ตอนที่507กลายเป็นยุ่งยาก (2)

ตอนที่ 507 กลายเป็นยุ่งยาก (2)

ตุลยายิ้มอย่างภาคภูมิใจ แล้วมองไปที่เธอ ทันใดนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที “ไม่ว่าเธอจะพุ่งเป้ามาฉันยังไง ทำยังไง ตอนนี้เรื่องก็จบไปแล้ว จิดาภา ฉันเตือนเธอไว้นะ อย่ามายั่วยุ ฉันอีก ไม่งั้นฉันจะไม่สนใจแล้ว ตายๆ ไปด้วยกันกับเธอนี่แหละ !”

“พุ่งเป้าไปที่เธอหรือไม่ เธอก็รู้ชัดเจนมากกว่าฉันซะอีก ส่วนที่ว่าตายๆ ไปด้วยกัน ฉันมีความมั่นใจว่าถ่มน้ำลายขึ้นฟ้า กรดหน้าตัวเอง !” จิดาภามองไปที่เธอแล้วพูดออกมาลอยๆ

“ถ่มน้ำลายขึ้นฟ้า รดหน้าตัวเอง ……..ถ้างั้นก็คอยดูละ กัน !” พูดจบดุลยาก็มองไปที่เธอแล้วหันหลังออกไป

จิดาภายืนอยู่ตรงนั้น มองไปที่เงาหลังของตุลยา ดวงตาก็ เปล่งประกายสลัว………

หลังจากเลิกงาน จิดาภาก็ตรงไปที่สถานีตำรวจเพื่อไปเจอ เอลิสต์

เขายังถูกขังอยู่ในห้องขัง รอเบื้องบนตรวจสอบและ

พิจารณาคดี

ก่อนนี้เขาจะต้องถูกคุมขังอยู่ตรงนี้ตลอด
เมื่อจิดาภาเดินเข้าไปก็มองไปเห็นเขา

รู้สึกว่ามีใครบางคนมา เอลิสต์จึงเงยหน้าขึ้น มองไปที่ ดาภาแต่ไม่ได้เอ่ยปากพูดขึ้นก่อน

“คุณชื่อเอลิสต์ ?” จิตาภามองไปที่เขาแล้วถามขึ้น

เอลิสต์เงยหน้าขึ้นแล้วกวาดสายตามองไปที่เธอ รู้ว่าเธอ คือคนที่ปกติตุลยา “คิดอยู่ไม่เคยลืม” จิดาภา

“มีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ เลย !” เขาเอ่ยปากพูดอย่าง

เฉยเมย

เห็นท่าทางของเขาเย็นชาขนาดนี้ จิตาภาจึงขมวดคิ้วขึ้น เล็กน้อย “ฉันอยากรู้ว่าทำไมคุณต้องทำแบบนั้นด้วย ?”

“ผมไม่เข้าใจว่าคุณหมายความว่าอะไร ?”

“ฉันเชื่อว่าเรื่องของกษิดิสไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ ทำไม คุณต้องยอมรับผิดแบบนี้ คุณรู้ไหมว่าแบบนี้โดนประหาร ชีวิต ?” จิดาภามองไปที่เขาแล้วพูดขึ้น

ได้ยินสิ่งนี้เอลิสต์ก็ตกตะลึงเล็กน้อย แล้วมองไปที่จิดาภา “นี่ก็คือสิ่งที่ผมสมควรได้รับ !”

“นี่คุณหมายความว่าคุณยอมรับว่าคุณเป็นคนฆ่ากษิดิสเห รอ ?” จิดาภามองไปที่เขาแล้วถามขึ้น

“ไม่ผิดหรอก !”

จิดาภาขมวดคิ้ว เห็นได้ว่าเขาตัดสินใจไปแล้ว
ขณะนั้นเธอจึงหยิบภาพหนึ่งภาพให้เขาดู “เมื่อก่อนนี้คุณ เคยบอกฉันว่าคุณไม่รู้จักตุลยา ? งั้นภาพนี้คุณอธิบายได้ ไหม ?” จิดาภามองไปที่เขาแล้วถามขึ้น

ภาพที่อยู่ในมือคือเขากับดุลยาอย่างแน่ชัด ดูจากมุมมอง แล้วน่าจะถูกคนแอบถ่ายอยู่ที่บาร์ เมื่อเห็นภาพนั้นเอลิสต์ตะลึงงัน เดินเข้าไปแล้วรีบเอ่ยปาก

พูดอย่างกระวนกระวายทันที “คุณเอาภาพมาจากไหน ?”

จิดาภาเก็บภาพแล้วมองไปที่เขา “คุณไม่ต้องสนใจหรอก ว่าฉันเอาภาพมาจากที่ไหน สิ่งที่สำคัญคือคุณโกหกฉัน !!

เห็นลักษณะท่าทางของจิดาภาแน่วแน่และมั่นใจขนาดนี้ เอลิสต์จึงมองไปที่เธอราวกับว่าเข้าใจอะไรบางอย่าง

ตุลยากับจิดาภาไม่ใช่คนแบบเดียวกันอย่างแน่นอน

เอลิสต์ตั้งสติกลับมาแล้วมองไปที่จิดาภา “ใช่ ผมรู้จักเธอ

ผมเคยเจออยู่บาร์ แต่มีเพียงแค่ผมที่รู้จักเธอ เธอไม่รู้จักผม !!

“งั้นเหรอ ?” จิดาภามองไปที่เขาแล้วถามกลับ

สงสัยในสิ่งที่เขาพูดอย่างมาก เอลิสต์มองไปที่เธอ “เชื่อหรือไม่เชื่อ นี่ก็คือคำตอบ ”

“งั้นคุณรู้ไหมว่าอยู่ที่เกิดเหตุอาชญากรรมค้นพบแหวนวง หนึ่ง ?” จิดาภามองไปที่เขาแล้วถามขึ้น

เอลิสต์มองไปที่เธอ “แล้วไงล่ะ ?”
“แหวนวงนั้นกับของตุลยาเหมือนกันทุกประการ

“แม้ว่าจะเป็นแบบนั้น อาจเป็นเพราะพวกเขาเคยพบเจอ กันมาก่อนแล้วทิ้งไว้ตรงนั้น หรือว่ากดิสเป็นคนขโมยของเธอ ไป สิ่งนี้ก็ไม่สามารถอธิบายอะไรได้ !” เอลิสต์พูด

ระหว่าง เต็มไปด้วยการปกป้องตุลยา

เพราะเหตุนี้จึงทำให้จิดาภายิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีก

ยิ่งเชื่อว่าระหว่างพวกเขาไม่เพียงแค่รู้จักกันธรรมดาๆ เท่านี้แน่