษัท ทั้งสองก็รู้สึก เกรงอกเกรงใจเล็กน้อย

เจ๊กพยักหน้าขึ้นมาทันที แต่ว่าก็ยังรู้สึกอึ้งในตัวของจิดา ภา แล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “คุณจิตาภา วันนี้คุณสวยมากครับ!!

จิดาภาอมยิ้ม “ขอบคุณนะ!”

เธอสวมใส่ชุดสีขาว และรองเท้าส้นสูงสีเงิน ผมยาวลอนที่ ดำเงาเหมือนดั่งน้ำหมึก ที่ปล่อยอยู่ข้างหลัง พอมีลมพัดให้ ปลิวขึ้นเล็กน้อย ทำให้จิดาภาดูมีเสน่ห์มากขึ้น

โดยเฉพาะผมที่มากับสไตล์การแต่งหน้าของเธอ ทำให้ เธอเปล่งประกายอย่างโดดเด่น

ปกติเธอแค่แต่งหน้าเบาๆ ฉะนั้นวันนี้เธอดูแตกต่างจาก

ปกติ ทำให้เธอเปลี่ยนไปเป็นอีกลุค

เจ๊กยิ้มขึ้น แล้วเปิดประตูรถให้จิดาภา จิดาภาเลยเข้าไป