ตอนที่518ทําลายเรื่องที่ดี (1)

ตอนที่ 518 ทําลายเรื่องที่ดี (1)

ในความเป็นจริงกินของที่ธรรมดามาก แต่ว่าพันเดชก็กิน ได้อย่างเอร็ดอร่อย

บางทีอาจเกี่ยวข้องกับการที่จิดาภาส่งมาให้

เมื่อเห็นจิดาภาปรากฏตัวขึ้นมากะทันหัน ไม่ยอมรับก็ไม่ ได้ว่าเขาตื้นตันใจและประทับใจมาก

เป็นเพียงแค่ประโยคที่เขาล้อเล่นเท่านั้นเธอก็ยังมา

ส่วนสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เขารู้สึกได้ว่าตัวเองมีน้ำหนักใน ใจจิดาภาขึ้นเรื่อยๆ นี่ทำให้เขารู้สึกพึงพอใจและรู้สึกถึงความ สําเร็จอย่างมาก

มองพันเดชกิน มุมปากของจิดาภาก็ยกขึ้น

“ใช่แล้ว วันนี้ฉันไปเยี่ยมคุณย่ามา คุณหมอบอกว่าตัว วัดแต่ละอย่างของเธอดีมาก มีโอกาสที่จะฟื้นขึ้นมากอยู่ !” จิดา

ภาพูด

ได้ยินสิ่งนี้พันเดชก็พยักหน้า “คุณย่าชอบการครึกครื้น ขนาดนี้ จะไม่นอนไปตลอดหรอกน่า !”

จิดาภาพยักหน้าเห็นด้วย
เธอก็เชื่อย่างนั้น !

คนแบบหญิงชรานั้น เธอเชื่อว่าพระเจ้าจะดีต่อเขาอย่าง

แน่นอน !

เห็นจิตาภาไม่ได้พูดอีก พันเดชจึงคิดอยู่ชั่วขณะแล้วเอ่ย ปากพูดขึ้น “ผมได้ยินมาว่าช่วงนี้คุณไปค้นหาเรื่องที่เกี่ยวกับ กษิดิสอยู่ตลอด !”

พูดถึงสิ่งนี้จิดาภาก็ตกตะลึงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ แล้วพยักหน้า “อืม !”

ในความเป็นจริงเธอก็ไม่อยากปิดบังพันเดซ

เพียงแต่หลายวันมานี้พวกเขายุ่งมากเกินไป ดังนั้นจึงไม่ ได้บอกเขาเท่านั้น

เมื่อได้ยินสิ่งนี้พันเดชจึงหยุดกิน ดึงทิชชูออกมาเช็ดปาก แล้วหันหัวมองไปที่เธอ “คุณน่าจะรู้นะว่าเรื่องนี้มันไม่ธรรมดา เหมือนสิ่งที่จินตนาการ !!

“ก็เพราะแบบนี้แหละฉันถึงอยากจะหาความจริง !” จิดา ภาพูดด้วยความมั่นใจมาก

เห็นท่าที่มั่นใจมากของจิดาภา พันเดชก็รู้ว่าเขาห้ามไม่ได้

“ทำไมไม่ให้ผมช่วยคุณล่ะ ?” พันเดชถาม

“ถ้าคนที่อยู่เบื้องหลังคนนั้นเป็นดุลยาจริงๆ แล้วคุณส่ง เธอเข้าไป จะไม่รู้สึกผิดเหรอ ?” จิดาภาพูด
นี่ก็เป็นปัญหาที่เธอพิจารณาอยู่เสมอ

ได้ยินสิ่งนี้พ้นเดชก็ยังคงอึ้งอยู่อย่างชัดเจนอยู่ชั่วขณะ

เห็นได้ว่าจิตาภาคิดเพื่อเขาอยู่เสมอ

เมื่อมองไปที่จิดาภา เขาก็เอนตัวเข้าหาเธอแล้วนั่งข้างๆ ใบหน้าอันหล่อเหลามีสายตาที่ลึกซึ้ง “ดังนั้นการที่คุณไม่ยอม ให้ผมช่วย เพราะกลัวว่าผมจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกใช่ไหม ?

เห็นเขาเข้ามาใกล้ จิตาภาไม่ได้ถอย แต่กลับมองไปที่เขา “ถ้าใช่ล่ะ ?”

มุมปากของพันเดชยกขึ้น แล้วจบที่ริมฝีปากของเธอ “งั้น ผมบอกคุณไว้เลยนะ ไม่!!

“ตอนนี้ในใจของผมมีแต่คุณ ใครก็ตามที่ทำร้ายคุณ ไม่

ว่าจะเป็นใครผมก็ไม่ปล่อยเขาไปแน่นอน !” พันเดชมองไปที่

เธอแล้วพูดเน้นทีละคำ แต่ละคำราวกับว่าสัญญาขึ้นมา

จิดาภามองไปที่เขา มุมปากยกขึ้น ขนตาอันเรียวยาว กะพริบ “ฉันเชื่อคุณนะ แต่ว่าสำหรับเรื่องนี้ฉันยังอยากตรวจ สอบด้วยตัวเอง !”

เห็นจิตาภายืนกราน พันเดชจึงพยักหน้า “ก็ได้ แต่คุณต้อง สัญญากับผมก่อนว่าความปลอดภัยต้องมาก่อน มีเรื่องอะไรก็ ต้องบอกผมอย่างแน่นอน ผมไม่อยากเห็นคุณได้รับบาดเจ็บ ใดๆ สักอย่าง !” พันเดชพูด

เมื่อได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็พยักหน้า “ฉันจะทำนะ !”
พันเดชก็ยิ้มขึ้นแล้วเอนตัวจะเข้าไปจูบจิตาภา ทว่าจิดาภา ผลักเขาออกไป “เอาล่ะ รีบกินของได้แล้ว เดี๋ยวยังมีประชุม นะ !”

“ไม่ ผมจะจูบคุณเดี๋ยวนี้ !” พูดจบเขาก็พุ่งเข้าไปทันที แล้ว จูบไปที่จิดาภา

“หูย คุณเพิ่งกินของเองนะ…….” จิดาภาประท้วงแล้วถอย

ได้ยินสิ่งนี้พันเดชจึงขมวดคิ้วขึ้น “รังเกียจผม !?”

จิดาภาอดยิ้มแล้วพยักหน้าซ้ำๆ

“แม้ว่าจะรังเกียจ คุณก็ต้องทน !” พูดจบพันเตชทับลงไป ที่ริมฝีปากของเธอ