ตอนที่437วันพิเศษ(1)

ตอนที่ 437 วันพิเศษ (1)

ครึ่งชั่วโมงต่อมา จิดาภาก็ทำกับข้าวเสร็จเรียบร้อย ทว่า ทั้งสองคนไม่ได้นั่งทานอาหารอยู่บนโต๊ะอาหาร แต่นั่งอยู่บน โต๊ะน้ำชาในห้องนั่งเล่น จิดาภานั่งตรงลงไปที่พรม

ไม่ได้ทําอะไรซับซ้อนมาก ทำแค่เพียงพาสต้า

“คุณผู้หญิง กลางคืนคุณก็กินแค่นี้เหรอ ?”

“ก็เพราะคุณมานั่นแหละ ฉันก็เลยกินแบบนี้โอเคไหม ?” จิ ดาภาถามกลับ พันเดชเป็นคนจี้จี้จุกจิก ให้ความสนใจกับรูป หน้าตาน่าทาน จิดาภาคิดอยู่เป็นเวลานานจึงทำอาหารนี้ขึ้นมา

ได้ยินแบบนี้พันเดชจึงหรี่ตาแล้วยิ้มขึ้นที่มุมปาก “คุณจิดา ภา ช่วยอธิบายให้หน่อยได้ไหมว่าประโยคนี้หมายความว่า อะไร ?”

“คนที่เสแสร้งมากเกินไป ให้ความสนใจกับรูปร่างหน้าตา น่าทาน ฉันก็เลยทำแบบนี้ขึ้นมาไงล่ะ !” จิดาภาทอดถอนใจ อย่างหนัก

ได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของพันเดชก็กระตุกขึ้น แล้วมองจิดาภา ด้วยตาขวาง

ส่วนจิดาภาก็นั่งยิ้มอยู่ที่พื้นแล้วกินต่อไป
แต่ทำให้พันเดชได้รับความอบอุ่น เมื่อทำเรื่องอะไรออก มาก็นึกถึงเขา ประเด็นนี้ทำให้เขารู้สึกอุ่นใจมาก

มองออกไปรอบๆ จากนั้นพันเดชก็มองไปที่เธอ “มีไวน์ แดงไหม ?”

จิดาภาพยักหน้า “มี ทำไมเหรอ ?”

“เพื่อเฉลิมฉลองวันอันแสนพิเศษนี้ ไวน์แดงอยู่ที่ไหน !?”

พันเดชถาม

จิดาภายังไม่ทันได้ถาม ก็หันหัวชี้ไปยังที่อยู่ด้านหลัง

“ในตู้ !”

พันเดชมองไปแล้วเดินตรงไปทันที เปิดแล้วหยิบไวน์ แดงหนึ่งขวดออกมาจากข้างใน

หลังจากเห็นพันเดชก็ตกตะลึงเล็กน้อย เป็นที่ตัวเองคาด

คิดไว้

เขาเดินไปและมองไปที่จิดาภา “นึกไม่ถึงเลยว่ารสนิยม คุณก็ไม่แย่ รู้จักดื่มไวน์แดงชั้นดีขนาดนี้ด้วย !!

“ฉันเสียดายเฉยๆ หรอก !”

“งั้นเอามาจากไหนล่ะ ?” พันเดชถาม

“สงชัยให้มา……. เมื่อพูดจบจิดาภาก็ตกตะลึงชั่วครู่ พัน

เดชเองก็ตกตะลึงไปด้วย

ต่อมาจิดาภาจึงกินอาหารต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ในตอนนั้นพันเดชก็ขยับเข้าไปแล้วมองไปที่จิดาภา “หลัง จากนี้ ของที่เขาให้คุณก็ไม่อนุญาตให้รับ !

“ทำไม ?”

“ทำไมอะไรกัน ? ก็แค่ไม่อยากให้คุณรับไง !” พันเดชพูด อย่างเผด็จการ

จิดาภากวาดสายตาจ้องไปที่เขาแล้วไม่ได้พูดอะไร ใน ตอนนั้นพันเดชก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วมองไปยังไวน์แดงนั้น เขาตัดสินใจแล้วว่าคืนนี้จะดื่มให้มันหมด

ไม่ให้เหลือสักหยด!

หลังจากเปิดไวน์แดง ทั้งสองคนก็รินคนละนิดคนละน้อย

พันเดชกวนเบาๆ แล้วมองไปที่จิดาภา “มา ดื่มสักแก้วกัน เถอะ ฉลองวันพิเศษวันนี้ !

จิดาภายกแก้วขึ้นชนเล็กน้อย แล้วถามขึ้นมาลอยๆ วัน พิเศษอะไรเหรอ ?”

พูดถึงสิ่งนี้มุมปากของพันเดชจึงค่อยๆ ยิ้มขึ้นมา พ

พลาง

ค่อยๆ ขับไปที่จิดาภาด้วยท่าทางที่ผ่อนคลายและสายตามี เสน่ห์ แล้วเอ่ยปากพูดอยู่ข้างๆ หูของเธอ “แน่นอนว่าเป็นวัน พิเศษที่คุณสารภาพรักกับผมไง !!

จิดาภา “.………….”

พูดจบพันเดชก็ยิ้มแล้วเงยหน้ายกขึ้นดื่มจนหมด
จิดาภามองไปที่เขา ในใจกำลังคิดทรยศ!

แต่เธอก็ยิ้มออกมา “ประธานพ้นเดชน่าจะเข้าใจผิดแล้ว นะ ฉันแค่กลัวว่าคุณจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นเพราะฉัน ดังนั้นคุณ อย่าคิดมากเกินไปนะ !” จิดาภาพูดด้วยรอยยิ้ม แล้วยกแก้วจิบ ไปหนึ่งค่า

พันเดชวางแก้วลงแล้วเทลงไปอีกเล็กน้อย พลางมองไปที่ จิดาภา “คุณคิดว่าตอนนี้คุณยังโต้แย้งกันอยู่เหรอ ?”

“ฉันไม่ได้โต้แย้ง ฉันแค่พูดความจริงออกมา !

“ความจริงก็คือปากไม่ตรงกับใจ !” พูดจบพันเดชก็ยิ้ม และกินของที่จิดาภา

จิดาภา “……”