ตอนที่533ขอสั่งชดเชย(4)
ตอนที่ 533 ขอสั่งชดเชย (4)
พอเห็นท่าทางจิดาภา ทั้งดื้อทั้งชนทั้งน่ารัก พันเดชจึงยิ้ม ขึ้น ไปเช้าๆกลับเช้าๆหน่อย แล้วซื้อของให้เพื่อนคุณแทนผม ด้วย ถือโอกาสเป็นของขวัญเปิดร้านใหม่!!
จิดาภายิ้มขึ้น “ทำไมคุณถึงดีขนาดนี้?
“เพื่อที่จะได้ใจคุณ ก็ต้องให้ความสำคัญกับเธอ และ เอาใจเธอก็เป็นเรื่องที่สมควร!” พันเดชยิ้มแล้วพูดขึ้น ยิ่งไป กว่านั้น ผมทำแบบนี้ ก็เพราะให้หน้าคุณ จะได้เห็นว่าผู้ชายของ คุณเป็นคนที่ใส่ใจมากแค่ไหน!” พันเดชมองจิดาภาแล้วพูดขึ้น นัยน์ตาและน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความรักใคร่เอ็นดูเธอ มาก
จิดาภายิ้มขึ้น เธอไม่ยอมไม่ได้ว่าพันเดชทำแบบนี้ ทำให้ เธอรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ “พอเถอะ งั้นฉันไปก่อนนะ!” กำลังจะ เดินออกมา กลับถูกพันเดชดึงไว้
จิดาภาหันกลับไปมอง พอมองเขา พันเดชกลับหันข้างให้
จิดาภา
จิดาภาจึงเข้าใจทันทีว่ามันคืออะไร จากนั้นก็หันไปหอม แก้มเขาหนึ่งที
“ผมจะเอาจูบโดยใช้ลิ้น
พันเดชกลับหันมามองเธอ
จิดาภายิ้มเบาๆ “เป็นเด็กดีนะ เดี๋ยววันหลังฉันจะชดเชย
ให้คุณ!
“ใช้ร่างกายชดเชยใช่ไหม?”
จิดาภาจึงชักสีหน้าเล็กน้อย ในหัวของเขามีแค่เรื่องพวกนี้
ใช่ไหม!!
“วันหลังค่อยคุยกัน ไปรยายังรอฉันอยู่ ฉันไปก่อนล่ะ!” พูดไปจิดาภาก็ยิ้มขึ้น แล้วหันไปโบกมือให้เขาแล้วเดินออกไป
พันเดชมองข้างหลังของเธอ เลยกระตุกมุมปากขึ้นเล็ก
น้อย เวลานี้ เขาจึงแอบตัดสินใจบางอย่างในใจ……..
ทั้งสองคนนัดเจอกันที่ไหนสักที แล้วไปเจอกันที่นั่นเลยที
จากนั้นก็เริ่มเดินเล่นและซื้อของในห้าง พวกเธอเดินเล่น
ไปด้วยและพูดคุยเล่นกันไปด้วย
จิดาภาซื้อของสองอย่างเป็นของขวัญที่ให้ไปรยาเปิดร้าน
ชิ้นหนึ่งเป็นของเธอ อีกชิ้นเป็นของพันเดช
ถึงแม้จะไม่ใช่ของที่มันล้ำค่ามากนัก แต่ก็ไม่ได้ถูกๆ
จริงๆจิดาภาไม่ใช่ว่าไม่มีเงินใช้ แต่พันเดชทำแบบนี้ เธอ ก็จะยอมรับและปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ
เพราะว่าพวกเขาทั้งสองคนยังไงก็ได้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว จ
ดาภาแค่อยากจะให้ความสัมพันธ์แบบนี้เป็นไปตามธรรมชาติ แค่ว่าตอนที่เธอให้ของขวัญกับไปรยา เธอจึงรีบโหวด
คะแนนและทัศนคติดีๆต่อพันเดช
การพึ่งพาได้ ความใส่ใจ และความเป็นสุภาพบุรุษ คำพูด พวกนี้สามารถเอามาอุปมาพันเดชได้หมด
ทีแรกเพราะเรื่องของจิดาภา ไปรยาไม่ได้รู้สึกดีกับพันเดช เลย แต่พอผ่านหลายๆเรื่องมา และทุกๆการกระทำของเขาที่มี ต่อจิดาภา ก็ทำให้ไปรยาค่อยๆเปลี่ยนความคิดไปเยอะมาก
ผ่านครั้งนี้ไป ไปรยาก็เลยรู้สึกดีกับพันเดชขึ้นมา และ กําลังจับตาคอยสังเกตเขาอยู่ตลอดเวลา
ไปรยากับจิดาภาสนิทกันในระดับหนึ่ง เลยไม่ได้มีความ เกรงใจกัน เลยรับของขวัญไว้
ทั้งสองเดินช้อปปิ้งกันเสร็จ ของที่จะซื้อก็พอสมควรแล้ว จึงออกจากห้าง
“วันนี้ฉันเลี้ยงเอง อย่ามาแย่งฉันจ่ายล่ะ” ไปรยาพูดขึ้น “วางใจเถอะ ฉันไม่เกรงใจแกแน่นอน!
ทั้งสองพูดคุยเล่นกันแล้วเดินออกไป
แต่เดินไปถึงตรงประตู ก็ได้เจอกับดุลยา……..และยังมีเอ
ตอนที่เห็นพวกเขา จิดาภาก็รู้สึกตกตะลึง
ไปรยาเองก็เหมือนกัน
ถึงแม้จะไม่เคยเจอหน้ากับเอลิสต์ แต่ข่าวของเขาไปรยาก เคยค้นหาดู เลยรู้จักเขาบ้าง
ไปรยาควงแขนจิดาภาไว้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ทำให้เห็นอย่างชัดเจนเลยว่า ดุลยานึกไม่ถึงว่าจะเจอจิดา
ภาที่นี่
เธอเลยกระตุกมุมปากแล้วแสยะยิ้มขึ้น “คุณจิดาภาค่ะ ช่างบังเอิญจริงๆ นึกไม่ถึงว่าจะเจอคุณที่นี่!
จิดาภายิ้มขึ้น สายตาที่จับจ้องเอลิสต์อยู่ก็ได้ละไปทางอื่น
“บังเอิญจริงๆ!”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ