ตอนที่445เอาตนเองเป็นใหญ่(3)

ตอนที่ 445 เอาตนเองเป็นใหญ่ (3)

“ผมบอกคุณไว้เลยนะ อย่าคิดจะกลับคำ ยังไงซะตอนนี้

ผมก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว และยังถูกตามจับ ผมไม่กลัวอะไรทั้ง นั้น ถ้าว่าคุณไม่ช่วยผม เป็นเรื่องใหญ่แน่ อย่าลืมล่ะคุณคือผู้ บงการอยู่เบื้องหลัง ในมือของผมยังมีคลิปเสียง” กษัดสมอง ไปที่เธอแล้วพูดเน้นทีละคำ

ได้ยินแบบนี้ ตุลยาตกใจ มองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เธอลืมว่าในมือของเขายังมีคลิปเสียงเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ คิดถึงตรงนี้ ตุลยาแข็งทื่อ มองไปที่เขา “คุณคิดว่าจะเอา คลิปเสียงนั่นมาข่มขู่ฉันได้หรอ? ”

“ไม่เชื่อ คุณก็ลองดู! ” กษิดิสพูด

ได้ยินแบบนี้ สีหน้าของตุลยายิ่งไม่ดี

“เอาคลิปเสียงมาให้ฉัน! ” ขณะพูด เธอก็พรวดพราด เข้าไปค้นหาบนตัวของเขา

กษิดิสกลับผลักเธอออกอย่างแรงไปทางด้านนึง “คุณคิด ว่า ตอนนี้ผมจะพกติดตัวมาด้วยหรอ? ผมได้เก็บไว้อยู่ที่ใดที่ นึงที่ปลอดภัยมาก ตุลยาเธอฉลาดก็ให้ผมหนีไป ไม่อย่างนั้น เกิดเรื่องกับผม คุณก็อย่าคิดว่าจะรอด! ” กษิดสมองจ้องมองเธอและก็ข่มขู่

วันนี้มาถึงขั้นนี้แล้ว เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้น

ทางที่ดีมีชีวิตรอด หากไม่รอด เขาก็จะลากคนมารับโทษ

ร่วมกัน

ได้ยินคำพูดของกษิดิส ตุลยาจ้องมองเขา คิดอยู่นาน จาก นั้นก็เปิดปากพูด “ก็ได้ ฉันสามารถช่วยแกจัดเตรียมตัวสำหรับ คืนวันพรุ่งนี้ วันนี้ดึกมากแล้ว เวลาฉันคิดเตรียมการไม่พอ ยิ่ง ไปกว่านั้น วันนี้ฉันก็ไม่มีปัญญารวบรวมเงินให้แก

ขณะที่กษิดิสฟัง คิดแล้ว พยักหน้า “ก็ได้ คืนพรุ่งนี้!

“ถึงเวลา ฉันจะส่งแกหนีไป แกต้องทำลายคลิปเสียง

“ได้ เมื่อถึงเวลาผมเอาโทรศัพท์มือถือให้คุณก็ไม่มีปัญหาแล้ว! ”

“ดี งั้นก็ตกลงแล้ว! “ตุลยาพูด

“งั้นผมในตอนนี้ล่ะ ผมไม่มีที่ไป และอีกอย่างไม่มีเงิน ติดตัวสักบาท คุณควรจะจัดสถานที่ให้ผมไม่ใช่หรอ!? ” กษิดิสถาม

ตุลยาคิดแล้ว หยิบพวงกุญแจออกมาจากในกระเป๋า “นี่ คืออพาร์ทเม้นท์นึงของฉัน แกไปอยู่ที่นั่นก่อน รอฉันจัดเตรียม เสร็จ ฉันจะไปหาแกที่นั่น

มองพวงกุญแจนั่น กษิดิสยื่นออกมารับไว้ “ได้ ผมจะรอ ข้อความของคุณ! ” ขณะที่พูด หยิบพวงกุญแจแล้วเดินไป
เดินออกจากซอย มองไปรอบๆ ลดหมวกลง แล้วหายไป ตุลยายืนอยู่ที่นั่น มองทิศทางที่เขาหายไป หรี่ตาลงเล็ก น้อย ดวงตาสวยคู่นั้น ในเวลานี้เต็มไปด้วยความมืดครึ้ม

เธอหยิบกระเป๋าของเธอออกมา หยิบมีดเล็กเล่มหนึ่งออก มาจากข้างใน เวลานี้ยกแขนของตัวเองขึ้น ทันใดนั้น ใช้มีดกีต

ลงไปอย่างแรง…….

“อ่า…..” ตุลยาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด จากนั้นนำมีดเล่มเล็กโยนไปด้านข้าง เวลานี้ เธอกุมแขนแล้วเดินออกไปด้านนอก

เวลา ในขณะนี้ เอลิสต์ผ่านมาตามหาที่นี้พอดี ตอนที่เห็น ตุลยา ก็รีบปรี่เข้าไปทันที

ตุลยา คุณเป็นยังไงบ้าง? ” ตอนที่เห็นเธอ เขาจึงโล่งใจ

ขึ้นมาทันที

ตุลยาลืมตาขึ้น ตอนที่เห็นเอลิสต์ ดวงตาอ่อนลงในทันที “ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย….

เห็นแขนของเธอได้รับบาดเจ็บ เอลิสต์ขมวดคิ้ว “เกิดเรื่อง อะไรขึ้น?

น้ำตาของตุลยารินไหล “ฉันกลัวมาก กลัวมาก….” ขณะ พูด แล้วพิงร่างกายของเขาไว้

เอลิสต์ขมวดคิ้ว “ไม่ต้องกลัว ผมจะปกป้องคุณเอง…บอกผมมา ตกลงว่าเกิดเรื่องอะไรกันแน่?

ได้ยินคำพูดของเอลิสต์ ตุลยาค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา

กระ

พริบหยดน้ำตา “คุณพูดจริงๆ ใช่มั้ย คุณจะปกป้องฉันใช่

มั้ย?

จ้องมองแววตาของเธอ เอลิสต์พยักหน้าอย่างหนักแน่น”อืม!