ตอนที่497การค้นพบแหวน(4)

ตอนที่ 497 การค้นพบแหวน (4)

บางทีสัญชาตญาณก็เป็นสิ่งที่น่ากลัวมากจริงๆ เพราะว่าแหวนไม่ใช่ของใครอื่น มันเป็นของตุลยา

เธอเคยเห็นหล่อนสวมมันตลอดเวลา ในตอนนี้เห็นแหวนวงนี้ก็ราวกับว่ามันเป็นเหมือนคำตอบ

สงชัยมองไปที่จิดาภา ดูออกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเธอ “คุณเคยเห็นแหวนนี้ใช่ไหม ?

จิดาภาตกตะลึงแล้วเงยหน้าไปมองสงชัย และจากนั้นจึง

พยักหน้า

“คือตุลยา ?” สงชัยขมวดคิ้วแล้วถามขึ้น จิดาภาไม่รู้ว่าทำไมสงชัยถึงรู้ แม้กระทั่งการเดายังเดาถูก

อาจเป็นเพราะสัญชาตญาณเหมือนกัน แต่ตอนนี้เธอไม่ สามารถปฏิเสธได้

เธอไม่ได้พูด ทว่าสีหน้าของสงชัยดูไม่ค่อยดี

“นึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นของเขาจริงๆ ?” แม้ว่าจิดาภาไม่ ได้พยักหน้า แต่สงชัยก็สามารถเดาออกมาได้
การแสดงออกของจิดาภาไม่สามารถผิดบังเขาได้ ขณะนั้นสีหน้าของสงชัยก็ไม่ค่อยดีเช่นกัน

จิตาภาลุกขึ้น “สงชัย ฉันต้องไปก่อนแล้วนะ วันหลังพวก

เราค่อยคุยกันใหม่ !” พูดจบ จิดาภากำลังจะลุก “เดี๋ยวก่อน !” สงชัยเอ่ยปากพูดขึ้น “ผมไปเป็นเพื่อน

คุณ !”

จิดาภาสายหัว ไม่ต้องเลย ฉันไปคนเดียวก็พอแล้ว เรื่อง นี้ฉันอยากจัดการเอง !!

“แต่ตุลยาเป็นคนแบบไหน เล่ห์เหลี่ยมแรงกล้าขนาดนี้ คุณเทียบเขาไม่ได้หรอก อย่าพูดถึงเรื่องอื่นเลย เช่นเอาเรื่อง ของกษัดสมายกตัวอย่าง ถ้าเป็นเขาฆ่าขึ้นมาจริงๆ เขาจะไม่ ออมมือกับคุณอย่างแน่นอน !” สงชัยมองไปที่เธอแล้วพูดเน้นที่ ละค่า

ได้ยินคำพูดของสงชัย จิดาภาจึงขมวดคิ้วขึ้น “ฉันรู้ แต่ใน ตอนนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธอกดขี่อย่างตามใจอีกแล้ว สงชัย ฉันรู้ ว่าคุณคิดเผื่อฉัน เป็นห่วงฉัน แต่ในเรื่องนี้ฉันอยากจัดการด้วย ตัวเอง !”

ความดื้อรั้นของจิดาภา ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถพูดหว่าน

ล้อมได้

สงชัยมองไปที่เธอก็รู้แล้วว่าไม่ว่าจะพูดยังไงต่อไป เธอก็ คงจะไม่ปล่อยให้เขาช่วยเธอ !
ในที่สุด คิดอยู่ชั่วครู่เขาจึงพยักหน้า “โอเค งั้นคุณสัญญา กับผมนะ ถ้ามีเรื่องอะไรก็ต้องผม อย่างปล่อยให้ผมเป็นห่วง !”

จิดาภาพยักหน้า

ต่อมาสงชัยจึงให้เธอออกไป

มองไปที่เงาหลังของเธอ ดวงตาของสงชัยก็หรี่ลงเล็กน้อย

จิดาภา ถ้าวันนี้เปลี่ยนคนเป็นพันเดช แล้วเขาไม่ได้มี ความสัมพันธ์กับดุลยา เธอจะให้เขาช่วยไหม ?

ขณะที่นั่งอยู่บนรถ จิดาภาก็พลิกดูภาพของตุลยาที่อยู่ใน มือ เธออยากรู้ว่าแหวนวงนี้เป็นของเขาหรือไม่ !

แต่หลังจากพลิกออกมาแล้วนำมาเทียบกัน ก็เห็นว่าภาพ กับแหวนของเขาเหมือนกันทุกอย่าง!

ตุลยา เป็นเธอจริงๆ ด้วย !!

บนโลกใบนี้ไม่ได้มีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ กษิดิสพูดสิ่งเหล่านั้นกับเธอแล้ว เธอก็สงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้มา โดยตลอด

แต่ตอนนี้แหวนเป็นหลักฐานที่เธอเหลือไว้

เธอกำลังคิดอยู่ว่าควรจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง

ทุกคนควรจะชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองทำ ถ้าคนที่อยู่เบื้องหลัง เป็นตุลยาสั่งทํา ดังนั้นเขาก็ควรจะชดใช้ในเรื่องนี้

ไม่ใช่เพียงครั้งเดียวที่เขาอยากเอาชีวิตเธอ
แม้ว่าจิดาภาเป็นคนที่ไม่ถือสา ไม่อยากมีความขัดแย้ง แต่เธอก็ไม่อยากเก็บคนที่อยากเอาชีวิตเธอตลอดเวลาไว้

ตลอดทาง จิดาภาคิดเพียงว่าควรจะจัดการเรื่องนี้ยังไง ดังนั้นเธอจึงกลับถึงบ้านได้ยังไงก็ไม่รู้

เงยหน้าขึ้น เงาร่างของพันเดชก็เข้ามาในสายตา

เขายืนรอเธออยู่ตรงนั้น แต่งตัวด้วยชุดสีดำ รูปร่างตั้งตรง ตอนกลางคืนทำให้เงาของเขายาวขึ้น แต่มันก็ไม่ได้ลดรัศมี ของเขาลงสักนิดเดียว

นึกได้ว่าตอนกลางวันพวกเขามีเรื่องขัดแย้งกัน จิดาภายืน อยู่ที่เดิม ไม่ได้เดินขึ้นไปอีก