ตอนที่468ล้างความสัมพันธ์(2)

ตอนที่ 468 ล้างความสัมพันธ์ (2)

“เจ๊ก วีดิโอคอลประชุมคืนนี้ยกเลิกไปก่อนนะ

ทั้งสองคนเดินมาที่จอดรถ พอขึ้นไปบนรถ พันเดชก็ดึง

ดาภาเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม หลังจากที่จูบเสร็จแล้ว เขาเห็นว่าจิตาภาไม่ได้มีท่าที

ขัดขืน เขาก็เผยยิ้มมุมปากออกมา แล้วจึงขับรถออกไป

บางครั้ง ความสุขก็อยู่ใกล้ๆตัวเรา มันอยู่ที่ว่าเราจะเลือก รับมันเข้ามาหรือเปล่า กล้าพอที่จะไปคว้ามันมาหรือเปล่า

ค่ำคืนนี้

ในค่ำคืนที่มืดสนิท ไม่มีแม้แต่ดวงดาวสักดวง

ถนนเหมือนสายน้ำที่กำลังไหลคดเคี้ยวอยู่ในดงป่าทึบ มี แต่เสียง ใบไม้ปลิดปลิวพริ้วไหวไปตามแรงลมฝนราวกับ บรรยากาศครึกครื้นวุ่นวายในตอนกลางวัน

เวลานี้มีรถคันหนึ่งแล่นฉิวอยู่บนถนน พอมาถึงที่หน้าบ้าน

เก่าๆหลังหนึ่งทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงหยุดรถ

เอลิสต์นั่งอยู่ในรถ ตุลยานั่งอยู่ข้างๆคนขับ เธอหันหน้าไป มองเอลิสต์ “คุณรออยู่ในนี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันเข้าไปก่อน
พูดเสร็จ ตุลยาก็กำลังจะลงจากรถ

ทันใดนั้นเอลิสต์ก็ยื่นมือมาจับที่ข้อมือของเธอไว้ “เดี๋ยว ผมไปเป็นเพื่อน”

“ไม่ต้องหรอก ฉันแค่อยากจะคุยกับเขาดีๆ ถ้ามันไม่ สำเร็จจริงๆ เดี๋ยวฉันจะตะโกนเรียกคุณก็แล้วกัน” ตุลยามอง หน้าเอลิสต์พูดอย่างจริงจัง

ได้ยินดังนั้น เอลิสต์ก็ได้แค่พยักหน้าอย่างเซ็งๆ “ถ้ามี อะไรรีบตะโกนเรียกผมดังๆเลยนะ”

“อืม” ตุลยารับคำ แล้วก็ปิดประตูรถเดินออกไป

เอลิตส์นั่งอยู่ในรถ สายตาเธอมองตามหลังตุลยาที่กำลัง เดินเข้าไปข้างใน เขารู้สึกเหมือนหัวใจกำลังเคว้งคว้างล่อง

ลอย

ตุลยาเพิ่งเดินเข้าไปข้างใน จู่ๆสีหน้าก็กลายเป็นเย็นชา

เธอเคาะประตูแล้วยืนรออยู่ข้างหน้า

ตอนแรกเอากุญแจให้เขาเก็บไว้ เพื่อที่จะให้ไปหลบที่คอน โดของเธอ แต่ว่าไปมาถึงที่นี่ก็สะดวกกว่าไปที่นั่นมาก

กษิดิสอยู่ข้างในพอได้ยินคนเคาะประตูก็รีบเดินมาเปิด

“ใครอ่ะ”

“ฉันเอง” ตุลยาตอบอย่างเฉยๆขณะที่ยืนอยู่หน้าประตูโดยที่ไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใด

พอได้ยินเสียงตุลยา กษิดิสจึงค่อยๆเปิดประตู เขาแง้ม ก่อนว่าเธอมาคนเดียวหรือเปล่า เมื่อแน่ใจแล้วจึงเปิดประตูให้ เธอเข้าไป

“ในที่สุดคุณก็มา” กษิดสมองหน้าตุลยาก่อนก็พูดว่า “ผม

คิดว่าคุณยังหลบตัวอยู่เสียอีก”

“ฉันหลบได้แค่ชั่วคราว แต่หลบไม่ได้ตลอดไปหรอก” ตุล ยาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ใบหน้าสวยงามที่แสดงออกถึงความ เย็นชา

“คุณรู้ก็ดีแล้ว” จากนั้นกดสมองหน้าเธอแล้วถามว่า “เรื่องที่ให้ทำไปถึงไหนแล้ว

และแล้วตุลยาก็ล้วงของจากในกระเป๋าเสื้อเธอออกมาวาง

ไว้บนโต๊ะด้วยสีหน้าเซ็งๆ “ตั๋วเรือไปฮ่องคืนนี้ตอนตีสาม ที่

ท่าเรือลิแอน”

“เมื่อได้ยินดังนั้น กษิดิสก็รีบปรี่ไปหยิบตัวบนโต๊ะ แล้วยิ้ม

มุมปาก

“หวังว่าแกไปถึงที่นั่นแล้วจะไม่กลับมาอีกนะ

ดุลยาพูด

“คุณวางใจได้ ผมก็ไม่อยากกลับมาแดนนรกแบบนี้ หรอก” พูดแล้วก็มองหน้าตุลยา “แล้วเงินอีกสิบล้านของผมล่ะ”

พอพูดถึงเรื่องนี้ ตุลยาก็ตะลึงงันก่อนที่จะหยิบเช็คเงินใน กระเป๋ายื่นให้เขา
ได้รับเช็ค กษิดิสก์หน้านิ่วคิ้วขมวด “ตุลยา นี่คุณกำลังล้อ เล่นกับผมเหรอ รู้ทั้งรู้ว่าคืนนี้ที่สามผมจะต้องออกเดินทาง คุณ ก็ยังเอาเช็คมาให้ผม คุณจะให้ผมไปขึ้นเงินที่ไหนไม่ทราบ