ตอนที่516สร้างเซอร์ไพรส์ (5)

ตอนที่ 516 สร้างเซอร์ไพรส์ (5)

เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย หยิบโทรศัพท์ จิดาภาจึงเดินออก จากประตูไป

ขณะนั้นเปรมศักดิ์เพิ่งขึ้นชั้นบนก็เห็นจิดาภา ทั้งคู่จึงเผชิญ หน้ากันพอดี

“ดึกขนาดนี้แล้ว เธอจะไปไหน ?” เปรมศักดิ์เดินขึ้นมา ใส่ ชุดลำลองถัก กางเกงสีเทาอ่อน เสื้อสีฟ้า ร่างตั้งตรงดูหล่อเหลา

เมื่อจิดาภาเห็นเปรมศักดิ์จึงยิ้มขึ้น “ฉันมีเรื่องต้องออกไป นิดหน่อยค่ะ…….

เปรมศักดิ์หรี่ตา “ตอนนี้ดึกมาแล้วนะ !”

จิดาภาคิดอยู่ชั่วขณะ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันออกไปเดี๋ยว ก็กลับมาแล้ว !!

เห็นว่าจิดาภาต้องออกไปแน่นอน เปรมศักดิ์จึงเข้าใจอะไร บางอย่าง “เธอจะไปหาพันเดช ?”

แม้ว่าประหลาดใจเล็กน้อยที่เปรมศักดิ์เดาได้ถูกต้อง ขนาดนี้ แต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ แล้วพยักหน้า “อืม !”

ในหัวใจของเปรมศักดิ์มีความรู้สึกที่ไม่สามารถพูดออกมาได้
“ไม่พูดกับพี่แล้วนะคะพี่ใหญ่ ฉันออกไปแล้วนะ !” พูดจบ ดาภาอ้อมตัวผ่านเขากำลังจะลงไป

“เดี๋ยวก่อน !” เปรมศักดิ์เอ่ยปากพูด

จิดาภาตกตะลึงอยู่ตรงนั้น

“ดึกมาแล้ว ข้างนอก โบกรถไม่ได้หรอก ขับรถไปเลย ! พูดจบเปรมศักดิ์ก็ยื่นกุญแจให้กับเธอ

จิดาภาตกตะลึง หลังจากนั้นก็ยิ้มขึ้น “ขอบคุณนะคะพี่ ใหญ่ !” หยิบกุญแจแล้วลงไปทันที

เปรมศักดิ์ยืนอยู่ตรงนั้น คำว่าขอบคุณเขาไม่ต้องการ

แต่เขาทำแบบนั้นไม่ได้!

มองไปที่เงาหลังของจิตาภา เขาทำได้เพียงพยายาม

อดทนไว้

มือที่วางอยู่ในกระเป๋าเสื้อแน่นเป็นกำปั้น……..

หลังจากขับรถ จิดาภาก็ไปซื้ออาหารให้พันเดช แล้วตรง

ไปที่บริษัททันที

หลังจากจอดรถเรียบร้อย จิดาภาจึงขึ้นไปทันที

เมื่อเขามาถึง เจ๊กก็ยืนอยู่ที่ประตู

เมื่อเห็นจิดาภา เจ๊กก็ประหลาดใจเล็กน้อย “คุณจิดา
จิดาภายิ้มให้

“ประธานพันเดชยังประชุมอยู่ครับ……

“ไม่เป็นไรหรอก ฉันไปรอเขาที่ออฟฟิศก็ได้ !” จิดาภาพูด เจ๊กพยักหน้า “เหลืออีกสิบนาที ให้เสร็จแล้วครับ !”

“อืม !” จิดาภาพยักหน้า

กำลังจะไปออฟฟิศ ก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้กะทันหัน “ใช่ แล้ว นี่ให้คุณนะ !” จิดาภาพูด แล้วยืนถุงหนึ่งให้กับเด็ก

เจ็กตกตะลึงเล็กน้อย “ของผม ?” มองไปที่อาหารนั้นเขาก็ ซาบซึ้งใจอยู่บ้าง

“ตอนนี้ดึกมากแล้ว กินอะไรนิดหน่อยจะได้มีแรงมาก ขึ้น !” จิดาภาพูด

เจ๊กยิ้มแล้วพยักหน้า “ขอบคุณนะครับคุณจิดาภา !” จิดาภาเดินไปฝั่งออฟฟิศ “ใช่แล้ว อย่าบอกเขานะว่าฉัน

มา!”

ได้ยินสิ่งนี้เจ๊กก็เข้าใจในทันที จึงพยักหน้า ยื่นมือออกมา ทำท่า OK “เซอร์ไพรส์ล่ะสิ ผมรู้ !”

จิดาภายิ้มแล้วหันหลังไปยังออฟฟิศ เจ๊กยืนอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นจิดาภาเดินเข้าไปก็ทอดถอนใจ อย่างไม่รู้ตัว “เจ้านายมีความสุขมากเลยนะเนี่ย !!
มีเมียที่สวยขนาดนี้ก็เพียงพอแล้ว ยังมีเซอร์ไพสร้

เจ้านายเก็บบุญวาสนามาตั้งแต่ชาติไหนเนี่ย ! เมื่อคิดแบบนี้ก็กอดของกินแล้วหันหลังเดินออกไป หลังจากพันเดชประชุมออกมา เพิ่งเดินไปถึงตรงนั้นพลัน เห็นเจ๊กฟุบุกินแผล็บๆ อยู่ตรงนั้น กินอย่างเอร็ดอร่อยมาก เขาขมวดคิ้วขึ้น เดินเข้าไปอย่างไม่พอใจอยู่บ้าง “เอร็ดอร่อยมากเหรอ ?” พันเดชเลิกคิ้วแล้วถามขึ้น

เจ็กตั้งใจกินมาก แม้ว่าพันเดซออกมาก็ไม่ได้ยินเสียง เมื่อ ได้ยินเสียงของเขาจึงรีบเงยหน้าขึ้นทันที เมื่อมองไปเห็น ใบหน้าที่กำลังขยายใหญ่ข้างหน้า ก็กระโดดขึ้นมาทันที

“เจ้า เจ้านาย….. เจ๊กแทบสำลัก แล้วรีบยืนขึ้นและรีบเช็ดปาก