ตอนที่438วันพิเศษ(2)

ตอนที่ 438 วันพิเศษ (2)

กวาดสายตามองไปที่เขา ไม่อยากคุยเรื่องนี้อีกต่อไป เธอ

จึงกินอาหารต่อไป

ขณะนั้นจิดาภาก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “ใช่แล้ว คุณรู้ได้ ยังไงว่ากษิดิสอยู่ที่นั่น !?”

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้พันเดชจึงตกตะลึง ต่อมาจึงหันไปมองเธอ “ผมสั่งให้คนตามหาเขาอยู่ตลอด วันนี้มีคนโทรมาบอกผมว่า เขาปรากฏตัวอยู่ที่นั่น ผมก็เลยรีบไปดู !!

จิดาภาไม่ได้คิดอะไรมาก จึงเอ่ยปากพูดขึ้นทันที “คุณรู้

ไหมว่าแบบนี้มันอันตรายมาก !?”

พันเดชยิ้มแล้วเลิกคิ้วมองไปที่เธอ “ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ

ว่าคุณเป็นห่วงผม ?”

จิดาภา ..………….…

“คุณจริงจังหน่อยได้ไหม ?” จิดาภาถามกลับ

“ถ้าคุณยอมรับว่าเป็นห่วงผม ผมก็จะจริงจังขึ้นนิด

หน่อย !” พันเดชพูด

จิดาภา “……”
โอเค !

คุณมันร้าย !

จิดาภาปรากฏสีหน้ายิ้มแหยออกมา แล้วฝืนยิ้มต่อไป “ประธานพ้นเดช ฉันเป็นห่วงคุณมาก กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับ คุณ แบบนี้พอได้หรือยัง ?

เห็นท่าทางของจิดาภา พันเดชก็ยิ้มออกมาอย่างทนไม่ได้ ยื่นมือออกไปสัมผัสใบหน้าของเธอ “ว่านอนสอนง่าย

จิดาภา “..……….….”

มองไปที่พันเดช แล้วทำท่าทางจนปัญญาอย่างล้นเหลือ

ขณะนั้นพันเดชก็เก็บท่าทางหยอกเย้าไว้จริงๆ แล้วมองไป ที่เธอ “ตอนนั้นผมไม่ได้คิดมากขนาดนี้ แค่นึกได้ว่าถ้ายังหาตัว กษิดิสไม่เจอ คุณก็จะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่อันตรายอยู่เสมอ ดังนั้นผมก็แค่อยากหาเขาให้เจอเท่านั้น ไม่ได้คิดอะไรมากมาย ขนาดนั้น !” พันเดชพูดเน้นทีละคำ ใบหน้าที่ยั่วยวนจริงจังขึ้น อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เมื่อจิดาภาได้มอง ได้ฟัง ภายในใจก็ เต้นเล็กน้อย

พันเดชหันไปมองจิดาภา ดวงตาดำราวกับหินสีส่องสว่าง มาก จากนั้นมุมปากก็ยิ้มขึ้นอย่างขมขื่น “ไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่ตอน ไหน ความปลอดภัยของคุณกลายเป็นเรื่องที่ผมเป็นห่วงมาก ที่สุดแล้ว !”

เขายอมให้เกิดเรื่องอะไรก็ตามกับตัวเอง แต่ไม่อยากเห็นจิตาภาได้รับบาดเจ็บสักนิดเดียว

เมื่อฟังคำพูดเหล่านี้ ขนตาอันเรียวยาวของจิดาภาก็ขยับ เบาๆ แล้วมองไปที่พันเดชอยู่นาน จากนั้นเธอจึงตั้งสติกลับมา แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นว่า “พันเดช ขอบคุณนะ……

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา จิดาภาก็เป็นหนี้ประโยคนี้กับ

เขา

เขาช่วยเธอมาหลายครั้งติดต่อกัน และตอนนี้ก็ไปเสี่ยง เพราะเธอ แม้ว่าจะหาตัวกษิดิสไม่เจอ แต่เธอก็รับน้ำใจนี้ไว้แล้ว

ดังนั้นเธออยากจะพูดคำว่าขอบคุณกับเขาอย่างจริงจังมา โดยตลอด พันเดชมองไปที่เธอ “ถ้าเปลี่ยนสามคำหลังสักหน่อย ผม

อาจจะมีความสุขมากไปกว่านี้

เดิมทีมีท่าทางที่เป็นทางการมาก แต่กลับถูกประโยคของ พันเดชทำให้บรรยากาศนั้นพังทลาย “ประธานพันเดช ขอบคุณ นะ !”

พันเดช ”

เขารู้ว่าเธอหมายความว่าอะไร ผู้หญิงคนนี้ตั้งใจทำ

“ไม่พูดสามคำนั้น แต่ให้จูบหน่อยก็ได้มั้ง ?” พันเดชมอง ไปที่เธอแล้วถามขึ้น

เดิมทีก็เป็นแค่ประโยคล้อเล่นเท่านั้น แต่เขาก็นึกไม่ถึง เลยว่าจิดาภาจะขยับไปที่เขาแล้วจูบเขาจริงๆ
แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ใบหน้าก็เถอะ

พันเตชมองไปที่จิตาภา แต่จิดาภากลับยิ้มแล้วเอ่ยปาก พูดขึ้น “แบบได้พอได้ยัง ? คุณพันเดช กินข้าวได้หรือยัง ?

พูดจบจิดาภาก็ใช้ซ้อมหมุนพาสต้าเตรียมจะกิน

พันเดชมองไปที่เธอ ในตอนนี้สีหน้าเมื่อกี้ของเธอยังคงอยู่ ในสมองของเขา วินาทีต่อมาเขาจึงเอ่ยปากพูด “แน่นอนว่า ไม่ !” พูดจบก็ขยับเข้าไปใกล้ทันที ยกคางของจิดาภาแล้วจูบ ไปที่ริมฝีปากของเธอ……..