ตอนที่500ไปหาตุลยา(1)

ตอนที่ 500 ไปหาตุลยา (1)

จิดาภารู้สึกผิดปกติ ขณะนั้นเธอจึงเดินไปฝั่งห้องพยาบาล ที่หล่อนเพิ่งเดินออกมา จากนั้นจึงเดินเข้าไป

“คุณหมอคะ ฉันขอสอบถามหน่อยว่าคนที่เพิ่งออกไปเมื่อ คนนั้นเป็นอะไรเหรอคะ ?”

เมื่อมองไปที่จิดาภา ในตอนนี้ทั้งโรงพยาบาลก็รู้ว่าจิดา ภาเป็นคนของตระกูลฐิตานันท์ ไม่ว่าใครก็ไม่กล้าขัดใจ

ทว่าพวกเขายังคงลำบากใจอยู่บ้าง

“คุณจิดาภา นี่เป็นความลับส่วนตัวของผู้ป่วย พวกเราไม่ สะดวกที่จะเปิดเผยครับ !”

“คุณหมอคะ ฉันเป็นเพื่อนของเธอ แค่เป็นห่วงอาการบาด เจ็บของเธอเท่านั้น ไม่ได้มีเหตุผลอย่างอื่นเลยค่ะ !” จิดาภาพูด

คุณหมอมองไปที่จิดาภา แม้ว่าจะลำบากใจอยู่บ้าง แต่ก็ ยังปริปากพูดออกมา

“คุณตุลยาได้รับบาดเจ็บครับ จึงมาเปลี่ยนเปลี่ยนเผือกที่ นี่เท่านั้น !”

“บาดเจ็บ ? บาดเจ็บอะไรคะ ?”
“ที่ท้องโดนมีดแทงหนึ่งจุดครับ แต่ตอนนี้ไม่มีปัญหาอะไร มากแล้ว !” คุณหมอบอก

ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็ตกตะลึง

ที่ท้องโดนมีดแทงหนึ่งจุด ?

โดนแทงเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ แต่ตุลยาไม่ได้บอกใครสัก นิดเดียว แล้วยังกลับไปทำงานที่บริษัทอีก………

เห็นได้ชัดว่าเธออยากปิดบังอาการบาดเจ็บของเธอ

แต่ทำไมต้องปิดบังด้วยล่ะ ?

ต้องมีเรื่องบางอย่างในนี้แน่นอน !

อีกอย่างไม่สามารถให้คนอื่นรับรู้ได้อีกด้วย !

เมื่อเธอตั้งสติกลับมาได้ จิตาภาก็มองไปที่คุณหมอแล้ว พยักหน้า “ฉันรู้แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะคุณหมอ !!

หมอพยักหน้า จิดาภาก็เดินออกไป

แต่เธอรู้สึกอยู่ตลอดเวลาว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ได้รับบาดเจ็บแล้วไม่อยากให้คนอื่นรู้ อีกอย่างที่เกิดเหตุ

ยังมีแหวนของตุลยาด้วย

บางที…..คำตอบกำลังจะออกมาจริงๆ!

ภายในบริษัท

จิดาภากำลังดื่มของอยู่ที่ร้านกาแฟชั้นล่าง สองขาไขว่ห้างแสดงบุคลิกที่ดูมีภูมิฐานออกมา

ทันใดนั้นเงาร่างหนึ่งค่อยๆ เดินเข้ามา

“คุณจิตาภา ถามหน่อยว่าคุณเรียกหาฉันมีเรื่องอะไรเหรอ ?” ตุลยาเดินไปมองจิดาภาแล้วถามขึ้น

นี่เป็นครั้งแรกที่จิดาภานัดเจอกับเธอ ทำให้เธอประหลาด

ใจมาก

จิดาภาหันกลับแล้วกวาดสายตาไป ตุลยาแต่งตัวได้สวย มาก แล้วมุมปากยังยิ้มขึ้นอ่อนๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นหล่อนอยู่ที่โรงพยาบาล ไม่ว่ายังไงเธอ ก็มองไม่ออกว่าหล่อนได้รับบาดเจ็บ

“นั่งลงสิ !” จิดาภาเอ่ยปากพูด ตุลยามองไปที่นั่งด้านข้าง แล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “คุณจิดา

ภา นี่มันแปลกมากเลยนะ นึกไม่ถึงเลยว่าคุณเรียกหาฉันด้วย ตัวเอง !”

พูดจบเธอก็ลากเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลงไป “ว่ามาสิ เรียก หาฉันมีเรื่องอะไร ?

จิดาภาวางแก้วกาแฟในมือลง มองไปที่ตุลยาแล้วค่อยๆ เอ่ยปากพูด “เรียกหาคุณมันก็ต้องมีเรื่องที่อยากจะคุยเป็น ธรรมดา !”

“งั้นมีอะไรจะพูดก็พูดมาตรงๆ เลย !!
“ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะไม่อ้อมไปอ้อมมาแล้วนะ ฉันอยาก ถามคุณตุลยาหน่อยว่าคุณรู้จักกษิดิสไหม ?” จิดาภาถามออก ไปตรงๆ

ได้ยินชื่อของกษิดิส ตุลยาก็ตกใจอยู่เล็กน้อย

กษิดิส สามคำนี้เป็นชื่อที่เธอไม่อยากพูดขึ้นอีกตลอดชีวิต เหมือนฝันร้าย !

เก็บความตกใจนั้นไว้ ตุลยาจึงยิ้มแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “กษิดิสเป็นไอ้บ้ากามที่ชื่อเสียงมาก คนที่อยู่แวดวงธุรกิจใคร บ้างจะไม่รู้จัก ? แต่ว่าข่าวเมื่อก่อนบอกว่าเขาตายแล้วไม่ใช่เห รอ ไม่รู้ว่าคุณจิดาภาถามฉันแบบนี้หมายความว่าอะไร !?”

“ฉันแค่อยากรู้ว่านอกจากรู้จักกษิดิส คุณตุลยายังติดต่อ กับเขาเป็นการส่วนตัวหรือไม่ ?” จิดาภาพูด

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ตุลยาจึงขมวดคิ้วขึ้น “จิดาภา คุณพูดแบบ

นี้หมายความว่าอะไร ?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรหรอก แค่นึกถึงครั้งที่แล้วที่กษิดิส พยายามฆ่าฉัน แล้วขึ้นมาหนึ่งประโยคกะทันหัน

“พูดอะไร ?” ตุลยาถาม รู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอยู่รำไร